Üzeyir Lokman Çaycı kimdir? Hayatı, Eserleri
22 Ağustos 1949 yılında Niğde’nin Bor İlçesi’nde dünyaya gelen Üzeyir Lokman Çaycı, ilk, orta ve liseyi Bor’da tamamladı. Devlet Güzel Sanatlar Akademisi Uygulamalı Endüstri Sanatları Yüksek Okuluna girdi ve 1975 yılında iç mimar ve endüstri tasarımcısı olarak mezun oldu.
Haber Merkezi / Koç Holding Demir Döküm Fabrikaları Araştırma-Geliştirme bölümünde (AR-GE) çalıştı. Asteğmen olarak yaptığı askerlik hizmeti süresince, arkadaşları ile birlikte, çeşitli tarihi eserlerin kurtarılmasına ve Beşiktaş Deniz Müzesinde sergilenmesine katkıda bulundu. Üyesi olduğu CFDT sendikasında da 20’yi aşan iş mahkemeleri alanında hukuki savunma ve sendikacılık eğitimi gördü ve sertifikalar aldı.
Üzeyir Lokman Çaycı çalışmalarını Fransa’da sürdürmektedir. Şiirleri ,Fransızca, Almanca, İtalyanca, Portekizce, İspanyolca, Rumen, Rusça ve İngilizceye çevrilen Çaycı’nın 12 şiiri, müzisyen Raphaël Mıraoı tarafından bestelendi ve seslendirildi.
Çaycı’nın aldığı ödüller:1999-Les Amis De Thalie Palmeres ödülü (desen – ikincilik),1999-Les Amis De Thalie Palmeres ödülü (resim – üçüncülük), 1999-Hollanda NPS Radyosu’ndan “özendirme ödülü”, 2000-Concours France-Poesie, Kasım ayı Şairi, 2000 – Japonya Bosco Tatsuya Hırata desen birincilik ödülü, 2001-Terpsichore Concours Poesie şiir ödülü, 2001 – Concours De L’ileDe Poetes – Rencontres Artistiques Et Litteraires “Fotoğraf Ödülü “, 2001 – La Foret Des Mille Poetes Vesdun Kuruluşu ödülü, 2001 – La Foret Des Mille Poetes Vesdun Kuruluşu Birincilik Büyük Ödülü (Grand Prix Athanor De Poesie)
Şiir, hikâye gibi çalışmaları yanında, desen ve resimleriyle dikkatleri çekti, Şiir ve hikâyeler Kelebek, Hürriyet ve Günaydın gazetelerinde yayınlandı. İstanbul Beyoğlu’nda emektar şairlerin de üyesi olduğu Esir Kulübün müzikli şiir gecelerinde şiirlerini yıllarca okudu.
“Ağzına Kadar Dolu Bir Dünya”
Yükü sırtında geçmişin
Büklüm büklüm
Yollarını aşarak
Ben nereden nereye gelmişim?…
Karla örtülü bekleyişler
Dantel gibi işlenirken
Şiir bağında
Nedense ben
Acılara gülmüşüm!…
Merak ettiğim şeyler
Döndükçe etrafımda
Zamanında ben
Aşk tarlalarına
Şiir ekmişim…
Akreplere,
Yılanlara rağmen
Susamışım çok kere
İnsanca yaşamaya…
Bizim için örülen
Duvarları aşmaya…
Çok etkiledi beni
Düzenbazlıklar…
Her defasında
Düşünce körlüğünü
Renk körlüğünden
Daha çekilmez görmüşüm…
Yükü sırtında geçmişin
Büklüm büklüm
Yollarını aşarak
Ben nereden nereye gelmişim?…
“Bana Yetti Acılarım”
Sırt ağrıları gibi
Yamandı
Aralık soğukları
Düşlerime…
Paris süzüldü
Şiirlerimden
Demli çay gibi…
Gecenin karanlığında
Döktüm duygularımı…
Denizanası
Yarısını aldı
Ağrılarımın…
Londra’da
Kabardı tablolar,
Frakfurt’ta
Dil yarası sardı
Kuşlarımı…
Susuzluğuna
Uyandım
Beklentilerimin…
Bana yetti acılarım.
