28 Ocak 1946 yılında Çanakkale’nin Gelibolu İlçesi’nde dünyaya gelen Yıldız Ecevit, 22 Haziran 2021 yılında Muğla’nın Bodrum İlçesi’nde hayatını kaybetti. Ankara Mimar Kemal İlkokulu (1957), Çamlıca Kız Lisesi (1963), İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Alman Dili ve Edebiyatı Bölümü (1973) mezundu.
“Ferit Edgü’de Kafkaesk Öğe” adlı teziyle yüksek lisans (1983), “Oğuz Atay ve Max Fricsh’de Aydın Sorunsalı” adlı çalışmasıyla doktora(1987) yaptı. Bir süre çevirmen olarak Alman İşçi Bulma Kurumu İstanbul İrtibat Bürosu (1969-70), özel kuruluşlar ve Türk-İş Konfedarasyonunda (1971-80) çalıştı.
1980’de Ankara İktisadi ve Ticari İlimler Akademisine öğretim görevlisi olarak girdi. 1986’da aynı görevle Ankara Üniversitesi DTCF Alman Dili ve Edebiyatı Anabilim Dalına geçti. Burada 1988 yılında yardımcı doçent, 1990’da doçent, 1996’da profesör olarak öğretim üyeliğini sürdürüp 2000 yılında emekli oldu. Germanistler Birliği, Edebiyatçılar Derneği üyesidir.
Yıldız Ecevit’in eserleri: İnceleme: Oğuz Atay’da Aydın Olgusu (1989), Intellektuellenproblematik bei Max Frish und Oğuz Atay (1990), İsviçre-Alman Edebiyatı (1990), Kurmaca Bir Dünyadan (1992), Orhan Pamuk’u Okumak (1996), Türk Romanında Postmodernist Açılımlar (2001), Ben Buradayım… (Oğuz Atay’ın biyografik ve kurmaca dünyası, 2005).
Çeviri: Flissen Haritada Yok (Maja Beutler’den, 1990), Bozkır Kurdu’nun Düş Yolculukları (Hermann Hesse’nin deneme, anı ve mektuplarından derleme, 1994).
