Yenidoğan kolestazı, safranın karaciğer hücrelerinden yenidoğanın bağırsağına herhangi bir noktada akışının bozulması anlamına gelir. Yenidoğan kolestazı virüsler, metabolik hastalıklar veya genetik bozuklukların yanı sıra karaciğerin fonksiyonunu etkileyen veya bozan diğer nadir hastalıklardan da kaynaklanabilir.
Haber Merkezi / Hastaların küçük bir yüzdesinde karaciğer hasarının nedeni bilinmemektedir; bu vakalara idiyopatik neonatal hepatit (INH) adı verilmektedir. Neonatal kolestaz insidansının dünya çapında yaklaşık 1:2500 canlı doğum olduğu tahmin edilmektedir ve artık %25 ila %50’sinin spesifik genlerdeki değişikliklerle (varyantlar veya mutasyonlar) ilişkili olduğu bilinmektedir.
Yenidoğan kolestazının belirtileri kişiden kişiye değişebilir. Karaciğer hastalığının belirtileri arasında göz beyazlarının ve derinin sararması (sarılık), karaciğerin büyümesi (hepatomegali), olağandışı koyu renkli idrar ve büyümede yavaşlama yer alır. Yenidoğan kolestazı olan bazı kişiler bu durumdan tamamen iyileşir (sporadik veya geçici formlar); ancak bazıları kronik karaciğer hastalığına (kalıcı veya ilerleyici formlar) ilerleyecektir.
Karaciğer, karın boşluğunun sağ tarafında, göğüs kafesinin hemen altında yer alır. Karaciğerin, kan dolaşımındaki zararlı maddeleri (bilirubin dahil toksinler) filtrelemek, proteinleri sentezlemek, gerekli vitaminleri depolamak, enerji olarak kullanmak üzere gıdanın parçalanmasına (metabolize edilmesine) yardımcı olmak, buna karşılık olarak kanın pıhtı oluşturmasına yardımcı olan bileşenler oluşturmak gibi birçok farklı işlevi vardır. yaralanmalara ve ince bağırsaktaki yağların parçalanmasında önemli bir rol oynayan bir sıvı olan safranın üretilmesine neden olur.
Yenidoğan kolestazı, tedavisiz iyileşen hafif, geçici (geçici) bir hastalıktan, ek komplikasyonlara neden olan daha ciddi formlara kadar değişebilir. Karaciğer hastalığının yaygın semptomları yaşamın ilk birkaç haftasında herhangi bir zamanda ortaya çıkabilir. 2 ila 3 aylıkken, neonatal kolestazlı bir bebeğin kilo almadığı ve normalden daha yavaş bir hızda büyüdüğü (gelişme başarısızlığı) açıkça ortaya çıkar. Bebek cildinin aşırı derecede kaşınması (kaşıntı) nedeniyle huzursuz olabilir. Diğer semptomlar dalağın genişlemesini (splenomegali) içerebilir.
Yenidoğan kolestazının daha ciddi formlarında, kronik karaciğer hasarının sonraki aşamalarında kolay morarma, uzun süreli kanama, enfeksiyon (sepsis) ve/veya vücut sıvılarının karın içinde birikmesi (asit) gibi ek semptomlar ortaya çıkabilir. Şiddetli neonatal kolestaz formları olan bazı bireylerde karaciğer (karaciğer) yetmezliği sonunda gelişebilir.
Yenidoğan kolestazının genel olarak sitomegalovirüs ve herpes virüsleri gibi çeşitli virüsler, çeşitli metabolik karaciğer hastalıkları veya alfa-1-antitripsin eksikliği, PFIC ve Alagille sendromu gibi genetik bozukluklar dahil olmak üzere birçok farklı nedeni vardır. Diğer nadir bozukluklar da karaciğerin fonksiyonunu bozabilir. Tüm bu bozuklukların derhal teşhis edilmesi gerekir. Tıp literatürüne göre, neonatal kolestaz vakalarının %15-20’si aileden (ailesel form) geçer ve son yıllarda yapılan çok sayıda çalışma, bunun gelişiminde genetik faktörlerin rol oynadığını göstermiştir.
Yenidoğan kolestazı diğer durumların dışlanmasıyla konulan bir tanıdır. Teşhisin anahtarı, yenidoğan sarılığının (kandaki yüksek konjuge bilirubin seviyeleri – hiperbilirubinemi) erken tanınmasıdır. Bu, tedavi edilebilir bozuklukları belirlemek için tanısal değerlendirmenin zamanında başlatılmasına olanak tanır. Bu nedenle, 14 günden sonra sarılık yaşayan herhangi bir bebeğe, sarılığın kolestazdan mı (yüksek konjuge bilirubin düzeyleri) yoksa yüksek konjuge olmayan bilirubin düzeylerinden mi kaynaklandığını belirlemek için kan testleri yapılmalıdır. İkincisi normaldir (“fizyolojik sarılık”) veya anne sütüyle beslenmeyle ilgilidir.
Ultrasonografi ile karaciğerin yapısı ve çevresindeki kanallar ve kan damarları incelenebilir. Bazı hastalarda karaciğer biyopsisi gerekli olabilir. Biyopsi sırasında karaciğer dokusundan küçük bir parça çıkarmak için bir iğne ve şırınga kullanılır. Bu örnek mikroskop altında incelenir. Karaciğer biyopsisi, karaciğerin içini etkileyenler (intrahepatik bozukluklar) ve ekstrahepatik hastalıklar (biliyer atrezi) gibi diğer karaciğer bozukluklarını dışlayabilir.
Yenidoğan kolestazının kalıtsal sendromlarının tanısı için mevcut altın standart genetik testtir. Tipik olarak, kapsamlı tanısal çalışmalara (laboratuvar değerlendirmesi ve karaciğer biyopsisi) rağmen başka türlü açıklanamayan kolestazisi olan hastalar, karaciğer hastalığıyla ilişkili genlerdeki mutasyonların araştırılmasına tabi tutulur.
Yenidoğan kolestazı olan bebekler için spesifik bir tedavi mevcut değildir. Tedavi, her bireyde görülen spesifik semptomlara yöneliktir. Bu bozukluğu olan bebekler için beslenme ihtiyaçlarına ve diyete dikkat edilmesi önemlidir. Doktor tarafından özel takviyeler (yani yağda çözünen vitaminler), formüller ve/veya diyet kısıtlamaları önerilebilir. Özel bebek mamaları reçete edilebilir, örneğin uzun zincirli trigliseritlerin malabsorbsiyonu orta zincirli trigliserit içeren mamalarla düzeltilebilir.
Kaşıntı (kaşıntı) bir sorun haline gelirse, kolestazla ilişkili kaşıntıyı tedavi etmek için kullanılan ilaçlar arasında ursodeoksikolik asit ve ileal safra asidi taşıyıcısının inhibitörleri yer alır. Son dönem karaciğer hastalığı gelişen bebekler için cerrahi olarak son çare seçeneği karaciğer naklidir.
