Varoluşçu terapi, bireyin varoluşsal sorularına ve temel yaşam meselelerine odaklanan bir psikoterapi yaklaşımıdır. İnsan yaşamının anlamı, özgürlük, sorumluluk, ölüm, yalnızlık, kaygı ve otantiklik gibi evrensel temaları ele alır.

Haber Merkezi / Terapi, psikoloji ve felsefenin kesişim noktasında yer alır ve özellikle varoluşçuluk felsefesinden (Jean-Paul Sartre, Martin Heidegger, Soren Kierkegaard gibi düşünürlerden) ilham alır.

Varoluşçu terapi, bireyin kendi varoluşunu anlamasına, yaşamındaki anlamı keşfetmesine ve otantik bir yaşam sürmesine yardımcı olmayı amaçlar. Bu yaklaşım, semptomları tedavi etmekten ziyade, bireyin hayatındaki temel varoluşsal meselelerle yüzleşmesini ve bunlarla başa çıkmasını hedefler.

Temel ilkeleri:

Anlam arayışı: Bireyler hayatlarında bir anlam ararlar. Varoluşçu terapi, bireyin kendi anlamını bulmasına rehberlik eder. Viktor Frankl’ın logoterapi yaklaşımı da bu bağlamda anlam arayışını vurgular.

Özgürlük ve sorumluluk: Bireyler özgürdür ve bu özgürlük, seçim yapma sorumluluğunu da beraberinde getirir. Varoluşçu terapi, bireyin kendi kararlarının sorumluluğunu almasını teşvik eder.

Kaygı ve varoluşsal endişe: Kaygı, varoluşun doğal bir parçasıdır ve genellikle ölüm, anlamsızlık, yalnızlık gibi varoluşsal gerçeklerle yüzleşmekten kaynaklanır. Bu terapi, kaygıyı bastırmak yerine onunla yapıcı bir şekilde çalışmayı önerir.

Ölüm ve sonluluk: Ölüm bilinci, hayatın değerini anlamaya yardımcı olabilir. Varoluşçu terapi, bireyin sonluluğu kabul ederek daha anlamlı bir yaşam sürmesine destek olur.

Yalıtım ve bağlantı: Bireyler bir yandan yalnızdır (varoluşsal izolasyon), bir yandan da diğer bireylerle bağlantı kurma ihtiyacı hisseder. Terapi, bu gerilimi anlamlandırmaya yardımcı olur.

Otantiklik: Otantik bir yaşam sürmek, bireyin kendi değerlerine, inançlarına ve seçimlerine uygun bir şekilde hareket etmesi anlamına gelir. Varoluşçu terapi, bireyi toplumsal baskılar veya dış beklentilerden sıyrılarak kendi otantik benliğini keşfetmeye yönlendirir.

Nasıl uygulanır?

Varoluşçu terapi, yapılandırılmış bir yöntemden ziyade bireysel bir süreçtir ve terapist ile terapi almak isteyen arasındaki ilişki çok önemlidir. Terapist, terapi almak isteyeni anlamaya çalışır ve ona göre bir yaklaşım benimser.

Terapide kullanılan bazı teknikler ve yaklaşımlar:

Fenomenolojik yaklaşım: Terapi almak isteyenin öznel deneyimlerini anlamaya odaklanır. Terapist, terapi almak isteyenin dünyasını onun bakış açısından görmeye çalışır.

Diyalog ve karşılaşma: Terapist ve terapi almak isteyen arasında otantik bir ilişki kurulması hedeflenir. Bu ilişki, terapi almak isteyeni kendi varoluşsal gerçekleriyle yüzleşmesine yardımcı olur.

Sorgulama ve yansıtma: Terapist, terapi almak isteyenin hayatındaki anlam, seçimler ve sorumluluklar üzerine düşünmesini teşvik eden sorular sorar.

Varoluşsal temalar üzerine çalışma: Ölüm, özgürlük, yalnızlık gibi temalar doğrudan ele alınabilir ve terapi almak isteyenin bu temalarla ilişkisi keşfedilir.