Tekrarlayan solunum papillomatozu (RRP), solunum yollarında küçük, siğil benzeri büyümelerin (papillomlar) gelişmesiyle karakterize nadir bir hastalıktır. Solunum yolu, bireylerin nefes almasını sağlayan vücuttaki organ sistemidir.
Haber Merkezi / Solunum yolu burun, ağız, boğaz (yutak), ses kutusu (gırtlak), soluk borusu (trakea), çeşitli hava yolu pasajları (bronşlar) ve akciğerleri içerir. Papillomlar solunum yolu boyunca herhangi bir yerde gelişebilir, ancak çoğunlukla gırtlağı ve ses tellerini etkiler (laringeal papillomatozis). Daha az sıklıkla, bozukluk ağız içindeki alanı (ağız boşluğu), trakeayı ve bronşları etkiler. Sadece nadir durumlarda bu büyümeler akciğerleri etkileyecek şekilde yayılır. Papillomlar kanserli değildir (iyi huylu), ancak son derece nadir durumlarda kanserli (kötü huylu) dönüşüme uğrayabilir.
İyi huylu olmalarına rağmen papillomlar ciddi, hatta yaşamı tehdit eden hava yolu tıkanıklığına ve solunum komplikasyonlarına neden olabilir. RRP’de papillomlar çıkarıldıktan sonra tekrar büyüme eğilimindedir. RRP, çocukları, ergenleri veya yetişkinleri etkileyebilir ve insan papilloma virüsü (HPV) enfeksiyonu sonucu oluşur; ancak virüse tek başına maruz kalmak hastalığın oluşması için yeterli olmayabilir.
Hastalığın spesifik semptomları, seyri ve RRP’nin şiddeti kişiden kişiye büyük ölçüde değişebilir. Bazı kişilerde hastalık tedavi olmaksızın iyileşebilir (kendiliğinden remisyonlar) veya yalnızca periyodik müdahale gerektirerek stabil kalabilir (örneğin yaşamları boyunca yalnızca birkaç ameliyat). Diğer kişilerde hastalık agresif olabilir ve sık tıbbi müdahale ve kişinin yaşamı boyunca potansiyel olarak 100’den fazla ameliyat gerektirebilir.
RRP’nin en sık görülen semptomu ses kısıklığıdır. Ses kısıklığı giderek kötüleşebilir ve etkilenen bireyin sesi zayıf, hırıltılı veya düşük perdeden veya gergin gelebilir. Ses sorunlarının şiddeti, kısmen papillomların boyutuna ve belirli yerlerine bağlı olarak kişiden kişiye değişebilir. Etkilenen bireylerde hava yolunun tıkanması nedeniyle zorlu, gürültülü solunum (stridor) gelişebilir. Başlangıçta, stridor nefes alırken (inspiratuar stridor) ortaya çıkabilir, ancak sonunda hem nefes alırken hem de verirken (bifazik stridor) ortaya çıkar. Bazı bireyler konuşmada zorluk çekebilir (disfoni) veya seslerini tamamen kaybedebilir (afoni). Etkilenen bebeklerde ayrıca zayıf bir ağlama, boğulma atakları olabilir ve beklenen oranda büyüme ve kilo almada başarısızlık (gelişememe) görülebilir.
Gelişebilecek ek semptomlar arasında kronik öksürük, yutma güçlüğü (disfaji), nefes darlığı veya solunum güçlüğü (dispne), boğazda yabancı cisim hissi ve boğulma atakları yer alır.
Tedavi edilmediğinde papillomlar sonunda hava yollarını tehlikeye atabilir ve bu da yaşamı tehdit eden solunum güçlüklerine (akut solunum sıkıntısı) yol açabilir. RRP akciğerlere yayılırsa, etkilenen bireyler potansiyel olarak tekrarlayan zatürre, kronik akciğer hastalığı (bronşektazi) ve nihayetinde ilerleyici akciğer yetmezliği yaşayabilir. Son derece nadir vakalarda (yani vakaların %1’inden azında) papillomlar kanserli hale gelebilir (kötü huylu dönüşüm) ve skuamöz hücreli karsinomaya dönüşebilir.
Tekrarlayan solunum yolu papillomatozu, insan papilloma virüsü (HPV) tarafından oluşturulur. Bu virüs insanlarda yaygındır ve bazı çalışmalar, virüse karşı aşılanmamışlarsa erkek ve kadınların %75-80’inin hayatlarının bir noktasında HPV’den etkileneceğini tahmin etmektedir. HPV, çoğunlukla cinsel ilişki sırasında genital temas yoluyla bulaşır. HPV ile enfekte olan çoğu kişi hiçbir zaman herhangi bir semptom geliştirmez. HPV’nin 150’den fazla farklı alt tipi vardır ve bu alt tiplerin yaklaşık 40’ı genital bölgeyi etkileyebilir. İki spesifik alt tip olan HPV 6 ve HPV 11, RRP vakalarının %90’ından fazlasını oluşturur. Bu iki alt tip, genital siğillerde (anogenital kondilom) en sık tanımlanan HPV alt tipleriyle aynıdır. HPV alt tipleri 16 ve 18, kalan vakaların çoğunu oluşturur. Bu dört alt tip birlikte, serviks kanseri vakalarının yaklaşık %70’inden sorumludur.
Çocuklarda, HPV’nin bulaşmasının en olası nedeni, doğum kanalından geçerken etkilenen anneden çocuğa doğum sırasında geçiştir. Ancak, bu, juvenil başlangıçlı RPP vakalarının hepsini açıklamayabilir ve HPV enfeksiyonu için başka mekanizmalar da mevcut olabilir. Bazı vakaların doğumdan önce (rahim içinde) gelişmiş olduğu görülmektedir.
HPV’li kadınların doğurduğu çocukların çoğu RRP geliştirmez. Ayrıca, solunum yolu dokularında HPV bulunan birçok bireyde papillom asla gelişmez. Bu, HPV’li bireylerde RRP gelişimi için immünolojik veya genetik faktörler gibi ek faktörlerin gerekli olduğunu düşündürmektedir. HPV’ye maruz kalmanın zamanlaması, uzunluğu ve hacmi gibi diğer faktörler de rol oynayabilir.
RRP gelişimi için belirli risk faktörleri tanımlanmıştır. Risk faktörleri, hastalık veya enfeksiyon riskinin artmasıyla ilişkili değişkenlerdir. Juvenil başlangıçlı tekrarlayan solunum papillomatozu için üç risk faktörü, ilk çocuk olmak, uzun süren bir doğumla vajinal doğum yapmak ve annenin 20 yaşından küçük olmasıdır. Annede aktif genital siğil varsa, HPV’yi bulaştırma riski yaklaşık 250-400’de 1’dir. Bu risk faktörleri, erişkin başlangıçlı tekrarlayan solunum papillomatozu için geçerli değildir.
Yetişkinlerde, bulaşma şekli daha az açıktır. Bazı vakalar yukarıda açıklandığı gibi bebeklik döneminde enfeksiyonu temsil edebilir, ancak bu, yetişkinlikte bilinmeyen nedenlerle tetiklenene kadar gizli kalır. Bazı dolaylı kanıtlar, HPV’nin oral cinsel temas yoluyla bulaşmasından sonra RRP’nin gelişebileceğini düşündürmektedir.
Erişkin yaşta başlayan tekrarlayan solunum papillomatozu tütün maruziyeti, gastroözofageal reflü veya radyasyon tedavisi ile kötüleşebilir.
RPP için şu anda bir “tedavi” yoktur. Tedavi papillomları çıkarmaya, hastalığın yayılmasını azaltmaya, güvenli ve açık bir hava yolu oluşturmaya, yakındaki anatomik yapıları korumaya, gerekirse ses kalitesini iyileştirmeye ve cerrahi prosedürler arasındaki süreyi artırmaya yöneliktir. Tedavi, uzmanlardan oluşan bir ekibin koordineli çabalarını gerektirebilir. Çocuklara (pediatrik kulak burun boğaz uzmanları) veya hava yolu anormalliklerine (laringologlar) odaklanan çocuk doktorları, iç hastalıkları uzmanları, kulak-burun-boğaz uzmanları, anestezistler, konuşma patologları ve diğer sağlık profesyonellerinin bir RRP hastasının tedavisini sistematik ve kapsamlı bir şekilde planlamaları gerekebilir.
Belirli terapötik prosedürler ve müdahaleler, hastalığın tekrarlama sıklığı; hastalığın belirli yeri ve yayılımı; papilloma boyutu; belirli semptomların varlığı veya yokluğu; bir bireyin yaşı ve genel sağlığı; ve/veya diğer unsurlar gibi çok sayıda faktöre bağlı olarak değişebilir. İlaç rejimlerinin ve/veya diğer tedavilerin kullanımıyla ilgili kararlar, hekimler ve sağlık ekibinin diğer üyeleri tarafından hastanın vaka özelliklerine dayanarak hasta ile dikkatli bir şekilde istişare edilerek verilmelidir; olası yan etkiler ve uzun vadeli etkiler dahil olmak üzere potansiyel faydalar ve risklerin kapsamlı bir şekilde tartışılması; hasta tercihi ve diğer uygun faktörler.
RRP için çeşitli tedavi seçeneklerinin hiçbiri tutarlı bir şekilde etkili olduğunu kanıtlamamıştır. Ek olarak, tedavi önerilerinin çoğu vaka raporlarına veya küçük vaka serilerine dayanmaktadır. En iyi terapötik seçenekleri belirlemek için RRP’yi tedavi etmek için büyük ölçekli klinik çalışmalara ihtiyaç vardır ve bu da nihayetinde kişiden kişiye değişebilir.
Tedavinin temel dayanağı papillomların cerrahi olarak çıkarılmasıdır. Ancak, el ve ayaklardaki siğiller gibi, bu büyümeler sıklıkla geri döner ve daha fazla cerrahi müdahale gerektirir. Papillomların tekrarlaması tahmin edilemez. Bazı bireyler birkaç haftada bir ameliyata ihtiyaç duyabilirken, diğerleri yılda sadece iki kez veya yaşamları boyunca sadece birkaç kez ameliyata ihtiyaç duyabilir. RRP’li bireyleri tedavi etmek için kullanılan cerrahi teknikler arasında “soğuk” eksizyon, mikrodebridman, çeşitli darbeli boya lazerleri veya karbondioksit lazerleri bulunur. Bazen “soğuk çelik” olarak da adlandırılan soğuk eksizyon, papillomları çıkarmak için keskin cerrahi ekipmanların kullanılmasıdır.
Soğuk eksizyon, papillomların ilk çıkarılması (debulking) ve belirli bölgelerde bulunan papillomlar için faydalı olabilir. Mikrodebridman, RRP’li çocuklarda, etkilenen dokuya emme uygulanan ve daha sonra minyatür tıraş makineleriyle kesilen (debride edilen) giderek daha popüler hale gelen bir işlemdir. Darbeli boya lazerleri, papillomları besleyen kan damarlarını yok etmek için tek bir ışına odaklanmış çeşitli ışık frekansları kullanır. Lazer ablasyonu, karbondioksit (CO2) de dahil olmak üzere çeşitli gazların bir karışımından elektrik geçirerek bir lazer ışını üretir. CO2 lazeri, ses kutusundaki papillomları doğrudan yok etmek için kullanılır ve ayrıca trakeadaki (nefes borusu) papillomları etkili bir şekilde çıkarmak için bir bronkoskop aracılığıyla da kullanılabilir.
Tümör büyümesinin agresif olduğu ciddi vakalarda, etkilenen bir bireyin solunum yollarını açık tutmak için trakeostomiye ihtiyacı olabilir. Trakeostomi, cerrahi olarak soluk borusuna (trakea) bir tüp yerleştirilmesini içerir. Trakeostomi, yalnızca son çare olarak kullanılır çünkü prosedür hastalığın solunum yoluna daha fazla yayılmasına izin verebilir.
Geçmişte bazı kişiler papillomların yeniden büyümesini yavaşlatmak ve ameliyatlar arasındaki süreyi artırmak için tasarlanmış belirli ilaçlar aldılar (adjuvan tedavi). Kullanılan ilaçlar arasında asiklovir, ribavirin veya sidofovir (aşağıya bakınız) gibi antiviraller, interferon ve indol 3-karbinol (I3-C) bulunur. İnterferon, bağışıklık sistemi tarafından üretilen belirli proteinlerin sentetik bir formu olan bir ilaçtır. I3-C, lahana, karnabahar ve brokoli gibi turpgillerde bulunan bir antikanser bileşiğidir. Adjuvan tedavi genellikle belirli endikasyonlara göre önerilir: bir yılda dörtten fazla ameliyat geçirmek, hava yollarında bozulmaya neden olan papillomların hızla yeniden büyümesi veya hastalığın boğazdan aşağı akciğerlere yayılması.
Bazı doktorlar, gastroözofageal reflü (GÖRH) rahatsızlığı olan kişilere, bu rahatsızlığın RRP’yi kötüleştirdiği bilindiğinden, ilaç almalarını önermektedir.
