Bacaklardaki Ve Kollardaki Bu Belirti, Kalp Rahatsızlığının Bir İşareti Olabilir

Kalp hastalıklarının belirtileri sadece göğüsle sınırlı olduğunu düşünüyorsanız yanılıyorsunuz! Kalp hastalıklarının önceden herhangi bir belirti göstermediği inancının aksine, sessizce kendini gösteren ve erken teşhis edildiğinde hayat kurtarabilecek bazı belirtileri vardır.

Haber Merkezi / Bacakların ve kolların uyuşması kalp hastalığının önemli bir göstergesi olabilir.

Uyuşukluk, bacaklarda ve kollarda herhangi bir his olmaması ile tanımlanabilir. Uyuşukluk herhangi bir sebep olmadan da ortaya çıkabilir.

Çoğu durumda uyuşukluk kendi kendine geçer ve vücut hissetme duyusunu geri alır, ancak uyuşukluk birkaç dakika, birkaç saat hatta günler sürebilir.

Uyuşmanın diğer özellikleri arasında, belirli bölgenin solgun görünmesi ve dokunulduğunda soğuk hissedilmesidir.

Kollarınızda ve bacaklarınızda böyle bir renk değişikliği ve garip bir his hissettiğinizde, bir doktora görünün. Bu belirti tekrar ve tekrar ortaya çıkıyorsa, derhal bir doktora görünün

Uyuşukluk neden olur?

Kan damarı daraldığında, kollar ve bacaklar için gerekli olan kan miktarını sınırlar ve bu da periferik arter hastalığı adı verilen bir duruma neden olur. Bu, vücudun bu kısımlarına yetersiz kan akışına yol açar, bunun sonucunda çeşitli komplikasyonlar ortaya çıkar ve bunların en yaygın olanı uyuşukluktur.

Sağlık uzmanları, periferik arter hastalığını kalp hastalıkları ile ilişkilendirmiştir. Kişi bu duruma sahipse kalp hastalıklarına yakalanma riski daha fazladır.

Uzuvlarda görülen diğer kalp sorunu belirtileri

Uyuşukluk dışında, olası bir kalp hastalığını gösterebilecek başka belirtiler de vardır.

Bu nedenle, bu belirtilere dikkat etmek ve bunlar sık ​​sık meydana geliyorsa bir doktora danışmak çok önemlidir.

  • Ayak kaslarında ağrı, kas ağrısı, kaslarda aşırı yorgunluk ve kaslarda olağandışı rahatsızlıklar da kalp hastalıklarına işaret eder.
  • Ayaklarda yanma hissi de kalp hastalıklarının bir göstergesidir.
  • Baldırlarda ve uyluklarda da rahatsızlık görülebilir.
  • Bacaklarda ve ayaklarda şişme de kalp hastalıklarının bir başka potansiyel göstergesidir.

Kalp hastalıklarının diğer belirtileri nelerdir?

Kalp hastalıklarının diğer semptomları nefes darlığı, göğüste sıkışma, göğüste ağrı, göğüste aşırı basınç ve anjina veya göğüste rahatsızlıktır.

Kalbinde sorun yaşayan kişilerde boyun, çene, üst karın bölgesi ve hatta boğaz bölgesinde ağrılar da olabilir.

Kalp hastalıkları her yıl 18 milyona yakın can alıyor

Dünya Sağlık Örgütü’nün (WHO) tahminlerine göre, kardiyovasküler hastalıklar her yıl 18 milyona yakın can alıyor. Bunlara koroner kalp hastalığı, serebrovasküler hastalık, romatizmal kalp hastalığı ve diğer durumlar gibi hastalıklar dahildir.

Kalp hastalıklarına bağlı ölümlerin üçte birinin 70 yaşın altındaki kişilerde meydana gelmesi endişe vericidir. Bu, kalp hastalıklarının gençler için de daha büyük bir risk oluşturduğunun açık bir göstergesidir.

Bilinmesi gereken önemli noktalar

Kalp hastalıkları vücutta belirgin bir belirti vermeden gelişse de düzenli kontrollerde erken dönemde fark edilebilir.

Kolesterol seviyeleri, kalp hızı, kan şekeri seviyesi, vücut kitle indeksi kalp hastalığının göstergelerinden birkaçıdır.

Sağlık kontrolünden geçmek ne kadar önemliyse, sağlıklı bir yaşam tarzına sahip olmak da o kadar önemlidir. Alkol tüketimi, tütün alımı, sigara içmek, abur cubur ve işlenmiş gıdalar kalp hastalığının birkaç katalizörüdür.

Paylaşın

Depresyon Hakkında Bütün Bildiklerimiz Yanlış Mı?

Depresyonun sanıldığı gibi insan beyninde “mutluluk hormonu” diye de anılan serotonin düzeyinin düşük olmasından kaynaklanmadığını gösteren yeni bir araştırmanın sonuçları dünya çapında büyük ilgi gördü.

Ama aynı zamanda bir çoğu beyindeki serotonin salgısını artırmak suretiyle işlev gösteren antidepresanların işe yaramadığı yolunda bir yanlış çıkarım dalgası da yarattı.

Araştırma antidepresanların etkili olmadığına işaret etmiyor. Fakat gösterilen tepkilerin zihin sağlığı sorunlarının algılanışı ve tedavisiyle ilgili ciddi soru işaretleri yarattığı kesin.

Sarah’nın hikayesi

Sarah, 20’li yaşlarının başlarında ilk büyük psikiyatrik sorununu yaşadığında, doktorlar kendisine bazı antidepresanlar verirken, bunların diyabete karşı insülin kullanımı gibi bir etki yaptığını anlatmışlar.

Bu ilaçların beynindeki kimyasal dengesizliği düzelteceğini ve ömür boyu almayı sürdürmesi gerektiğini söylemişler.

Annesi gibi Tip 1 diyabet olan Sarah, bu tavsiyeleri gayet ciddi bir şekilde uygulamış. Daha kötü hissetmesine yol açıyor gibi gelse de ilaçları almayı sürdürmüş. Bir süre sonra kafasının içindeki ürkünç sesler kendisini öldürmesini söylemeye başlayınca elektrokonvülsif terapiye (beyinden elektrik akımı geçirilerek yapılan bir tedavi) alınmış.

Ne var ki antidepresan ilaçların depresyonla ilişkisinin insülin ile diyabet ilişkisine benzediği iddiası aslında herhangi bir tıbbi kanıta dayanmıyordu.

Sarah “Güvendiğin insanlar tarafından ihanete uğramış hissediyorsun” diyor.

İlaçların bünyesine etkisi, nadir görülen bir tepkiydi ama doktorların kendisine verdiği “beynindeki kimyasal dengesizlik” açıklaması, çok yaygındı.

Bir çok psikiyatrist depresyonun serotonin düzeyinin düşük olmasından kaynaklanmadığını çoktandır bildiklerini ve bu son araştırmanın yeni bir yanı olmadığını söylüyorlar.

Fakat araştırma sonuçlarının anlatıldığı tıbbi makalenin dünya çapında görülmemiş ilgi görmesi ve tepki alması, bir çokları için burada anlatılanların yeni olduğunu gösteriyor.

Yine de araştırmanın doğru anlaşılması ve yanlış çıkarsamalara varılmaması önemli. Depresyonun serotonin eksikliğinden kaynaklanmıyor olması antidepresanların işe yaramadığı anlamına gelmiyor. Doktorlar bu yanlış anlama neticesinde insanların ilaçlarını almayı hemen bırakmaya yönelmesinden ve bunun ciddi yoksunluk sorunlarına yol açmasından korkuyorlar.

Sağlık uzmanları bu tür ilaçların acil tıbbi gereklilikler dışında birden bırakılmaması gerektiğini, doz azaltımı yoluyla zaman içerisinde bırakmanın yoksunluk sorunlarını en az düzeyde tutacağını söylüyorlar.

Araştırma yeni bir şey söylüyor mu?

Bu son araştırmada 17 ayrı bilimsel araştırmayı incelendi ve depresyondaki insanların beynindeki serotonin düzeylerinin depresyonda olmayan insanlarınkinden farklı görünmediğini tespit etti.

Bu tespit ilaçların olası bir etkisi yani beyindeki kimyasal dengesizliği düzeltme etkisinin bulunmadığını net bir şekilde ortaya koydu.

Doktor Michael Bloomfield bunu bir örnekle şöyle açıklıyor:

“Çoğumuz parasetamolun baş ağrısına iyi gelebildiğini biliriz ama hiç kimsenin baş ağrısının sebebinin beyinde parasetamol eksikliği olduğunu sanmam.”

Antidepresanlar işe yarıyor mu?

Araştırma, antidepresanların plaseboya kıyasla (psikolojik etkiyi elimine etmek için tıbbi deneylerde ilaçmış gibi verilen etkisiz madde) yalnızca biraz daha etkili olduğuna işaret ediyor. Ama araştırmacılar arasında bu farkın büyüklüğü konusunda görüş ayrılıkları var.

Bir grup insan antidepresan kullandığında çok daha iyi sonuç alıyor ama doktorlar bunun nedenini tam olarak bilmiyor yani ilacı yazarken kime daha iyi geleceğini kestiremiyor.

Kraliyet Psikiyatri Koleji’nden Profesör Linda Gask antidepresanların çok sayıda insanın özellikle de kriz durumlarında hızla daha iyi hissetmesini sağlayan ilaçlar.

Fakat serotoninle ilgili son çalışmanın yazarlarından Profesör Joanna Moncrieff buna işaret eden ve ilaç şirketleri tarafından yaptırılan bu tür araştırmaların çoğunun kısa dönemli olduğunu, aynı insanların örneğin bir kaç ay sonra nasıl hissettiği konusunda pek bilgi olmadığını söylüyor.

“İnsanlara ‘Durumunuzu gözlenmeleye devam edeceğiz ve ilaçları sadece size yararlı olduğu sürece kullanmanızı sağlayacağız’ demek gerekiyor” diyor. Ama genellikle uygulama böyle değil. Profesör Linda Gask da bu görüşte.

Depresyonu tedavisiz bırakmanın riskleri var ama bazı insanlar antidepresan aldıklarında çok ciddi yan etkilerle karşılaşıyorlar. Serotoninle ilgili son araştırmanın yazarları da bu konuda çok daha açık olunması gerektiğini söylüyorlar.

Bu yan etkiler arasında, İngiltere’deki Ulusal Sağlık ve Bakım Enstitüsü’nün verilerine göre, intihara yönelme hatta girişme, cinsel hayat bozuklukları, duyguların baskılanması ve uykusuzluk var.

Geçtiğimiz sonbahardan bu yana Birleşik Krallık sağlık hizmetleri bünyesinde çalışan doktorlardan, çok şiddetli olmayan depresyon vakalarında ilaç yazmadan önce terapi, egzersiz, meditasyon ve benzeri tedaviler önermeleri istendi.

Araştırmanın yarattığı tartışmalar neler?

Araştırmanın yayınlanmasından sonra yayılan tipik yanlış yorumlardan biri antidepresanların tamamen bir efsane olduğu ve hiç bir işe yaramadığı iddiası idi.

Fakat bu araştırma antidepresanların etkisini incelemiyor.

Serotonin gerçekten de insanın ruh halini etkileyen bir hormon salgısı. Dolayısıyla serotonin seviyesinin yükselmesi kısa vadede insanların gerçekten daha mutlu hissetmesine yol açabilir. Ayrıca beynin yeni bağlantılar yapabilmesi imkanını sağlayabilir.

Bir başka yanlış yorum ise depresyonun insan beyniyle ilgili bir hastalık değil, yaşadıkları koşullara gösterdikleri bir tepki olduğu yönünde.

Araştırmanın yazarlarından Doktor Mark Horowitz “Tabi ki her ikisi de” diyor ve örneğin “Genetik yapınız strese karşı hassasiyetinizi etkiliyor” diyor.

Fakat insanlar gayet anlaşılır bir şekilde stres yaratan yaşam koşullarının ilaçtan ziyade evlilik danışmanlığı, mali danışmanlık ya da iş değiştirme gibi yollarla değiştirilebileceğini düşünmeye başlıyor.

Ne var ki Avustralya’nın güney doğusunda yaşayan ve hem ağır depresyon hem de psikoz yaşayan Zoe, depresyonu bir tür şiddetli stres sayarak “yol açan sorunları çözme” yaklaşımının çok indirgemeci olduğunu ve ağır mental hastalıklar yaşayan insanları yok saydığını söylüyor.

Psikoz Zoe’nin ailesinde kalıtsal. Fakat psikoza genellikle yaklaşan bir sınav gibi stresler tetikleyici oluyor.

Zoe bu durumda bir muhakeme yaptıktan sonra ilaçların yan etkilerinin ağır psikoz geçirmekten daha iyi olduğuna karar vermiş.

Bu, BBC’ye konuşan uzmanların tümünün hemfikir olduğu bir şey: Hastalara daha fazla bilgi verilmesi, durumlarının çok iyi açıklanması ve bu yolla onların kendi durumlarını değerlendirerek kendi tedavi tercihlerini bulmasının sağlanması gerekiyor.

(Kaynak: BBC Türkçe)

Paylaşın

Barrett Özofagusu Nedir? Nedenleri, Belirtileri, Tedavisi

Barrett özofagus, yemek borusunu kaplayan düz, skuamöz hücrelerin, bağırsak astarında bulunanlara benzeyen sütun şeklindeki hücrelerle değiştiği bir durumdur. Hücre zarındaki bu değişikliğe metaplazi denir ve genellikle herhangi bir belirti veya semptomla ilişkili değildir.

Haber Merkezi / Yemek borusu, her iki ucunda iki sfinkter veya kas kapısı içerir. Bir kişi yuttuğunda, üst sfinkter, yiyecek veya içeceğin ağızdan yemek borusuna geçmesine izin vermek için gevşer ve alt sfinkter, yiyeceklerin mideye girmesine izin vermek için açılır. Alt özofagus sfinkteri daha sonra yiyecek veya içeceğin mideden dışarı sızmasını ve yemek borusuna ve ağza geri sızmasını önlemek için hızla kapanır.

Risk faktörleri

Barrett özofagus en sık gastroözofageal reflü hastalığı (GERD) olan kişilerde bulunur.

Asit reflü hastalığı olarak da adlandırılan GÖRH, alt özofagus sfinkteri uygun olmayan zamanlarda açıldığında veya düzgün kapanmadığında ortaya çıkar ve mide içeriğinin yemek borusuna geri sızmasına izin verir. GÖRH tedavi edilmezse ülser, yara izi, yemek borusunda daralma veya Barrett yemek borusu gibi komplikasyonlara yol açabilir.

GÖRH’si olmayan kişilerde Barrett özofagus gelişebilse de, GÖRH’si olan kişilerde bu durum yaklaşık üç ila beş kat daha sık görülür.

Diğer risk faktörleri şunlardır;

  • Yaş: Barret özofagusu genellikle orta yaşlı ve yaşlı erişkinlerde teşhis edilir ve ortalama tanı yaşı 50 ila 55 arasındadır. Barrett özofagus çocuklarda nadirdir.
  • Erkek cinsiyeti: Erkeklerin Barrett özofagus geliştirme olasılığı kadınlardan iki kat daha fazladır.
  • Yaşam tarzı: Sigara içenlere, içmeyenlere göre daha sık Barrett özofagus teşhisi konur.

Sonuç

Barrett özofagus bazen özofagus kanserine neden olabilir. Barrett özofagusu olan kişilerin yüzde birinden daha azında kanser gelişir, ancak bunu yapanların Barrett özofagus birkaç yıldır mevcut olabilir.

Barrett özofagus, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki yetişkinlerin yaklaşık yüzde birini etkiler.

Teşhis

Semptomların az olması veya hiç olmaması nedeniyle durumun tespiti zordur. Doktorlar, birkaç yıldır GÖRH olan 40 yaşından büyük yetişkinlerin, hastalığı test etmek için üst gastrointestinal endoskopi adı verilen bir tarama prosedüründen geçmelerini önermektedir.

Prosedür, iç astarı görüntülemek için yemek borusuna bir ışık ve kamera ile ince bir esnek tüp yerleştirmeyi içerir. Bir bölge etkilenmiş gibi görünüyorsa, küçük bir doku parçasını çıkarmak için cerrahi aletler tüpten kaydırılabilir, buna biyopsi adı verilir.

Doku daha sonra ince, mikroskobik bölümlere ayrılır, bir cam slayt üzerine sabitlenir ve uygun boyalarla boyanır. Slayt daha sonra mikroskop altında incelenir ve hücresel düzende herhangi bir değişiklik olup olmadığı kontrol edilir.

Tedavi

Barrett özofagusun tedavisi endoskopik veya cerrahi olabilir.

Mevcut endoskopik tedaviler, lazer ışını tedavisi veya kriyoterapi gibi ablasyon teknikleri kullanılarak değiştirilmiş duvar kaplamasının yok edilmesini içerir. Tedavinin amacı, normal özofagus dokusunu hasarlı ve tahrip olmuş bölgelerin yerini alması için teşvik etmektir.

Cerrahi tedavi, yemek borusunun etkilenen bölümlerinin çıkarılmasını içerir. Şiddetli hücresel değişiklikleri olanlar yemek borusunun tamamen çıkarılmasını gerektirebilir.

Dikkat: Sayfa içeriği sadece bilgilendirme amaçlıdır.

Paylaşın

Bardet-Biedl Sendromu Nedir? Nedenleri, Belirtileri

Bardet-Biedl sendromu, vücudun çeşitli kısımlarını etkileyen kalıtsal bir durumdur. Vücuttaki en az 14 farklı gendeki mutasyonlardan kaynaklanır. Bunlara yaygın olarak BBS genleri denir.

Haber Merkezi / Bardet-Biedl sendromunun en önemli özelliklerinden biri görme kaybıdır. Gözün arkasındaki ışığı algılayan doku veya tabaka olan retinanın yavaş yavaş bozulmasıyla görme kaybı meydana gelir.

Sorunlar başlangıçta karanlıkta görme güçlüğü olarak ortaya çıkar. Bu, çocuklukta yavaş başlangıçlı bir durum olarak görülür. Bunu, başlangıçta düşmelere ve çarpmalara yol açan görmede kör noktaların gelişmesi izler.

Zamanla bu kör noktalar genişler ve sadece merkezin görülebildiği bir tünele dönüşür. Zamanla ortadaki açık alan da bulutlanır. Çocuk ergenliğe veya erken yetişkinliğe ulaştığında, yasal olarak kör olabilir.

Diğer bir karakteristik özellik ise obezitedir. Erken çocukluk döneminde başlayan ve yaşam boyu devam eden tipik abdominal obezite vardır. Bu, tip 2 diyabet, yüksek tansiyon ve anormal derecede yüksek kolesterol seviyeleri gibi diğer komplikasyonlara yol açabilir.

Tipik olarak, zeka geriliği, öğrenme sorunları ve genital organların anormallikleri ile birlikte fazladan parmak ve/veya ayak parmakları da olabilir.

Bardet-Biedl sendromu epidemiyolojisi

Bu nadir bir durumdur ve Kuzey Amerika ve Avrupa’nın çoğunda 140.000’de 1 ila 160.000 yenidoğanda 1’de görülür.

Prevalans, Newfoundland adasında (Kanada’nın doğu kıyısı açıklarında) biraz daha yüksektir ve burada tahminen 17.000 yenidoğandan 1’ini etkiler.

Arap nüfusu da 13.500 yenidoğanda yaklaşık 1 olan prevalans ile daha yaygın olarak etkilenir.

Bardet-Biedl sendromunun nedenleri

Bardet-Biedl sendromu genetik olarak kalıtsal bir durumdur. Vücuttaki en az 14 farklı gendeki mutasyonlardan kaynaklanır. Bunlara yaygın olarak BBS genleri denir.

Bu genlerin saçın kirpik adı verilen hücresel yapılara benzemesine yardımcı olduğu bulunmuştur. Bu kirpikler hücre hareketinde, farklı kimyasal sinyal yollarının duyusal girdilerin algılanmasında (görme, duyma ve koku alma gibi) vb.

BBS genleri, kirpiklerin işlevlerini koruyan proteinleri kodlar. Bardet-Biedl sendromunun kalıtımı otozomal resesiftir. Bu, otozomal çekinik hastalığı olan bir bireyin ebeveynlerinin her birinin mutasyona uğramış genin bir kopyasını taşıdığı, ancak durumun hiçbir belirtisinin (gen taşıyıcıları) olmadığı anlamına gelir.

Dikkat: Sayfa içeriği sadece bilgilendirme amaçlıdır.

Paylaşın

Denge Bozuklukları, Belirtileri, Tanısı, Tedavisi

Denge bozuklukları, hastalığın kendisinden ziyade altta yatan bir durumun sonucudur. Denge bozukluklarına yol açabilecek birkaç farklı nedenler vardır. Örneğin kulak enfeksiyonları, tansiyon, görme sorunları…

Haber Merkezi / Bu nedenle denge bozukluklarının belirtileri, tanısı ve tedavisi de geniş kapsamlı ve çeşitlidir.

Belirtileri

  • Odanın dönüyormuş gibi görünmesi baş dönmesi veya vertigo,
  • Oryantasyon bozukluğu,
  • Yürüme ve hareket kabiliyetinde belirgin değişiklik ve bozulma,
  • Yatar veya oturur pozisyondan ayağa kalkmada zorluk çekme,
  • Baş dönmesi veya sersemlik hissi,
  • Bazen çift görme veya bulanık görme,
  • Bulantı ve kusma, ishal ve baygınlık ilişkili semptomlar,
  • Kalp atış hızı çarpıntıya neden olacak şekilde hızlanma. Ayrıca artan terleme ile birlikte kan basıncında düşme,
  • Oryantasyon bozukluğuna tepki olarak abartılı korku, endişe veya panik,
  • Depresyon, yorgunluk ve konsantrasyon azalması belirtileri,
  • Benign Paroksismal Pozisyonel Vertigo (BPPV) gibi spesifik denge bozukluklarında karakteristik semptomlar,
  • Akut vestibüler nöronit veya labirentitte iç kulak iltihabı; Bu, birkaç gün boyunca bulantı ve kusma ile birlikte devam eden ani, yoğun baş dönmesi: Bu durum ciddi sakatlığa yol açar ve yatak istirahati gerektirir.
  • Meniere hastalığı, 30 dakika veya daha uzun süren, tekrarlayan ani vertigo atakları, buna dalgalı işitme kaybı ve kulakta dolgunluk hissi eşlik eder. Bu semptomlara ek olarak kulakta uğultu veya çınlama belirtileri.

Tanısı

  • Başlangıç ​​öyküsü; Denge bozukluklarının süresi ve aile öyküsü ile sorunun tam olarak değerlendirilmesi.
  • Fizik muayene: Bir sonraki adım ayrıntılı bir fizik muayene.

Tedavisi

Denge sorunlarına yol açan bir hastalık veya bozukluğun tedavisi. Bu bir kulak enfeksiyonu, felç veya multipl skleroz olabilir. Kafa yaralanmaları ve eklem rahatsızlıkları, yüksek veya düşük tansiyon ve kan şekeri gibi diğer nedenler de özel olarak tedavi edilir.

  • Diyet ve yaşam tarzı değişiklikleri; Ménière hastalığı olan hastalarda sodyum veya tuz alımının azaltılması gibi diyet değişiklikleri baş dönmesi semptomlarının azaltılmasına yardımcı olabilir. Çoğu hastada alkol, kafein ve nikotin kullanımından kaçınılması tavsiye edilir.
  • İç kulaktaki iltihabın tedavisi; Buna labirentit veya vestibüler nöroninit dahildir. Bunlar, kortikosteroidler dahil anti-inflamatuar ajanlar kullanılarak tedavi edilir.
  • Ménière hastalığının neden olduğu denge sorunlarının tedavisinde gentamisin ve streptomisin gibi bazı aminoglikozit antibiyotikler kullanılabilir. Streptomisin enjeksiyonları ve gentamisin doğrudan iç kulağa uygulanması, denge sisteminin tüy hücrelerini etkileme yetenekleri için faydalıdır. Gentamisin ayrıca kokleanın saç hücrelerini de etkileyerek işitme kaybına neden olabilir.
  • Bazı denge bozukluklarında bazı ilaçlar kullanılabilir; Örneğin, Ménière hastalığında Beta-histine semptomları hafifletebilir. Hidroklortiyazid gibi diüretikler de kullanılabilir.
  • Diğer ilaçlar, semptomları hafifletmeyen ancak hastaların bu hisle başa çıkmasına yardımcı olan lorazepam dahil baş dönmesi için yatıştırıcıları içerir. Araç tutması üzerinde çalışan bazı ilaçlar kullanılabilir. Bu, antihistaminikler ve antikolinerjikler sınıflarına ait ilaçları içerir.
  • Verapamil ve Nimodipin gibi bazı kalsiyum kanal blokerleri ve gabapentin ve Baklofen gibi GABA modülatörleri de yardımcı olabilir. Fluoksetin, Essitalopram dahil antidepresanlar SSRI’lar (Seçici Serotonin Geri Alım İnhibitörleri) ve imipramin vb. dahil trisiklik antidepresanlar gibi nörotransmitter geri alım inhibitörleri bazı hastalarda faydalı olabilir.
  • Benign Paroksismal Pozisyonel Vertigo (BPPV) olanlar, kulak içinde yanlış yerleştirilmiş kristaller nedeniyle baş dönmesinden muzdariptir. Tedavi, bu kristallerin baş dönmesini tetikleyebilecek alanlardan uzaklaştırılmasını içerir. Bu, baş ve boyun pozisyonel egzersizlerle sağlanır.
  • Denge yeniden eğitim egzersizleri (vestibüler rehabilitasyon); Bu egzersizler baş ve vücudun belirli hareketlerini içerir. Bu, bozukluk için tazminatın teşvik edilmesine yardımcı olur. Bunlar genellikle vestibüler sistem ve onun vücudun diğer organları ile ilişkisi hakkında bilgi ve anlayışa sahip profesyonellerin rehberliğinde gerçekleştirilir.
  • Ayrıca anksiyete ve depresyonu olan kişilerde faydalı olan danışmanlık ve bilişsel davranışçı terapi olabilir.
  • Denge bozukluklarının bazı ciddi nedenlerinde ameliyat gerekir. Örneğin, şiddetli Ménière hastalığı vakalarında cerrahi son çaredir. Ménière hastalığı için cerrahi yöntemler arasında Vestibüler nöronektomi ve Labirentektomi bulunur.

Dikkat: Sayfa içeriği sadece bilgilendirme amaçlıdır.

Paylaşın

Denge Bozuklukları Nedir, Ne Sebep Olur?

Denge bozuklukları, bir kişinin baş dönmesi, hareket veya dönme hissi yaşamasına neden olan koordinasyon bozukluklarıdır. İç kulağı veya beyni etkileyen çeşitli hastalıklar ve rahatsızlıklar veya bazı ilaçlar denge bozukluklarına neden olabilir. 

Haber Merkezi / Nedenleri enfeksiyonlar (viral veya bakteriyel), kafa travması, kan dolaşımı bozuklukları vb. Göz yaralanmaları veya hastalıkları olan veya iskelet sistemi ile ilgili sorunları (örneğin artrit) olanlar da denge güçlüğü yaşayabilir. Bu bozukluklar, beyne hareket hissi ile ilgili bir sinyal çatışmasına yol açabilir ve denge sorunlarına yol açabilir.

Gözler ve beyin arasında bir sinyal çatışması varsa, örneğin bir kişi araba kullanırken okumaya çalışırsa, hareket tutması vardır. Araç tutmasının bazı belirtileri arasında baş dönmesi, terleme, mide bulantısı, kusma ve genel rahatsızlık sayılabilir.

Denge bozukluklarının ana nedenleri

  • İç kulaktaki labirent rahatsızlıkları:  Periferik vestibüler bozukluk
  • Beyindeki veya bağlantı sinirlerindeki rahatsızlıklar: Merkezi vestibüler bozukluk
  • Vücudun baş ve beyin dışındaki sorunları: Sistemik bozukluk
  • Kan akışı sorunları veya vasküler bozukluk

Denge bozukluğu türleri

Benign Paroksismal Pozisyonel Vertigo (BPPV)

Bu durum, başın spesifik pozisyon değişikliğinin neden olduğu kısa fakat şiddetli vertigo atakları ile karakterizedir. Hareket, örneğin yatağın içinde yuvarlanmak veya yatar pozisyondan oturma pozisyonuna yükselmeye çalışmak veya hatta bir nesneye bakmak gibi önemsiz olabilir.

Denge sisteminin bir kısmından (kulakçık ve kesecik) iç kulaktaki tebeşir kristallerinin (otokoni) başın hareketi nedeniyle denge sisteminin başka bir kısmına (yarım dairesel kanallar) hareketinin, kafanın hareketine bağlı olarak, semptomlar.

Durumun kesin nedeni bilinmemekle birlikte, normal yaşlanma, enfeksiyon veya kafa travmasının bir parçası olarak ortaya çıktığı düşünülmektedir.

Meniere hastalığı

Bu, iç kulaktaki sıvıların basınçları arasındaki dengesizlikten kaynaklanır. Kesin nedeni bilinmiyor. Kulak çınlaması ile birlikte kulakta vertigo, işitme kaybı ve dolgunluk hissi atakları vardır.

Labirentit

Bu, baş dönmesine ve denge kaybına neden olan iç kulak iltihabı ve/veya enfeksiyonundan kaynaklanır.

Vestibüler nöronit

Bu, bir virüsün neden olduğu vestibüler sinirin enfeksiyonundan kaynaklanır. Genellikle 48 saate kadar sürebilen ve hareketle şiddetlenen rotatuar vertigo (yatay veya dikey dönme) vardır.

Perilenf fistül

Bu durumda orta kulağa iç kulak sıvısı sızıntısı olur. Bu kafa travması nedeniyle oluşur.

Denge bozukluklarının diğer nedenleri

Merkezi sinir sistemini baskılayan bazı ilaçlar da koordinasyon eksikliğini artırarak düşme oranını artırabilir.

Artrit, eklem ağrısı, felç, görme bozukluğu, sırt veya boyun ağrısı, servikal spondiloza bağlı miyelopati, normal basınçlı hidrosefali, parkinsonizm ve ayakta tansiyonun düşmesi (ortostatik hipotansiyon) denge sorunlarının ve düşme riskinin diğer nedenleridir.

Beynin serebellumundaki problemler de denge bozukluklarına katkıda bulunur.

Dikkat: Sayfa içeriği sadece bilgilendirme amaçlıdır.

Paylaşın

Vajinal Mikrobiyom Varyasyonu Ve Bakteriyel Vajinoz

Vajinal mikrobiyom (yani sağlıklı kadınlarda bulunan çeşitli vajinal mikrobiyal topluluklar) ev sahibi ile karşılıklı ilişki kurarak kadın sağlığı ve hastalığı üzerinde önemli bir etkiye sahiptir. Son yıllarda, tür tanımlaması için modern moleküler yöntemlerin kullanılmasının bir sonucu olarak, bu vajinal bakteri toplulukları hakkındaki bilgimiz hızla artmıştır.

Haber Merkezi / Bakteriyel vajinoz, üreme çağındaki kadınlar arasında meydana gelen en yaygın vajinal enfeksiyon tipini temsil eder. Yerleşik mikrobiyal floraya oldukça bağımlı olan bu durum, pelvik inflamatuar hastalık, erken doğum gibi bazı ciddi sekellerle ve ayrıca cinsel yolla bulaşan çeşitli ajanlarla enfeksiyona karşı artan hassasiyetle bağlantılıdır.

‘Bakteriyel vajinoz’ terimi yarım yüzyıldan daha uzun bir süre önce ortaya çıkmış olmasına rağmen, etiyolojisi ve doğal seyri belirsizliğini koruyor. Genel olarak, bu durum mikrobiyal bileşimde sağlıklı kadınlarda bol miktarda laktobasilden kommensal anaerobik bakterilerin (Gardnerella, Atopobium, Prevotella ve diğer türlerin bir bütünü gibi) artışına doğru bir kayma ile karakterize edilir.

Yukarıda bahsedilen laktobasil kaybı, laktik asit üretiminin azalmasıyla sonuçlandığından, vajinal lümendeki pH artar. Ayrıca, amin ve salidaz üretimi artarken hidrojen peroksit ve laktosin üretimi azalır, bu da bakteriyel vajinozun belirti ve semptomlarına yol açar.

Bu durumdaki kadınlar, mevcut bakteri türlerinin artan zenginliğini ve çeşitliliğini sergileyen heterojen bakteri toplulukları ile karakterize edilir. Bakteriyel vajinozdaki bu tür heterojenliğinin, çevresel değişikliklerle karşı karşıya kalındığında topluluk güvenilirliğinin artmasıyla ilişkili olan, aralarındaki işlevsel fazlalıktan kaynaklandığı düşünülmektedir.

Ayrıca, yerleşik mikrofloradaki değişiklikler karşılaştırıldığında, vajinal mikrobiyomun kapsamlı bir analizi bakteriyel vajinozun tekrarını tahmin edebilir. Cinsel olarak aktif kadınlarda bu tür nüksler nadir değildir ve hatta yıl içinde üç veya daha fazla kez ortaya çıkabilir.

Klinik ortamların çoğunda, vajinal pH 4.5’ten yüksek, ince vajinal akıntı, vajinal sıvıya potasyum hidroksit eklenirse amin kokusu gibi üç veya daha fazla belirti mevcut olduğunda amsel kriterleri kullanılarak kadınlara bakteriyel vajinozis teşhisi konulur.

Çeşitli hücresel morfotiplerin (özellikle laktobasiller, gardnerella vaginalis, bacteroides ve ayrıca eğri gram değişken çubuk şekilli bakteriler) ağırlıklı sayımlarına dayanan nugent skorları da bakteriyel vajinozis tanısında yaygın olarak kullanılmaktadır. Bu puanlama sistemi 0-10 arasında değişmektedir ve 7’den yüksek puanlar bakteriyel vajinozis göstergesidir.

Bu klinik kriterlerin avantajı, ışık mikroskobu kullanılarak tanıya ulaşılabilmesidir; bununla birlikte, bu şekilde mevcut bakteri topluluklarının bileşimi hakkında derin bilgiler elde etmek imkansızdır. Öte yandan, derin dizileme analizi oldukça pahalıdır ve vajinal mikrobiyotanın net bir resmini sunabilmesine ve nükslerin ve tedavi başarısızlıklarının saptanmasına izin vermesine rağmen klinik uygulamada hala yaygın değildir.

Dikkat: Sayfa içeriği sadece bilgilendirme amaçlıdır.

Paylaşın

Bakteriyel Vajinoz Nedir? Nedenleri, Belirtileri, Tedavisi

Bakteriyel vajinoz (BV), doğurganlık çağındaki kadınlarda en sık görülen vajinal enfeksiyondur. Vajinadaki normal bakteri dengesi bozulduğunda ve yerini belirli bakterilerin aşırı artması olduğunda olur. Vajina çoğunlukla “iyi” bakteri ve daha az “zararlı” bakteri içerir. BV, “zararlı” bakterilerde bir artış ve daha az “iyi” bakteri olduğunda gelişir.

Haber Merkezi / BV’nin nedeni anlaşılamamıştır. Cinsel temas gibi bir şey vajinayı enfeksiyondan koruyan iyi bakteriler ile korumayan zararlı bakteriler arasındaki dengeyi bozduğunda gelişebilir. BV’nin gelişiminde cinsel aktivitenin nasıl bir rol oynadığı açık değildir, ancak BV, vajinal seks yapan kadınlar arasında daha yaygındır. Ancak BV her zaman cinsel temastan kaynaklı değildir. Bazı şeylerin vajinadaki normal bakteri dengesini bozabileceğini biliyoruz:

  • Yeni bir seks partnerine veya birden fazla seks partnerine sahip olmak
  • Duş
  • Doğum kontrolü için rahim içi araç (RİA) kullanma
  • Prezervatif kullanmamak

Bakteriyel vajinozun belirtileri nelerdir?

BV’li kadınlarda hoş olmayan bir koku ile anormal vajinal akıntı olabilir. Bazı kadınlar, özellikle cinsel ilişkiden sonra, balık benzeri güçlü bir koku salar. Akıntı beyaz (sütlü) veya gri ve ince olabilir. Diğer semptomlar idrar yaparken yanma, vajinanın dışında kaşıntı ve tahrişi içerebilir. Ancak bunlar başka bir enfeksiyonun belirtileri de olabilir. BV’li bazı kadınların hiçbir semptomu yoktur.

Bakteriyel vajinozum olup olmadığını nasıl öğrenebilirim?

BV’niz olup olmadığını öğrenmek için bir test var. Doktorunuz vajinanızdan bir sıvı örneği alır ve test ettirir. Doktorunuz vajina muayenesi sırasında grimsi beyaz akıntı gibi BV belirtileri de görebilir.

Bakteriyel vajinoz nasıl tedavi edilir?

BV, doktorunuz tarafından reçete edilen ilaçlar olan antibiyotiklerle tedavi edilir. Doktorunuz size metronidazol veya klindamisin verebilir. Genel olarak, BV’li kadınların erkek seks partnerlerinin tedavi edilmesine gerek yoktur. Tedavi edildikten sonra bile tekrar BV alabilirsiniz.

Bakteriyel vajinozu olan hamile kadınları tedavi etmek güvenli midir?

BV semptomları olan veya geçmişte erken doğum veya düşük doğum ağırlıklı bebeği olan tüm hamile kadınlar BV için test edilmeli ve varsa tedavi edilmelidir. Hamile olmayan kadınları tedavi etmek için kullanılan aynı antibiyotikler hamilelik sırasında güvenle kullanılabilir. Bununla birlikte, bir kadının hamilelik sırasında aldığı antibiyotik miktarı, hamile değilse alınan miktardan farklı olabilir.

Bakteriyel vajinoz tıbbi sorunlara neden olabilir mi?

Çoğu durumda, BV herhangi bir soruna neden olmaz. Ancak BV tedavi edilmezse bazı sorunlar ortaya çıkabilir.

  • Hamilelik sorunları BV, erken doğuma ve düşük doğum ağırlıklı bebeklere (beş pounddan az) neden olabilir.
  • Pelvik inflamatuar hastalık veya PID, bir kadının rahmini, yumurtalıklarını ve yumurtalıklardan rahme yumurta taşıyan fallop tüplerini etkileyebilen bir enfeksiyondur. BV’ye sahip olmak, histerektomi veya kürtaj gibi cerrahi bir işlemden sonra PID alma riskini artırır.
  • Diğer STD’leri alma riski daha yüksektir. BV’ye sahip olmak, klamidya, bel soğukluğu ve HIV gibi diğer cinsel yolla bulaşan hastalıklara yakalanma şansını artırabilir. BV alan HIV’li kadınlar, HIV’i cinsel bir partnere geçirme şansını artırır.

Bakteriyel vajinozu nasıl önleyebilirim?

BV alma riskinizi azaltmak için şu ipuçlarını izleyebilirsiniz:

  • Seks yapmayın: Herhangi bir STD’yi önlemenin en iyi yolu, cinsel ilişkiden uzak durmak veya vajinal, oral veya anal seks yapmamaktır.
  • Sadık olun: Bir partnerle cinsel ilişkiye girmek, enfekte olma şansınızı azaltmanın başka bir yoludur. Birbirinize sadık olun, yani sadece birbirinizle seks yapıyorsunuz, başka kimseyle değil.
  • Kondom kullanın: HER vajinal, anal veya oral seks yaptığınızda kendinizi prezervatifle koruyun. Her türlü seks için prezervatif kullanılmalıdır. Vajinal seks için lateks erkek prezervatifi veya kadın poliüretan prezervatif kullanın. Anal seks için lateks erkek prezervatifi kullanın. Oral seks için diş barajı kullanın. Diş barajı, cinsel temastan önce anüs veya vajina üzerine yerleştirilebilen kauçuksu bir malzemedir.
  • Çok sık duş yapmayın: Duş, vajinadaki sizi enfeksiyondan koruyan bazı normal bakterileri yok eder. Bu, BV alma şansınızı artırabilir. Ayrıca tedaviden sonra BV’nin geri gelme şansını artırabilir.
  • Cinsel partner(ler)inizle cinsel yolla bulaşan hastalıklar ve prezervatif kullanımı hakkında konuşun. Korunduğunuzdan emin olmak size kalmış.
  • Doktorunuz veya hemşirenizle ve seks partnerinizle/partnerlerinizle sizin veya partnerinizin sahip olduğu veya geçirmiş olduğu cinsel yolla bulaşan hastalıklar hakkında açıkça konuşun.
  • Düzenli pelvik muayene yaptırın.
  • Hamileyseniz ve BV semptomlarınız varsa veya geçmişte erken doğum veya düşük doğum ağırlıklı bebeğiniz varsa, BV için test yaptırın. Hamile olabileceğinizi düşündüğünüz anda test yaptırın.
  • İlaçları bitirin: BV’niz varsa, tedavi etmek için size verilen tüm ilaçları bitirin. Belirtiler geçse bile, yine de tüm ilacı bitirmeniz gerekir.

Dikkat: Sayfa içeriği sadece bilgilendirme amaçlıdır.

Paylaşın

Dejeneratif Disk Hastalığı Nedir? Nedenleri, Belirtileri, Tedavisi

Dejeneratif disk hastalığı ve neden olduğu sırt ağrısı, sağlık sistemi üzerinde önemli bir sosyoekonomik yüktür. Yaşlandıkça, neredeyse herkes omurilik disklerinde bir miktar aşınma yaşamaktadır. Ancak dejeneratif disk hastalığı olarak bilinen hastalığın semptomları herkeste görülmeyebilir. Dejeneratif disk hastalığının neden olduğu ağrı, disk bütünlüğünü kaybettiğinde ortaya çıkmaktadır.

Haber Merkezi / 60 yaşından büyük çoğu insanda bir miktar disk dejenerasyonu vardır, ancak hepsi rahatsızlık hissetmezler. Bir disk başarısız olduğunda, vertebral faset eklemleri birbirine sürtünür ve ağrıya neden olur. Ağrının başka bir nedeni bulunamazsa hastaya dejeneratif disk hastalığı tanısı konur.

Omurilik diskleri

Omurgadaki omur diskleri, kemikler için amortisör görevi görür. Diskler, omurganın elastik, esnek ve güçlü kalmasını sağlar. Bir disk şunlardan oluşmaktadır;

  • Dışta sinirler olan güçlü bir dış sargı olan anulus fibrosus. Bu alan hasar görürse, ağrı genişleyebilir.
  • Omurilik diskinin yumuşak iç çekirdeği olan çekirdek pulposus. Diskin dış katmanlarına sızarlarsa şişmeye, hassasiyete ve yoğun miktarda ağrıya neden olabilecek proteinleri tutar.

Dejeneratif disk hastalığının nedenleri

Yaşlanma nedeniyle sıvı kaybı, intervertebral disklerin sıkışmasına neden olabilir. Bu meydana geldiğinde, diskler sisteme gelen darbeleri iyi idare edemezler. Günlük aktiviteler disk bileşenlerini yırtarak dokuların şişmesine ve ağrımasına neden olur. Bir disk çok az kan akışı alır. Kendini tamir edemez, bozulmaya başlar.

Dejeneratif disk hastalığının belirtileri

  • Hareket veya ayakta durma sırasında şiddetlenen ağrı
  • Kas spazmları
  • Siyatik sinir ağrısı
  • Bacak kas zayıflığı
  • Bacak veya ayağın uyuşması
  • Ayak bileği veya dizde azaltılmış refleksler
  • Bağırsak veya mesane fonksiyonu ile ilgili sorunlar

Dejeneratif disk hastalığının teşhisi ve tedavisi

MRI taraması gibi tanısal görüntüleme, disklerdeki hasarı ortaya çıkarabilir, ancak tek başına dejeneratif disk hastalığını doğrulayamaz. Tanı koymak için bir doktor hastanın geçmişini gözden geçirecek ve fiziki muayene yapacaktır.

Hastanın semptomları gözden geçirilir, teşhis konulur ve tedavi planı belirlenir. Sırt ağrısı ve dejeneratif disk hastalığını kontrol etmek, omurga kaslarının esnekliğini ve gücünü artıracak egzersiz gerektirir. Fiziksel aktiviteye ek olarak, ek tedavi gerekli olabilir;

  • Fizik Tedavi
  • Masaj
  • Ağrı kesiciler
  • Steroid olmayan antiinflamatuar ilaçlar
  • Disk değiştirme veya spinal füzyon cerrahisi
  • Etkilenen bölgeye sıcak veya soğuk uygulama
  • Omurga ekleminin mobilizasyonu

Dejeneratif disk hastalığı beslenme, kilo verme ve sağlıklı yaşam tarzı ile de yönetilebilir.

Paylaşın

Hamilelikte Sırt Ağrısı; Risk Faktörleri, Tedavisi, Önlenmesi

Sırt ağrısı, hamile kadınları hamileliğin ilk aşamasında olmasa da sonraki aşamalarında etkileyebilir. Hamilelikte bel ağrısı prevalansı yüzde 48-56’dır. Aslında o kadar yaygındır ki çoğu durumda bu hamileliğin normal bir parçası olarak görülür.

Haber Merkezi / Tüm hamile kadınların yaklaşık üçte biri, hamilelik sırasında günlük yaşam aktivitelerini engelleyen şiddetli sırt ağrısı yaşayabilir. Ayrıca, hamile kadınların üçte birinden fazlasında geceleri ortaya çıkan sırt ağrıları, uykusuzluğa neden olabilir

Hamileliğe bağlı sırt ağrısı ve risk faktörleri

  • Hamileliğe bağlı sırt ağrısı, daha önce sırt ağrısı olan kadınlarda yaygın olarak görülür.
  • Ağrı genellikle gebeliğin 12. haftası ile 28. haftası arasında en yoğundur ve bundan sonra ağrının yoğunluğu azalır.
  • İkiz gebelikleri olan veya sonraki gebeliklerde (ilk gebelikten sonra) kadınlar daha fazla sırt ağrısı riski altındadır.
  • Hamileliğe bağlı sırt ağrısı, uzun çalışma saatleri ve kötü duruşla da ilişkili olabilir. Kötü ayakkabılar, topuklu ayakkabılar ve uzun saatler ayakta durmak bile hamile bir kadında sırt ağrısına katkıda bulunabilir.
  • Gevşetici ve östrojenlerin neden olduğu hormonal değişikliklere karşı daha yüksek hassasiyet veya daha belirgin kolajen gevşekliği nedeniyle daha genç yaş da hamileler de bir risk faktörüdür.
  • Daha yüksek kilolu (obezite ve aşırı kilolu anneler) ve kısa boylu hamileler daha yüksek sırt ağrısı riski altındadır.
  • Hamilelik sırasında ağrı çeken kadınların doğumdan sonra da sırt ağrısı çekmesi daha olasıdır.

Hamilelik sırasında sırt ağrısının mekanizması

Hamilelik vücutta çeşitli fizyolojik değişikliklere neden olur. Bunlar, hamileliği ve doğumu kolaylaştırmak için omurga ve kalçalarda mekanik ve yapısal değişiklikleri içerir. Değişiklikler ayrıca duruş, yürüyüş (yürüyüşün doğası) ve toplam vücut suyu içeriğini de içerir. Omurga çevresindeki kan damarlarında (epidural kan damarları) hormonal değişiklikler ve tıkanıklıklardır.

Duruştaki ana değişiklik, omurganın (lomber lordoz olarak adlandırılır) öne doğru dışbükeyliğinin artmasıdır. Bu nedenle ağırlığın çoğu, çıkıntılı bir karın ile pelviste aşağıda yoğunlaşır. Bu, bel ağrısına yol açar. Bu da öne doğru düşme eğilimine neden olur.

Artan toplam vücut suyu, vertebral kolon ve pelvis çevresindeki bağ dokularında sıvı toplanması anlamına gelir. Bu, bu eklemlerin etrafındaki gevşekliği arttırır. Bu sıvı tutulması, hamileliğin hormonal değişiklikleri ile de şiddetlenir. Hamilelik sırasında salınan bir hormon gevşetici vardır. Muhtemelen bu dokularda sıvı tutulmasını artırarak pelvik eklemler ve serviks çevresindeki bağları yumuşatır ve bu da kolay doğuma yardımcı olur.

Hamilelik sırasında sırt ağrısının tedavisi ve önlenmesi

  • Hasta eğitimi: Bu hayati önem taşır. İyi duruşun korunması, oturma veya yatma pozisyonundan iyi kalkma yöntemleri, garip kaldırmaların önlenmesi vb. vurgulanmalıdır. Sırt ağrısını şiddetlendirdiği için hastaya sigarayı bırakması önerilir.
  • Fizyoterapi: Üçüncü trimesterde fizyoterapi sırt ağrısını hafifletmeye yardımcı olabilir. Diğer fiziksel tedaviler arasında sırt için mekanik destek, örneğin destek için kama şeklinde bir yastık, bir kemer veya pelvik kuşak vb.
  • Doğum ağrısı, doğumdan sonra sırt ağrısını önlemek için uygun şekilde yönetilebilir.

Dikkat: Sayfa içeriği sadece bilgilendirme amaçlıdır.

Paylaşın