Bakteriyemi; Geçici, aralıklı veya sürekli olabilen, bazı önemli sağlık sonuçlarına neden olabilen kan dolaşımında bakterilerin varlığıdır.
Farkı bir tanımla Bakteriyemi; Bakterilerin veya bakteri toksinlerinin kana geçmesiyle oluşan ateş, titreme ile seyreden klinik tablonun adıdır. Eş anlamlı olarak septisemi de kullanılır.
Bakteriler kan dolaşımına, enfeksiyon sırasında (zatürree veya menenjit gibi) ciddi bir komplikasyon olarak, ameliyat sırasında (özellikle gastrointestinal sistem gibi) veya arterlere veya damarlara giren yabancı cisimler nedeniyle (uyuşturucu kullanımı) girebilir. Geçici bakteriyemi, diş işlemlerinden veya diş fırçalamadan sonra ortaya çıkabilir.
Bakteriyemi bazı önemli sağlık sonuçları doğurabilir. Bakterilere immün yanıt, yüksek ölüm oranına sahip sepsise ve septik şoka neden olabilir. Bakteriler ayrıca kan yoluyla vücudun diğer bölgelerine de yayılabilir (hematojen yayılma olarak adlandırılır), bu da enfeksiyonlara neden olur. Bakteriyemi tedavisi antibiyotik ile yapılır ve yüksek riskli durumlarda antibiyotik profilaksisi ile korunma sağlanabilir.
Bakteriyemi gelişimine neden olabilecek durumlar:
- HIV enfeksiyonu
- İmmun sistemi baskılayan ilaçlar
- Uzun süren antibiyotik tedavisi; vücudun bakteri florasını değiştirir
- Uzun süreli veya ciddi hastalık
- Alkolizm veya diğer madde bağımlılıkları
- Yetersiz beslenme (malnütrisyon)
- Kanser için kemoterapi
Bakteriyemiye anında sebep olabilen durumlar:
- Apseli bir diş de dahil olmak üzere apsenin boşaltılması,
- Idrar yolu enfeksiyonu, özellikle mesane kateteri varlığında,
- Dekübitüs ülserleri (bası-yatak yaraları),
- IV ilaç kullanımı da dahil olmak üzere, sterilize edilmemiş iğneler kullanılan intravenöz prosedürler,
- Uzun süreli IV damar yolu,
Bakteriemiye en sık neden olan bakteriler:
Staphylococcus, Streptococcus, Pseudomonas, Haemophilus ve Esherichia coli (E. coli) türleri.
Bakteriyemi tedavisi:
Kandaki bakterilerin varlığı neredeyse her zaman antibiyotiklerle tedavi gerektirir.
Bakteriyemi tedavisi ampirik antibiyotik kapsamı ile başlamalıdır. İntravenöz antibiyotiklerle bakteriyemi belirtileri veya semptomları veya pozitif kan kültürü ile başvuran hastalara başlanmalıdır. Antibiyotik seçimi, en olası enfeksiyon kaynağı ve tipik olarak bu enfeksiyona neden olan karakteristik organizmalar tarafından belirlenir.
Diğer önemli hususlar hastanın antibiyotik kullanım geçmişini, mevcut semptomların şiddetini ve antibiyotiklere alerjileri içerir. Kan kültürü izole edilmiş belirli bir bakteri haline döndüğünde, ampirik antibiyotikler, tercihen tek bir antibiyotiğe daraltılmalıdır.
