Noonan sendromu, genellikle doğumda (konjenital) ortaya çıkan genetik bir hastalıktır. Bu bozukluk, aralık ve ciddiyet açısından büyük ölçüde değişen geniş bir semptom yelpazesi ve fiziksel özelliklerle karakterize edilir.
Haber Merkezi / Etkilenen bireylerin çoğunda, ilişkili anormallikler arasında belirgin bir yüz görünümü; geniş veya perdeli bir boyun; düşük bir arka saç çizgisi; tipik bir göğüs deformitesi ve kısa boy.
Baş ve yüz (kraniyofasiyal) bölgesinin karakteristik özellikleri arasında geniş bir şekilde yerleşmiş gözler (oküler hipertelorizm); gözlerin iç köşelerini kaplayabilen deri kıvrımları (epikantal kıvrımlar); üst göz kapaklarının sarkması (ptozis); küçük bir çene (mikrognati); depresif bir burun kökü; geniş tabanlı kısa bir burun; ve alçak ayarlı, arkaya dönük kulaklar (kulak kepçeleri). Tipik olarak göğüs kemiğindeki (sternum) anormallikler, omurganın eğriliği (kifoz ve/veya skolyoz) ve dirseklerin dışa doğru sapması (cubitus valgus) gibi belirgin iskelet malformasyonları da mevcuttur.
Noonan sendromlu bebeklerin çoğunda, kalbin sağ alt odasından akciğerlere doğru kan akışının engellenmesi (pulmoner kapak stenozu) ve ventriküler kalp kasının kalınlaşması (hipertrofik kardiyomiyopati) gibi kalp (kardiyak) kusurları da bulunur. Ek anormallikler arasında belirli kan ve lenf damarlarındaki malformasyonlar, kan pıhtılaşması ve trombosit eksiklikleri, öğrenme güçlükleri veya hafif zihinsel engellilik, etkilenen erkeklerde yaşamın ilk yılında testislerin skrotuma inmemesi (kriptorşidizm) ve/veya yer alabilir. diğer semptom ve bulgular.
Vakaların çoğunda Noonan sendromu, sekizden fazla gendeki anormalliklerin (mutasyonların) neden olduğu otozomal dominant bir genetik hastalıktır. En sık dahil olan beş gen şunlardır: PTPN11 (%50), SOS1 (%10-13), RAF1 (%5), RIT1 (%5) ve KRAS (%5’ten az). Daha az sayıda bireyde NRAS, BRAF, MEK2, RRAS, RASA2, A2ML1 ve SOS2’de mutasyon vardır. Noonan benzeri bozukluklar SHOC2 ve CBL’deki mutasyonlarla ilişkili olarak bulunur. LZTR1’deki patojenik varyantların neden olduğu Noonan sendromu, otozomal dominant veya otozomal resesif bir şekilde kalıtsal olabilir.
Noonan sendromlu bireyler, kişiden kişiye kapsam ve ciddiyet açısından büyük ölçüde değişen ilişkili semptomlara ve fiziksel bulgulara sahiptir. Etkilenen bazı bireylerin yalnızca küçük yüz anormallikleri vardır; diğerleri, baş ve yüz (kraniyofasiyal) bölgesinin ayırt edici özellikleri, geniş veya perdeli boyun, kısa boy, iskelet malformasyonları, konjenital kalp defektleri, bazı kan ve lenf malformasyonları gibi bozuklukla ilişkili semptom ve bulguların çoğuna sahip olabilir. damarlar, kan pıhtılaşması ve trombosit eksiklikleri, dikkat sorunları, hafif zihinsel engellilik ve/veya diğer anormallikler.
Noonan sendromlu bebeklerin çoğunda karakteristik kraniyofasiyal özellikler bulunur. Çoğu durumda kafa nispeten büyük görünür. Etkilenen bebeklerde, alışılmışın dışında belirgin olan geniş yerleşmiş gözler (oküler hipertelorizm); üst göz kapaklarında sarkma (pitoz) ve/veya alışılmadık derecede kalın, “kapüşonlu” göz kapakları; içe dönen veya dışarı çıkan bir göz (şaşılık); aşağı doğru eğimli göz kapakları (palpebral çatlaklar); gözlerin iç köşelerini kaplayabilen deri kıvrımları (epikantal kıvrımlar); ve/veya gözlerin çarpıcı biçimde mavi veya mavimsi yeşil renkli kısımları (irides).
Noonan sendromlu bebeklerin çoğunda ek kraniyofasiyal özellikler de bulunur. Bunlar, üst dudağın (philtrum) ortasında alışılmadık derecede derin bir dikey oluk içerebilir; ve/veya küçük bir çene. Etkilenen bebeklerin çeneleri de küçük olabilir (mikrognati); alt dişlerin kalabalıklaşması, düşük konumlu, arkaya dönük dış kulaklar (kulak kepçeleri); ve/veya çökmüş bir burun kökü, geniş bir taban ve yuvarlak (soğanlı) bir uç dahil olmak üzere burnun belirgin anormallikleri. Etkilenen bebeklerde sıklıkla boyun bölgesinde aşırı deri (ense derisi) ve ensede düşük saç çizgisi (düşük arka saç çizgisi) bulunur.
Noonan sendromlu bireylerin yüz özellikleri yaşla birlikte öngörülebilir bir şekilde değişme eğilimindedir. Daha sonraki çocukluk döneminde yüz nispeten kaba görünebilir ve şekil olarak daha üçgen görünmeye başlayabilir; Ayrıca boyun uzar ve boyundaki dokuların (pterygium colli) daha belirgin görünmesine ve/veya üst sırt ve omuzlardaki büyük, üçgen kasların (trapezius) daha belirgin görünmesine neden olur. Ergenlik döneminde burun köprüsü daha ince ve daha yüksektir, “sıkışmış” bir kök ve geniş bir tabana sahiptir ve gözler daha az belirgin görünür.
Daha yaşlı yetişkinlik döneminde karakteristik özellikler arasında alında anormal derecede yüksek bir saç çizgisi; kırışık, alışılmadık derecede şeffaf cilt; ve burun ile dudaklar arasında alışılmadık derecede belirgin kıvrımlar (nazolabial kıvrımlar). Ek olarak, Noonan sendromlu bireylerin bebeklik döneminde ince saç derisi saçları olabilir ve bu saçlar genellikle daha sonraki çocukluk veya ergenlik döneminde daha yünlü veya kıvırcık hale gelir. Etkilenen bireylerin birçoğunun ayrıca oldukça kavisli ve/veya “elmas şeklinde” görünen kendine özgü kaşları vardır.
Noonan sendromlu yenidoğanların çoğu normal doğum ağırlığına ulaşır. Ancak bazı yenidoğanlarda deri altındaki doku katmanları arasında anormal sıvı birikmesi (deri altı ödemi) nedeniyle doğum ağırlığı artabilir. Örneğin, Noonan sendromlu yenidoğanlarda ellerin arkası ve ayakların üst kısmının şişmesi (periferik lenfödem) yaygındır; bu gibi durumlarda parmakları etkileyen ödem, parmak uçlarında halkaların sayısının artmasına (anormal dermatoglifler) neden olabilir. Bu tür ödem, bazı lenf damarlarının uygunsuz veya geç gelişmesinden (konjenital lenfatik displazi) kaynaklanabilir.
Noonan sendromlu bazı bebekler beslenme sorunları yaşayabilir ve beklenen oranda büyüyüp kilo alamayabilir (gelişme başarısızlığı). Ek olarak, bu bozukluğa sahip çocuklar yaşlarına göre kısa boylu olma eğilimindedir ve yaklaşık yüzde 20’sinde kemik olgunlaşmasında gecikme yaşanmaktadır. Etkilenen çocukların çoğu ergenlikten önce nispeten normal bir büyüme oranına (hızına) sahiptir; ancak ergenlik döneminde tipik olarak yaşanan büyüme atağı bazı ergenlerde azalabilir veya hiç olmayabilir.
Ortalama yetişkin boyu, Noonan sendromlu erkeklerde yaklaşık 1,5 fit, 162,5 cm (162,5 cm), bu bozukluğa sahip kadınlarda ise yaklaşık 152,7 cm’dir. Bozukluğu olan kişiler genellikle yetişkinlik boylarına yaşamlarının ikinci on yılının sonunda ulaşırlar. Büyüme modelleri NS’nin moleküler genetik nedeninden etkilenir. RAF1 ve SHOC2 mutasyonlarını barındıran NS’li kişiler diğer genotiplere göre daha kısadır, SOS1 ve BRAF mutasyonlarına sahip olanlar ise daha fazla korunmuş büyümeye sahiptir.
Noonan sendromlu bazı erkek ve kadınlarda ikincil cinsel özelliklerin gelişiminde de anormallikler görülebilir. Noonan sendromlu erkeklerin yaklaşık yüzde 60 ila 75’inde, doğumdan önce veya yaşamın ilk yılında testislerden biri veya her ikisi de skrotuma inmede başarısız olur (tek taraflı veya iki taraflı kriptorşidizm). Cerrahi olarak düzeltilmezse, erkek üreme hücreleri (spermatozoa) testislerde düzgün şekilde gelişemeyebilir (eksik spermatogenez) ve etkilenen bazı erkeklerde kısırlık (kısırlık) yaşanabilir.
Noonan sendromlu diğer erkeklerde ikincil cinsel özelliklerin (örneğin, testislerin, skrotumun ve penisin büyümesinde artış; yüz ve kasık kıllarının ortaya çıkması vb.) gecikmiş ancak normal bir kazanımı görülebilir. Tıp literatürüne göre bu gibi durumlarda ergenlik ortalama iki yıl gecikebilmektedir. Noonan sendromlu diğer erkeklerde normal pubertal gelişim görülebilir. Kriptorşidizm öyküsü olmasa bile yetişkin erkeklerde doğurganlığın azaldığı görülmektedir. Bu bozukluğa sahip kadınlarda ikincil cinsel özelliklerin (kasık kıllarının ortaya çıkması, meme gelişimi ve menstrüasyon gibi) kazanılması biraz gecikebilir ancak çoğunlukla normaldir. Noonan sendromlu kadınların çoğu normal doğurganlığa sahiptir.
Noonan sendromlu birçok kişide aynı zamanda iskelet anormallikleri de vardır. Etkilenen çocukların yaklaşık yüzde 70’inde göğüs kemiğinin (sternum) üst (üst) kısmının anormal çıkıntısı ve/veya göğüs kemiğinin alt (alt) kısmının (pektus karinatum ve/veya pektus) anormal depresyonu ile karakterize edilen belirgin bir göğüs malformasyonu vardır. sırasıyla excavatum). Ayrıca göğüs alışılmadık derecede geniş olabilir ve meme uçları düşük görünebilir.
Etkilenen bazı bireylerde yuvarlak omuzlar da dahil olmak üzere ilave iskelet bozuklukları bulunabilir; dirseklerin dışa doğru sapması (cubitus valgus); küt parmak uçları ile anormal derecede kısa parmaklar (brakidaktili); ve/veya omurganın önden arkaya ve/veya yana doğru eğriliği (sırasıyla kifoskolyoz ve/veya skolyoz). NS’li çocuklar, DEXA taramasıyla değerlendirildiğinde, toplam vücut kemik mineral yoğunluğunun önemli ölçüde daha düşük olması, onları kırık riskiyle karşı karşıya bırakır. Ayrıca servikal stenoz, Arnold-Chiari malformasyonu ve siringomiyeli gibi ciddi servikal omurga bozukluklarının görülme sıklığı da artmaktadır.
Noonan sendromlu bebeklerin yaklaşık üçte ikisinde doğumda kalp (kardiyak) anormallikler (doğuştan kalp kusurları) da görülür. Bu tür vakaların yaklaşık yarısında, etkilenen bebeklerde kalbin sağ alt odasından (ventrikül) akciğerlere giden normal kan akışının tıkanması (pulmoner stenoz) görülür. Pulmoner stenozu olanlarda kalbin, oksijenlenme için akciğerlere kan göndermek amacıyla daha fazla çalışması gerekir. Pulmoner stenozdan kaynaklanan semptomlar, stenozun şiddetine ve diğer ilgili bulgulara bağlı olarak değişecektir. Bazı ciddi vakalarda, etkilenen bebeğin kalbi doğumdan hemen sonra (yani yenidoğanda nefes almaya başladığında) genişlemeye başlayabilir.
Bu gibi durumlarda kalp, kanı akciğerlere ve tüm vücuda etkili bir şekilde pompalayamayabilir (kalp yetmezliği). İlişkili semptomlar ve bulgular, dolaşımdaki oksijen seviyesinin anormal derecede düşük olması (hipoksi), nefes darlığı, karın şişmesi, beslenme güçlükleri ve/veya diğer anormalliklere bağlı olarak ciltte ve mukozalarda mavimsi renk değişikliğini (siyanoz) içerebilir. Uygun tedavi olmadan potansiyel olarak yaşamı tehdit eden komplikasyonlar ortaya çıkabilir. Daha az şiddetli pulmoner stenoz vakalarında semptomlar daha sonraki çocukluk dönemine kadar belirgin olmayabilir. Bu tür semptomlar nefes darlığı, kolay yorulma ve/veya diğer anormallikleri içerebilir. Diğer durumlarda pulmoner darlık hafif olabilir ve semptomlar ortaya çıkmayabilir (asemptomatik).
Noonan sendromlu bebeklerin yaklaşık yüzde 30’unda, kalbin iki üst odacığını (atriyum) ayıran fibröz bölümde (septum) anormal bir açıklık (atriyal septal defektler) olabilir. Konjenital kalp kusuru olanların diğer yüzde 20’sinde, sol ve sağ ventrikülleri ayıran bölmede (interventriküler septum) ve bazı hastalarda sol ventriküler duvarda (hipertrofik kardiyomiyopati) genişleme (hipertrofi) olabilir. Daha az sıklıkla diğer konjenital kalp defektleri de mevcut olabilir (örn. ventriküler septal defektler, patent duktus arteriyozus, atriyoventriküler kanal defekti). Tıp literatürüne göre Noonan sendromlu bireylerin çoğunda tek bir kalp kusuru vardır. Bununla birlikte, etkilenen bazı bireylerde örneğin atriyal septal defekt veya hipertrofik kardiyomiyopati ile birlikte pulmoner darlık bulunabilir.
Atriyal septal defektler, konjenital kalp defekti olan Noonan sendromlu kişilerin yaklaşık yüzde 30’unda görülür. Normal kalpte doğumda iki kulakçık (foramen ovale) arasında küçük bir açıklık bulunur. Doğumdan kısa bir süre sonra atriyal septum yavaş yavaş kapanır ve bu açıklığı kapatır. Ancak atriyal septal defekti olan bebeklerde atriyal septum düzgün kapanmayabilir veya fetal gelişim sırasında hatalı şekillenebilir. Sonuç olarak, atriyumlar arasındaki açıklık, kapatılması gereken süreden sonra da uzun süre devam eder, bu da kalbin sağ tarafındaki iş yükünün artmasına ve buna bağlı olarak sağ ventrikül, sağ atriyum ve ana pulmoner arterin genişlemesine neden olur. Atriyal septal defektin boyutu, yeri ve doğası ve ilişkili anormallikler semptomların şiddetini belirler.
Atriyal septal defekti olan pek çok çocuğun hiçbir semptomu yoktur. Bununla birlikte, bazı durumlarda ilişkili semptomlar arasında zayıf kilo alımı, hafif büyüme gecikmeleri ve tekrarlanan solunum yolu enfeksiyonlarına (örneğin zatürre) ve kalp zarının (endokardit) ve kalp kapakçıklarının bakteriyel enfeksiyonlarına karşı artan duyarlılık sayılabilir. Nadir durumlarda, ciddi şekilde etkilenen çocuklarda nefes darlığı, egzersizle kolay yorulma, kalp yetmezliği ve/veya düzensiz kalp atışları (aritmiler) de görülebilir.
Kalp kusuru olan etkilenen bebeklerin yaklaşık yüzde 20’sinde hipertrofik kardiyomiyopati görülür. Çoğu durumda, bu tür anormal genişleme (hipertrofi), sol ve sağ ventrikülleri ayıran fibröz bölümün lokalize bir alanını etkiler (ön interventriküler septal hipertrofi); diğer durumlarda septumun tamamı ve sol ventrikül duvarı etkilenebilir. Hipertrofik kardiyomiyopati kalp debisinin azalmasına neden olabilir. İlişkili semptom ve bulgular arasında yorgunluk, efor veya egzersiz sırasında kısa süreli bayılma atakları (senkop) ve kalp yetmezliği yer alabilir. Uygun tedavi olmadan bazı durumlarda yaşamı tehdit eden komplikasyonlar ortaya çıkabilir. HCM’li NS hastaları, HCM’li diğer çocuklarla karşılaştırıldığında başvuru sırasında daha kötü bir risk profiline sahiptir ve bu da önemli düzeyde erken mortaliteye neden olur (1 yılda %22). Nadiren hipertrofik kardiyomiyopati yaşamın ilerleyen dönemlerinde de gelişebilir.
Noonan sendromlu bazı bebeklerde, kalp kasına (koroner arterler) kan sağlayan arterleri içeren anormal pasajların (fistüller) varlığı gibi belirli kan damarlarında malformasyonlar da bulunabilir. Koroner arterlerin konturları da genişlemiş (ektatik) ve/veya kavisli (kıvrımlı) olabilir. Ek olarak, etkilenen bazı bebeklerde belirli lenf damarlarında malformasyonlar (konjenital lenfatik displazi) bulunabilir.
Beyaz kan hücreleri (lenfositler), yağlar ve proteinler içeren bir vücut sıvısı olan lenf, kan damarlarının dışında dokulardaki hücreler arasındaki boşluklarda birikir ve lenf damarları yoluyla tekrar kan dolaşımına akar. Noonan sendromlu bazı bebeklerde, lenfatik sistem malformasyonları, lenf dokusu içindeki lenf damarlarına giren belirli kanalların az gelişmesini (hipoplazi) içerebilir; akciğerlerdeki lenf damarlarının anormal genişlemesi (genişlemesi) (pulmoner lenfanjiektazi); ve/veya bağırsak lenf damarlarının (bağırsak lenfanjiektazisi), özellikle de sindirim sırasında besinlerden emilen süt kıvamındaki sıvıyı taşıyan damarların genişlemesi (genişlemesi).
Bağırsak lenfanjiektazisi, bağırsak emilimi sırasında protein kaybına (protein kaybettiren enteropati), dolaşımdaki bazı beyaz kan hücrelerinin anormal derecede düşük seviyelerine (lenfopeni) ve aşırı miktarda yağ içeren gevşek, kötü kokulu dışkılara (steatore) neden olabilir. Ergenlik yıllarında, Noonan sendromlu bazı bireylerin alt ekstremitelerinde şişlik (lenfödem) gelişir.
Rahim içinde, etkilenen bazı bebeklerde boyun bölgesinde deri altında anormal kistik şişlik (kistik higroma) görülebilir. Ayrıca bebeğin çevresinde normalden daha fazla amniyotik sıvı bulunabilir (polihidramnios). Lenfatik sistem malformasyonları ve buna bağlı olarak kan dolaşımına normal lenf akışının engellenmesi nedeniyle, etkilenen bebeklerde belirli dokularda anormal lenf sıvısı birikimi (lenfödem) görülebilir. Bazı durumlarda ödem vücuttaki dokuları ve boşlukları etkileyebilir (hidrops fetalis).
Noonan sendromlu kişilerin yaklaşık yüzde 20 ila 33’ünde ayrıca çeşitli kan pıhtılaşma kusurları (pıhtılaşma faktörü eksiklikleri), kanda dolaşımdaki trombositlerin düşük seviyeleri (trombositopeni) ve/veya kan trombositlerinin uygunsuz fonksiyonu bulunur. Trombositler kanamayı önlemeye ve durdurmaya yardımcı olan özel kan hücreleridir. Etkilenen bireylerin kanında, kanamayı durdurmak için gerekli olan karmaşık bir süreç olan (hemostaz) normal kan pıhtılaşma sürecinde gerekli olan bazı maddeler (pıhtılaşma faktörleri) düşük düzeyde olabilir.
Noonan sendromlu bireylerde bu tür eksiklikler, düşük seviyelerde pıhtılaşma faktörü XI ve/veya bazı durumlarda faktör XII ve/veya VIII’i içerebilir. Etkilenen bazı bireylerde von Willebrand hastalığı olabilir; pıhtılaşma faktörü VIII eksikliği, uzun süreli kanama süresi ve trombositlerin bozulmuş yapışması ile karakterize edilen kalıtsal bir durum. Ayrıca nadir durumlarda, etkilenen bireylerin idrarında anormal derecede “balık kokusu” (trimetilaminüri) bulunabilir; bu bulgu trombosit işlev bozukluğuyla ilişkili olabilir. Pıhtılaşma faktörü eksiklikleri, trombosit fonksiyon bozukluğu ve/veya trombositopeni nedeniyle etkilenen bireylerin anormal ve kolay morarma ve kanama geçmişi olabilir. Aspirin içeren ilaçlardan uzak durmalıdırlar.
Noonan sendromlu bazı bireylerde anormal cilt renk değişiklikleri de görülebilir. Etkilenen bireylerin yaklaşık dörtte birinde pigmentli benler (nevi) mevcut olabilir. Nadir durumlarda, ciltte soluk ten rengi veya açık kahverengi lekeler (café-au-lait lekeleri) ve/veya siyah, koyu ten rengi veya kahverengi “çile benzer” lekeler (mercimek) oluşabilir.
Noonan sendromlu bireylerin yüzde 35’e kadarında hafif düzeyde zihinsel engelli de olabilir. Bununla birlikte, etkilenen bireylerin çoğu normal bir IQ’ya (zeka bölümü) sahiptir. Ek olarak, etkilenen bireyler, zihinsel ve kassal aktivitenin koordinasyonunu gerektiren becerilerin kazanılmasında (psikomotor gerilik), öğrenme güçlükleri ve potansiyel olarak hipotoni, konuşma güçlükleri ve/veya bazı bireylerde ortaya çıkabilecek dil gecikmeleri yaşayabilir. , hafif işitme kaybı. Yönetici işlevlerde dikkatsizlik ve zorluklar da rapor edilmiştir. Bilgi işleme hızının azalması ve diğer bilişsel alanlardaki nispeten sağlam işlevsellik, NS’li birçok yetişkinin bilişsel profilini karakterize etmektedir.
Noonan sendromu çoğunlukla birkaç farklı gendeki anormalliklerin (mutasyonların) neden olduğu otozomal dominant bir genetik hastalıktır; başlıcaları: PTPN11, KRAS, SOS1 RIT1 ve RAF1. Etkilenen bireylerin yaklaşık %50’sinde PTPN11 mutasyonları bulunmuştur; Etkilenenlerin %5’inden azında KRAS mutasyonları bulunmuştur; Noonan sendromlu kişilerin yaklaşık %13’ünde SOS1 mutasyonları görülmüştür; Noonan sendromlu kişilerin yaklaşık %5’inde RIT1 mutasyonları, etkilenenlerin ise %5’inde RAF1 mutasyonları görülmüştür. Daha az vakada Noonan sendromuyla ilişkili ek genler tanımlanmıştır: NRAS, BRAF, MEK2, RRAS, RASA2, A2ML1 ve SOS2. SHOC2 ve CBL’deki mutasyonlarla ilişkili olarak örtüşen iki durum yeni tanımlandı . LZTR1’deki patojenik varyantların neden olduğu Noonan sendromu, otozomal dominant veya otozomal resesif bir şekilde kalıtsal olabilir.
Baskın genetik bozukluklar, belirli bir hastalığa neden olmak için anormal bir genin yalnızca tek bir kopyasının gerekli olduğu durumlarda ortaya çıkar. Anormal gen, ebeveynlerden herhangi birinden miras alınabilir veya etkilenen bireyde yeni bir mutasyonun (gen değişikliği) sonucu olabilir. Etkilenen bireylerin yaklaşık %50’sinin etkilenen bir ebeveyni vardır. Anormal genin etkilenen ebeveynden yavruya geçme riski her hamilelik için %50’dir. Risk erkekler ve kadınlar için aynıdır.
Resesif genetik bozukluklar, bir bireyin her bir ebeveynden aynı özellik için aynı anormal geni miras almasıyla ortaya çıkar. Bir kişi hastalık için bir normal gen ve bir de hastalık geni alırsa, kişi hastalığın taşıyıcısı olacaktır, ancak genellikle semptom göstermeyecektir. Taşıyıcı iki ebeveynin her ikisinin de kusurlu geni aktarması ve dolayısıyla etkilenmiş bir çocuğa sahip olma riski her hamilelikte yüzde 25’tir. Anne-baba gibi taşıyıcı olan bir çocuğa sahip olma riski her hamilelikte yüzde 50’dir. Bir çocuğun her iki ebeveynden de normal genler alma ve söz konusu özellik açısından genetik olarak normal olma şansı yüzde 25’tir. Risk erkekler ve kadınlar için aynıdır.
Bazı durumlarda, gelişmekte olan fetüsün görüntüsünü oluşturmak için ses dalgalarının kullanıldığı özel bir görüntüleme tekniği olan fetal ultrasonografinin sonuçlarına dayanarak, doğumdan önce (doğum öncesi) Noonan sendromundan şüphelenilebilir. Anormal anne serumu üçlü taraması, amniyotik kese içinde fetüsü çevreleyen aşırı amniyotik sıvının saptanması (polihidramniyos), boyun bölgesinde dilate lenf damarlarından oluşan anormal kistik şişliklerin varlığı (kistik) nedeniyle Noonan sendromu tanısı düşünülebilir. higroma), yapısal kalp farklılığı, diğer fetal anomaliler ve normal kromozomal yapının doğrulanması (karyotip). Bununla birlikte, çoğu durumda, Noonan sendromunun tanısı, ayrıntılı bir klinik değerlendirme, karakteristik fiziksel bulguların tanımlanması ve çeşitli özel testlere dayanarak doğumda veya erken bebeklik döneminde konur. Noonan sendromundan doğum öncesi şüpheleniliyorsa, amniyotik sıvı veya hücresiz fetal DNA analizi ile moleküler genetik test yapılabilir.
Bazı durumlarda, Noonan sendromuyla ilişkili yalnızca küçük, incelikli özelliklere sahip kişilere tanı konulamayabileceğini unutmamak önemlidir. Kalp anormalliklerinin teşhis ve tedavisinde uzmanlaşmış doktorlar (kardiyologlar), konjenital pulmoner kapak stenozu olan herhangi bir kişide Noonan sendromu olasılığından şüphelenmelidir.
Bu tür vakalarda Noonan sendromunun doğrulanması zor olabileceğinden (özellikle ailede bozukluk öyküsü yoksa), pulmoner kapak stenozu ve akciğerlerde bile tipik olarak bulunan belirli göz anormallikleri olan herhangi bir kişide Noonan sendromunun olası bir tanı olarak güçlü bir şekilde düşünülmesi gerekir. daha hafif vakalar (örneğin pitoz, epikantal kıvrımlar, oküler hipertelorizm). Ek olarak, bu gibi durumlarda, tüm birinci derece akrabalar, hafif yüz anormallikleri ve potansiyel olarak Noonan sendromuyla ilişkili olarak ortaya çıkabilecek kalp kusurları açısından muayene edilmelidir.
Bu bozukluğa sahip birçok kişide, Noonan sendromuyla ilişkili olabilecek spesifik anormallikleri tespit etmek, doğrulamak ve/veya karakterize etmek için belirli ileri görüntüleme teknikleri ve laboratuvar testleri kullanılabilir.
Noonan sendromuyla bağlantılı olarak ortaya çıkan konjenital kalp kusurları, kapsamlı bir klinik muayene ve doktorların kalbin yapısını ve işlevini değerlendirmesine olanak tanıyan özel testlerle tespit edilebilir ve/veya doğrulanabilir. Klinik muayene, bir doktorun stetoskop kullanarak kalp ve akciğer seslerini değerlendirmesini içerebilir. Hafif asemptomatik pulmoner stenoz vakalarında, durum başlangıçta böyle bir stetoskopik değerlendirme sırasında duyulan anormal kalp üfürümünden tespit edilebilir.
Özel kardiyak testler elektrokardiyografi (EKG), ekokardiyografi ve/veya kalp kateterizasyonunu içerebilir. Kalp kasının elektriksel aktivitelerini kaydeden bir EKG, anormal elektriksel modelleri (örn. sol eksen sapması, sol ön hemiblok, derin S dalgası) ortaya çıkarabilir. Ekokardiyogram sırasında ses dalgaları kalbe doğru yönlendirilerek doktorların kalp fonksiyonunu ve hareketini incelemesine olanak sağlanır. Kalp kateterizasyonu sırasında, büyük bir damara küçük içi boş bir tüp (kateter) yerleştirilir ve kalbe giden kan damarları boyunca ilerletilir.
Bu prosedür, doktorların kalpteki kan akış hızını belirlemesine, kalp içindeki basıncı ölçmesine ve/veya anatomik anormallikleri tam olarak tanımlamasına olanak tanır. Ek olarak, ilgili kalp kusurları akciğerlere yetersiz kan akışına ve nefes darlığına neden olabileceğinden, doktorlar solunum (solunum) yeteneklerini de yakından değerlendirebilir.
Potansiyel pıhtılaşma faktörü eksikliklerini ve/veya trombosit fonksiyon bozukluğunu tespit etmek için özel kan testleri yapılabilir. Tanıyı doğrulamak ve doğum öncesi tanı için ilişkili genlerdeki mutasyonlara yönelik moleküler genetik testler mevcuttur.
Noonan sendromunun tedavisi her bireyde görülen spesifik komplikasyonlara yöneliktir. Tedavi, uzmanlardan oluşan bir ekibin koordineli çabalarını gerektirebilir. Çocuk doktorları, kalp anormalliklerini teşhis ve tedavi eden doktorlar (kardiyologlar), kan ve kan oluşturan doku bozukluklarını teşhis ve tedavi eden doktorlar (hematologlar), büyüme bozukluklarını teşhis ve tedavi eden doktorlar (endokrinologlar) ve/veya diğer sağlık profesyonelleri; Etkilenen bir çocuğun tedavisinin sistematik ve kapsamlı bir şekilde planlanması gerekir.
Doğuştan kalp kusuru olan bazı bireylerde bazı ilaçlarla tedavi, cerrahi müdahale ve/veya başka teknikler gerekli olabilir. Bu gibi durumlarda, gerçekleştirilen herhangi bir cerrahi prosedür, anatomik anormalliklerin ve bunlarla ilişkili semptomların konumuna, ciddiyetine ve/veya kombinasyonuna bağlı olacaktır. Cerrahi işlemlere ilişkin kararlar sırasında mevcut olabilecek kardiyak, arteriyovenöz ve/veya lenfatik malformasyonlar dikkate alınmalıdır. Örneğin, lenfanjiyomlar üzerinde yapılan belirli ameliyat türleri sırasında, kilin vücuttaki en büyük lenf kanalından (torasik kanal) boyun ile diyafram arasındaki boşluğa (göğüs boşluğu) kaçarak potansiyel olarak hayata neden olma riski artar. -tehdit edici komplikasyonlar (şilotoraks).
Aynı zamanda trombositopeni, trombosit fonksiyon bozukluğu ve/veya pıhtılaşma faktörü eksiklikleri olan kişiler için, doktorlar, diş hekimleri ve/veya diğer sağlık çalışanları, ameliyattan önce bazı önleyici tedbirler önerebilir veya ameliyat sırasında bazı destekleyici tedbirlerin alınmasını önleyebilir, riski azaltabilir veya Anormal kanamayı kontrol edin.
Solunum yolu enfeksiyonları derhal ve güçlü bir şekilde tedavi edilmelidir. Kalbin iç zarında (endokardit) ve kalp kapaklarında bakteriyel enfeksiyon riskinin potansiyel olarak artması nedeniyle, belirli kalp kusurları olan etkilenen kişilere, diş çekimi gibi diş prosedürleri de dahil olmak üzere herhangi bir cerrahi prosedürden önce ilaç verilebilir.
Kriptorşidizmden etkilenen erkeklerde, inmemiş testislerin skrotuma taşınması ve sabit bir pozisyonda tutturulması (orşiopeksi) için ameliyat yapılmalıdır. Bu tür bir ameliyat genellikle kısırlık riskinin önlenmesine yardımcı olmak için 12 ila 24 ay arasında gerçekleştirilir. Ayrıca lenfödemden etkilenen bireylerde uygun destekleyici önlemler kullanılabilir.
Noonan sendromlu çocukların potansiyellerine ulaşmalarına yardımcı olmak için erken müdahale önemli olabilir. Etkilenen çocuklara faydalı olabilecek özel hizmetler arasında özel iyileştirici eğitim, konuşma terapisi, fizik tedavi ve diğer tıbbi, sosyal ve/veya mesleki hizmetler yer alabilir. Noonan sendromlu hastalardaki kısa boy, erişkin boyunu iyileştirdiği gösterilen büyüme hormonuyla tedavi edilebilir.
