Muckle Wells sendromu (MWS), CIAS1/NLRP3 genindeki mutasyonların neden olduğu kriyopirinle ilişkili periyodik sendromlardan (CAPS) biridir. Bu sendromlar ateş, döküntü ve eklem ağrısı ile karakterizedir.
Haber Merkezi / MWS’li bireylerde sıklıkla epizodik ateş, titreme ve ağrılı eklemler görülür. Bazen bu semptomlar, ilgili FCAS hastalığına benzer şekilde soğuk algınlığı ile şiddetlenir, ancak başka uyaranlar tarafından da tetiklenebilir.
Çoğu durumda, Muckle Wells sendromu (MWS) hastalarında ilerleyici işitme kaybı gelişir. Bazı MWS vakalarında, amiloidoz yaşamın ilerleyen dönemlerinde gelişir; bu, hastanın doku ve organlarında amiloid proteininin anormal birikiminin meydana geldiği bir hastalıktır. Böbreklerde amiloid birikmesi, tedavi edilmezse hasara ve sıklıkla böbrek yetmezliğine neden olur.
MWS’nin yaygın semptomları arasında bebeklik veya erken çocukluk döneminde başlayan tekrarlayan döküntüler, aralıklı ateşler, eklem ağrısı (genellikle doku ve kıkırdakta belirgin bir değişiklik olmadan), tekrarlayan konjonktivit (gözün en dış tabakasının kızarıklığa, rahatsızlığa ve akıntıya neden olan iltihabı) yer alır. göz), ilerleyici işitme kaybı ve amiloidoz. Semptomlar aniden ortaya çıkabileceği gibi soğuğa maruz kalma, stres veya egzersizle de tetiklenebilir. Bölümler genellikle 24 ila 48 saat arasında sürer.
MWS genellikle otozomal dominant bir durumda kalıtılır ve kriyopirin (NALP3) proteinini kodlayan CIAS1/NLRP3 genindeki heterozigot bir mutasyondan kaynaklanır. Bu gendeki mutasyonların, kriyopirin içeren bir protein kompleksinin aktivitesinde artışa neden olduğu varsayılmaktadır.
Bu protein kompleksi inflamatuar olarak bilinir ve vücuttaki iltihabı düzenler. Artan inflamatuar aktivite, interlökin (IL) 1ß olarak bilinen bir proteinin salınımının artmasına neden olur ve bu da ateş ve eklem ağrısı gibi inflamasyon semptomlarına yol açar.
Baskın genetik bozukluklar, belirli bir hastalığa neden olmak için anormal bir genin yalnızca tek bir kopyasının gerekli olduğu durumlarda ortaya çıkar. Anormal gen, ebeveynden kalıtsal olabilir veya etkilenen bireyde yeni bir mutasyonun (gen değişikliği) sonucu olabilir. Anormal genin etkilenen ebeveynden yavruya geçme riski her hamilelik için %50’dir. Risk erkekler ve kadınlar için aynıdır.
MWS tanısı hastanın semptomlarının değerlendirilmesi yoluyla belirlenir. Tanının doğrulanması, genetik test ve CIAS1/NLRP3 mutasyonunun tanımlanması yoluyla sağlanır; ancak tüm MWS hastalarında bu gende bir mutasyon bulunmaz.
Sıklıkla meydana gelen işitme kaybını düzeltmek için işitme cihazları kullanılabilir. Eklem ağrısını hafifletmek için sıklıkla steroidal olmayan antiinflamatuar ilaçlar kullanılır. Yüksek dozda kortikosteroidlerin bir dereceye kadar etkili olduğu gösterilmiştir ancak kısa ve uzun vadeli yan etkilere neden olabilir.
Bir interlökin-1 blokeri olan Regeneron Pharmaceuticals’ın Arcalyst’i (Rilonacept), yetişkinlerde ve 12 yaş ve üzeri çocuklarda FCAS ve MWS dahil CAPS tedavisi için 2008 yılında FDA tarafından onaylandı.
Interlökin-1 betaya karşı monoklonal bir antikor olan Novartis Pharmaceuticals’ın Ilaris (Canakinumab), FCAS ve MWS de dahil olmak üzere CAPS’li çocuklar ve yetişkinler için bir tedavi olarak 2009 yılında FDA tarafından onaylandı.
Bir IL-1 reseptör antagonisti olan Biovitrum Pharmaceuticals’ın Kineret (Anakinra), MWS hastalarında mükemmel klinik sonuçlarla yaygın olarak kullanılmıştır. Ancak şu anda MWS veya herhangi bir CAPS hastalığının tedavisi için FDA tarafından onaylanmamıştır.
