Büyük bir meta-analiz, hem meyve hem de sebze tüketmenin çeşitli etkilerini saptamak için dünyanın çeşitli yerlerinde gerçekleştirilen yaklaşık 350 çalışmayı inceledi. Kardiyovasküler olaylar, kanserler ve erken ölümü içeren sağlık sonuçlarına baktılar. Tüm çalışmalar ileriye dönük kohort çalışmalarıydı ve bu nedenle sonuçlar önceki olaylar ile sonuçlar arasındaki ilişkiyi kanıtladı, ancak nedenselliği kanıtlayamadı.

Haber Merkezi / Sonuç olarak, günde 800 gr veya daha fazla meyve ve sebze yemeyi alışkanlık haline getiren bir grup insan – ki bu da şu anda önerilen 5 porsiyona kıyasla oldukça yüksek – olumsuz sağlık koşulları riskini azalttı. Hatta kanser riski 600g işareti civarında azaldı. Bu çalışma aynı zamanda farklı meyve ve sebzelerin çeşitli sağlık koşullarındaki faydalarını belirlemeye çalıştı. Bununla birlikte, bugün çoğu insanın halk sağlığı kurumları tarafından tanıtılan 5 porsiyonu bile yemediği basit gerçeği için bu çalışmanın güncel bir tavsiyeye dönüşmesi pek olası değildir.

Bu, gerçekçi olmayan hedeflerle onlara baskı yapmak istememe iddiasıyla, genel nüfusa hangi tavsiyenin verildiğini belirlemede bilimsel doğruluğun üstesinden gelen klasik bir menfaat durumudur. Bununla birlikte, gerçek şu ki, bir çalışmada, çok genç yetişkinlerden oluşan bir hedef gruba, herhangi bir hatırlatma veya dırdır olmadan fiziksel olarak yiyecek sağlamanın kolayca gerçekleştirilebilir müdahalesi, bu gruptaki porsiyon sayısını hemen günde 1,2 porsiyon artırdı. zihinsel sağlıklarının birçok alanında önemli gelişmeler sağlamanın yanı sıra. 

Bu, kendi seçtikleri meyve ve sebzeleri kabaca aynı miktarda satın almaları ve bunları günde iki kez hatırlatmalarla, istedikleri gibi tüketime hazırlamaları için kupon alan bir kontrol grubunda görülen fayda eksikliğinin aksineydi. bu son mesajlar rahatsız edici değil, faydalı olarak algılansa da. Sonuç olarak, insanların yemek için toplandıkları her yerde taze meyveyi ücretsiz ve erişilebilir kılmak, sonsuz eğitim kampanyalarından ziyade tüketimi artırmanın en iyi yolu olabilir.

Artan meyve ve sebze tüketimi, aşağıdakilere göre 200 g’lık artışlarla analiz edildi:

• İskemik kalp hastalığı: Tüketimdeki her 200 gr’lık artış, özellikle C vitamini kaynakları ve elma veya armut, meyve suları, yeşil yapraklı sebzeler, havuç ve tatlı patates ile riski %8 oranında azalttı.
• İnme: özellikle elma veya armut, narenciye, yeşil yapraklı sebzeler ve sebze turşusu tüketiminde 200 gr artış başına risk %16 azalır
• Genel olarak kardiyovasküler hastalık: Özellikle elma veya armut, narenciye, havuç, yeşil yapraklı sebzeler ve turpgiller (Brassica) familyasının dışındaki diğer sebzelerde 200 gr artış başına %8 azalma
• Kanserler: Özellikle turpgiller sebzelerde ve günde 600 gr’a kadar artışlarla 200 gr’lık artış başına %3 azalma
• Tüm nedenlere bağlı ölüm oranı: Özellikle elma veya armut, narenciye, çilek, her çeşit sebze ve patateste 200 gr artış başına %10 azalma

Başka bir deyişle, incelenen yılda (2013) 5,6 milyon erken ölüm meydana geldi çünkü bu kişiler günde 500 gramdan az meyve ve sebze yediler. Öte yandan bunlardan günde 800 gram yemek, yılda 7,8 milyon insanın ölümünü önleyebilir.

Tabii ki, sadece daha fazla meyve ve sebze yemenin hastalıkları yok etmek için sihirli bir değnek olmadığını söylemeye gerek yok. Ama kesinlikle yemeğinizin size karşı değil sizin için çalışmasını sağlamanın en iyi yollarından biridir ve ayrıca fiziksel olarak aktif kalırsanız ve sigara, alkol ve diğer toksinler gibi zararlı şeyler tüketmiyorsanız, muhtemelen yaşamanız muhtemeldir. yapanlardan daha uzun ve sağlıklıdır.

Taze meyve yemek, diyabetin önlenmesinde ve böbrek hastalığı veya diyabetik retinopati gibi diyabetin bazı küçük vasküler komplikasyonlarının riskini %28 gibi şaşırtıcı bir oranda azaltmada bile faydalıdır. Düzenli olarak meyve yiyen kişilerde yeni başlayan tip 2 diyabet riskinin %12 daha az olmasının yanı sıra, bunu yapan diyabetiklerin, haftada bir kereden daha az meyve yiyenlere kıyasla ölüm veya ikincil kardiyovasküler hastalık riskleri %14 daha düşüktü. Elmalar ve armutlar, düşük glisemik indeksleri (GI) ve kana uzun süreli yavaş şeker salınımı nedeniyle tercih edilir. Muzlar, üzümler ve tropik meyveler, karşılaştırıldığında daha yüksek bir GI’ye sahiptir.

İnsanların %20’sinden daha azı diyetlerinin bir parçası olarak meyve tüketiyor ve %6’dan fazlası meyveyi nadiren ya da hiç yemediğini kabul ediyor.

Dikkat: Sayfa içeriği sadece bilgilendirme amaçlıdır.