1957 yılında Konya’nın Kulu İlçesine bağlı Gördoğlu Köyünde dünyaya gelen Mehmet Ercan, Ankara Keçiören Lisesi’ni bitirdi. Gazi Eğitim Fakültesi Edebiyat bölümünü kazandı, ancak o günün ortamında okuluma devam edemedi.

Haber Merkezi / Siyasi nedenlerle tutuklandı dört yıl ceza aldı ve Konya E tipi ve Kadınhanı cezaevlerinde yattı. Şiir ve öyküleri; Yapıt, Petek, Dönem, Güney, Beşparmak, Yaba, Yaba Edebiyat, Pencere, Ekin Sanat, Çalı, Sanat ve Hayat, Kurgu gibi sanat ve yazın dergilerinde yayımlandı.

Eserleri;

Acılara Yazılıdır Sevdam
Pir Sultan Abdal Destanı

Ödülleri;

2003 Sanat ve Hayat Dergisi yarışması “Pir Sultan Abdal Destanı” dosyası(dikkate değer)
2003 Beşparmak dergisi şiir yarışması “Sevdam Celladımdır” (üçüncü)
2006 Beşparmak dergisi şiir yarışması “Güneşini Yüreğimde Sakladım” (birinci)
2016 Ceyhun Atuf Kansu Şiir Ödülü “Sevdam Sığmadı Düşlerime” adlı yapıtıyla

“Arada bir gel”

Bilirsin ki dünya üç günlük
Çalmayayım zamanından
Bana özel bir zaman ayırma
Düşerse yolun arada gel uğra
Biraz eskilerden bakışırız
Belki bir vesile ikimizi barındıran geçmişle barışırız
Gelmeden önce arama lütfen

Gittiğin günden beri yerimden ayrılmadım
Ellerime sığınan ellerinin artık ellerime el gibi durması pahasına
Hiç değişmemişsin de baştan aşağı değişmiş halinle
Biraz da sen anlat de hiç ilgilenmediğin halde
Beni iyi gördüğün yalanını söyle ballandıra ballandıra

Düşerse yolun arada gel uğra
Yine birbirimizden kaçışırız
Bir vesile biraz daha kanatırız birbirimizi
Biraz daha birbirimizden arınırız

Gel ki kelimeler kaçışsın dilimizden
Bir an bilmeyelim ne söyleyeceğimizi
Sen neler yapıyorsun diye öylesine sor mesela
N’olsun işte bilmediğin gibi diye aymaz bir cevap vereyim
Düşerse yolun arada gel uğra işte ne bileyim
Ben her gün âhını alıyorken
Sen de gelmişken biraz daha günahımı al
Bir vesile biraz daha yükleniriz vicdanımıza
El birliğiyle öldürmüşken biz’i
Biraz daha sen, biraz daha ben girsin aramıza

Hadi git lütfen
Seni daha fazla tutmayayım
Çıkmadan güneşi söndürür müsün?
Uykularımı biraz daha avutmalıyım
Beni merak etme
Yolun düşerse gel uğra
Gelmeden önce arama lütfen
Ben hep unuttuğun yerdeyim

“Adımla anılırdım”

Sen dahi aynalarda sende gördüğümü göremezsin
Yüzüne dört mevsim baharı ben yakıştırdım
Varlığının anlamını sen dahi hissetmemişken
Kalbime ziyan yokluğunu her gece ben yatıştırdım

Sadece bakmaya yarayan o gece gözlerine
Her sabah bir çift güneşi sığdıran yine bendim
Öylesine lûtfettiğin yarım tebessümlerine
Dört yöne haber salıp üç gün bayram edendim

Esrarı yoktu adının, binlerce isimden isimdi
Sevgime adını verip bendim seni mühim kılan
Bu denli anlatmasam seni kim fark ederdi
Kor nedir bilinmezdi sana bu denli yanmasam

Aşkımdı dostlarımda sana merak uyandıran
Savrulmasam kalmazdı saçlarının kıymeti
Ancak kördü beni görüp bende sana bakmayan
Belki de dualarımla hak etmiştin cenneti

Verilmiş sadakan sanırdın kurtulduğun musibeti
Ben her seher duadan zırhını hazırlardım
Bilsen kaç secde yolculuğunda terk ettim seni
Ve bilsen kaç gecemi tövbelerime adadım