Leri – Weill diskondrosteozu (LWD), önkolların ve alt bacakların anormal kısalması, el bileğinin anormal hizalanması (el bileğinde Madelung deformitesi) ve bununla ilişkili kısa boy ile karakterize nadir bir genetik hastalıktır.
Haber Merkezi / Yaş, cinsiyet ve nüfusa göre boyu yüzde 3’ün (P3) altında olan bir çocuk. Ek belirtiler de ortaya çıkabilir. Gelişen spesifik semptomlar ve bunların ciddiyeti, aynı ailenin üyeleri arasında bile kişiden kişiye büyük ölçüde değişebilir.
LWD, cinsiyetin psödootozomal bölgesi 1’de (PAR1) yer alan SHOX genindeki veya onun düzenleyici öğelerindeki (arttırıcılar) bir değişiklikten (mutasyondan) kaynaklanır. kromozomlar. “Yalancı otozomal” bir özellik olarak miras alınır.
LWD ile ilişkili spesifik belirti ve semptomlar bir kişiden diğerine büyük ölçüde değişebilir. Genel olarak kadınların erkeklerden daha ciddi şekilde etkilendiği görülmektedir. Hastalığın klasik bulguları ekstremitelerde mesomelik kısalma, boy kısalığı ve Madelung deformitesidir. Bazı bireylerde Madelung deformitesi gelişmez ve/veya normal boy elde edilebilir.
Uzuvların mesomelik kısalması, kolların ve bacakların orta kısmının üst (proksimal) kısımlara göre anormal kısalmasını tanımlar; bu, önkolların ve alt bacakların üst kol ve bacaklara göre orantısız olarak daha kısa olduğu anlamına gelir. Sonuç olarak kollar ve bacaklar vücudun gövdesine göre orantısızdır. Bazen kaval kemiği (tibia) ve alt kol (radius ve ulna) anormal şekilde eğilebilir. Daha az sıklıkla el bileği, diz veya ayak bileği ağrısı oluşabilir. Mesomelia genellikle ilk olarak okul çağındaki çocuklarda ortaya çıkar ve yaşla birlikte sıklığı ve şiddeti artabilir. LWD’de boy kısalığının derecesi kişiden kişiye büyük ölçüde değişebilir. Çoğunlukla kısa boy hafiftir ve yetişkinin son boyu sadece biraz kısalır.
Etkilenen bireylerde ayrıca ergenlik döneminde daha belirgin hale gelen Madelung deformitesi olarak bilinen bir bilek anormalliği de bulunabilir. Madelung deformitesi, önkoldaki kemiklerin (yarıçap ve ulna) eğilmesi ve kısalması ve ulnanın yerinden çıkmasıyla karakterize olup, el bileğinin anormal sapmasına veya yanlış hizalanmasına neden olur. Genellikle iki taraflı Madelung deformitesi görülür, yani her iki el bileği de etkilenir. Etkilenen bireylerde bilek ve dirsek hareketleri sınırlı olabilir ve/veya bilek ağrısı ve bileğin görünümünde gözle görülür değişiklikler görülebilir.
Ek semptomlar arasında ağzın oldukça kavisli bir çatısı (damak), elin kısa, kalın orta kemikleri (metakarpallar), omurganın yana doğru anormal eğriliği (skolyoz) ve baldır kaslarının aşırı büyümesi (hipertrofi) yer alabilir.
Çoğu durumda, LWD, kısa boydaki homeobox içeren (SHOX) değişikliklerden (mutasyonlardan) veya bunların kaybından (silinmesinden) kaynaklanır. ) geni veya düzenleyici bölgeleri. Genler, vücudun birçok fonksiyonunda kritik rol oynayan proteinlerin oluşturulması için talimatlar sağlar. Bir gende mutasyon meydana geldiğinde protein ürünü hatalı, verimsiz veya mevcut olmayabilir. Belirli bir proteinin işlevlerine bağlı olarak bu, vücuttaki birçok organ sistemini etkileyebilir.
LWD’ye neden olan gen değişiklikleri otozomal veya psödootozomal dominant bir şekilde kalıtsaldır. Psödootozomal kalıtım, her iki cinsiyet kromozomunda (X veya Y kromozomu) bulunan bir geni içeren son derece nadir bir olaydır.
Genler, tüm vücut hücrelerinin çekirdeğinde bulunan kromozomların üzerinde bulunur. Her bireyin genetik özelliklerini taşırlar. İnsan kromozom çiftleri 1’den 22’ye kadar numaralandırılır ve normalde erkekler için bir X ve Y kromozomundan ve dişiler için iki X kromozomundan oluşan eşit olmayan bir 23. çift bulunur. 1’den 22’ye kadar olan kromozomlar otozomlar olarak bilinir; X ve Y kromozomlarına cinsiyet kromozomları denir.
Otozomdaki bir gen, eşit olasılıkla erkek veya kız çocuğa aktarılabilir. Buna otozomal kalıtım denir. Ancak baba X kromozomunu kızlarına, Y kromozomunu da oğullarına aktardığı için cinsiyet kromozomları (X ve Y) eşit şekilde aktarılmaz. Buna cinsiyete bağlı kalıtım denir.
Cinsiyete bağlı kalıtımın önemli bir yönü, X ve Y kromozomları arasında eşleşen gen çiftlerinin bulunmamasıdır. Ancak X ve Y kromozomunun çok küçük alanları eşleşen genlere sahiptir. Üreme (cinsiyet) hücrelerinin normal bölünmesi sırasında (mayoz), bu alanlar eşleşir ve “çaprazlama” yapar. Bu bölgelerde bulunan genler, otozomlarda bulunan genlere (psödootozomal kalıtım) benzer bir şekilde aktarım yapar. SHOX hem X hem de Y kromozomunun ucunda bulunan genlerden biridir.
Tanı, kapsamlı bir klinik muayeneye ve karakteristik fiziksel bulguların tanımlanmasına dayanır. Bazı belirtiler ergenliğe kadar belirgin olamayabileceğinden tanı koymak zor olabilir. Röntgen çalışmaları (radyografiler), özellikle de bilek röntgeni, etkilenen kemiklerdeki karakteristik değişiklikleri ortaya çıkarabilir.
Moleküler genetik test, vakaların yaklaşık %70’inde LWD teşhisini doğrulayabilir. Moleküler genetik testler, SHOX’deki ve/veya onun düzenleyici öğelerindeki, bozukluğa neden olduğu bilinen genetik değişiklikleri tespit edebilir.
LWD’nin tedavisi semptomatik ve destekleyicidir. Ergenlik çağına ulaşmamış çocuklara çocukluk ve yetişkinlik döneminde boy uzatmak amacıyla büyüme hormonu tedavisi önerilebilir. Tıbbi literatüre göre nihai yüksekliğe 7 ila 10 santimetre (yaklaşık 3 ila 4 inç) kadar bir fayda sağlanabilir. Tedaviyle iskelet kusurları kötüleşmez.
Madelung deformitesi herhangi bir tedavi gerektirmeyebilir veya özellikle rahatsızlığın arttığı dönemlerde sadece bilek ateli veya desteği gibi konservatif tedavi gerektirebilir. Bileğe yardımcı olacak şekilde tasarlanmış ergonomik cihazların kullanılması faydalı olabilir.
Madelung deformitesi ağrıya veya rahatsızlığa neden oluyorsa bileği zorlayan aktiviteler sınırlandırılmalıdır. Bazı bireylerde ciddi Madelung deformitesi olabilir ve ağrının hafifletilmesi ve hareket kabiliyetinin arttırılması için ortopedik cerrahiye ihtiyaç duyulabilir. LWD’li bireylerde kemik büyümesi, büyüme yıllarında bir doktor tarafından düzenli olarak izlenmelidir.
