Kromozom 9, Kısmi Monozomi 9p, 9. kromozomun bir kısmının silinmesinin (monozomi) olduğu nadir bir kromozomal bozukluktur. Çoğu durumda, Kromozom 9, Kısmi Monozomi 9p, embriyonik gelişimin çok erken dönemlerinde bilinmeyen nedenlerle (ara sıra) meydana gelen spontan hatalardan kaynaklanıyor gibi görünmektedir.
Haber Merkezi / Karakteristik semptomlar ve bulgular arasında zihinsel yetersizlik; Anormal şekilli bir alın (yani trigonosefali), yukarı doğru eğimli göz kapağı kıvrımları (palpebral fissürler) ve alışılmadık derecede düz orta yüz bölgeleri (orta yüz hipoplazisi) gibi kafatası ve yüz (kraniyofasiyal) bölgesinin ayırt edici malformasyonları; kalbin yapısal malformasyonları (doğuştan kalp kusurları); etkilenen erkek ve kadınlarda genital kusurlar; ve/veya ek fiziksel anormallikler.
Kromozom 9, Kısmi Monozomi 9p olan bebeklerin çoğu normal doğum ağırlığına ve uzunluğuna sahiptir. Bununla birlikte, bozukluk tipik olarak zihinsel ve fiziksel aktivitelerin koordinasyonunu gerektiren becerilerin edinilmesinde değişken gecikmeler (psikomotor gecikme) ve orta veya hafif zihinsel yetersizlik ile karakterize edilir. Raporlar, etkilenen bireylerin sevecen, arkadaş canlısı ve sosyal bir kişiliğe sahip olma eğiliminde olduğunu göstermektedir.
Yukarıda belirtildiği gibi, Kromozom 9, Kısmi Monozomi 9p ayrıca kafatası ve yüz (kraniyofasiyal) bölgesinin karakteristik anormallikleri ile ilişkilidir. Etkilenen birçok bebekte, alnı oluşturan kemikler arasındaki fibröz eklemin (metopik sütür) erken füzyonu (kraniosinostoz) vardır ve bu da anormal derecede dar, sivri, “üçgen” veya “omurga şeklinde” bir alın (trigonosefali) ile sonuçlanır. Ek olarak, başın arkası (oksiput) alışılmadık derecede düz görünebilir. Ek karakteristik kraniyofasiyal malformasyonlar arasında geniş aralıklı gözler (oküler hipertelorizm); yukarı doğru eğimli göz kapağı kıvrımları (palpebral fissürler); gözlerin iç köşelerini kaplayabilen dikey deri kıvrımları (epikantal kıvrımlar); ve/veya oldukça kemerli kaşlar.
Ek olarak, gözler alışılmadık derecede belirgin görünebilir. Etkilenen birçok bebekte ayrıca kısa bir burun, düzleştirilmiş burun köprüsü ve kalkık burun delikleri (anteverted burun delikleri) dahil olmak üzere alışılmadık derecede düz orta yüz bölgeleri (orta yüz hipoplazisi) vardır; üst dudağın ortasında anormal derecede uzun bir dikey oluk (filtrum); ve/veya küçük bir çene (mikrognati) ve çıkıntılı dudaklı küçük ağız. Ağzın oldukça kemerli bir çatısı (damak) gibi ek kraniyofasiyal anormallikler de mevcut olabilir; düşük ayarlı, kusurlu kulaklar; ve/veya kısa, geniş, düşük saç çizgisi olan perdeli bir boyun.
Kromozom 9, Kısmi Monozomi 9p olan kişilerde ayrıca el ve ayaklarda çeşitli malformasyonlar olabilir. Bu tür anormallikler arasında, parmakların orta kemiklerinin (falankslar) artan uzunluğuna bağlı olarak alışılmadık şekilde uzun parmaklar veya ayak parmakları (parmaklar); parmak uçlarında anormal cilt sırtı desenleri; avuç içlerinde tek bir kıvrım; ve/veya anormal derecede kısa, kare (yani aşırı dışbükey) tırnaklar ve ayak tırnakları.
Tıp literatüründeki raporlara göre, etkilenen bebeklerin yaklaşık üçte biri ila ikisinde doğumda kalpte yapısal bozukluklar (doğuştan kalp kusurları) olabilir. Bu tür kalp kusurları, kalbin iki alt odasını (ventriküller) ayıran bölmede (septum) anormal bir açıklık (ventriküler septal kusurlar); pulmoner arter ile sağ ventrikül arasındaki açıklığın anormal daralması (stenoz) (pulmoner stenoz); ve/veya patent duktus arteriozus (PDA). PDA’lı bireylerde fetal gelişim sırasında pulmoner arter ile aort arasında bulunan kanal doğumdan sonra kapanmaz.
Kalp kusurları olanlarda, ilişkili semptomlar ve bulgular, mevcut kalp malformasyonlarının boyutuna, doğasına ve kombinasyonuna bağlı olarak değişebilir. diğer faktörler. Bazı kişiler belirgin semptom göstermeyebilir (asemptomatik), diğerleri ise beslenme güçlüğü, nefes darlığı, aşırı terleme, sinirlilik, kolay yorulma, cilt ve mukoza zarlarında mavimsi renk değişikliği (siyanoz) ve/veya diğer anormallikler geliştirebilir. Ağır vakalarda, konjenital kalp hastalığı potansiyel olarak yaşamı tehdit eden komplikasyonlara yol açabilir.
Bozukluğu olan bazı kişilerde, Kromozom 9, Kısmi Monozomi 9p de genital kusurlarla karakterize edilebilir. Etkilenen erkeklerde bu tür anormallikler arasında küçük bir penis (mikropenis); inmemiş testisler (kriptorşidizm); ve/veya penisin alt tarafı gibi idrar açıklığının anormal yerleşimi (hipospadias). Kadınlarda, vajinal açıklığın (labia majora) her iki tarafındaki iki uzun deri kıvrımı az gelişmiş olabilir (hipoplastik), labia majora ile vajinal açıklık arasındaki iki küçük deri kıvrımı (labia minora) daha büyük olabilir.
Ek olarak, etkilenen bazı bebeklerde, bağırsağın bir kısmının karın duvarının alt kas katmanlarından geçen kanala çıkması (fıtıklaşma) olabilir (kasık fıtığı). (Erkeklerde kasık kanalı, testislerin normal olarak doğumdan önce karından skrotuma indiği tübüler geçittir.) Bozukluğu olan bazılarında göbek fıtığı veya omfalosel de olabilir. Göbek fıtığı, göbekteki karın duvarındaki bir kusurdan (yani, göbek kordonunun fetal karınla birleştiği göbek deliği) geçerek bağırsağın ve yağ zarının bağırsağın (omentum) önündeki ciltle kaplı çıkıntısıdır.
Bir omfalosel, karın içeriğinin (örneğin bağırsaklar ve ciddi vakalarda diğer karın organları) göbek deliği çevresinde değişen miktarlarda herniasyonudur. şişkin alan, deriyi örtmeyen peritondan oluşan zar benzeri bir kese ile kaplıdır. (Periton, karın duvarını kaplayan ve karın iç organlarını kaplayan zardır.) Omfaloselli bebeklerde kesenin yırtılması, kurumaya bağlı dokuların hasar görmesi ve/veya enfeksiyon nedeniyle potansiyel olarak yaşamı tehdit eden komplikasyonlar ortaya çıkabilir.
Kısmi Monozomi 9p ile bağlantılı olarak ek fiziksel anormallikler de bildirilmiştir. Bu tür anormallikler arasında beyinde ani kontrolsüz elektriksel aktivite epizotları (nöbetler), geniş aralıklı meme uçları, omurganın anormal eğriliği ve/veya daha nadiren, damağın (yarık damak), kemikli veya zarlı tam olmayan kapanması (yarılma) yer alır. burnun bir veya her iki tarafı ile boğaz arasındaki geçiş yolunun tıkanması (koanal atrezi) ve/veya diğer özellikler.
Kromozom 9, Kısmi Monozomi 9p’ye sahip bireylerde, kromozom 9’un kısa kolunun (p) uç (distal) bölgesinin bir kısmında delesyon (monozomi) vardır. (“Distal” belirli bir referans noktasından uzak veya en uzak yeri gösterir. , kromozomun sentromeri anlamına gelir [aşağıda açıklanmıştır].) Kromozomlar tüm vücut hücrelerinin çekirdeğinde bulunur. Her bireyin genetik özelliklerini taşırlar. İnsan kromozom çiftleri 1’den 22’ye kadar numaralandırılmıştır, erkekler için eşit olmayan 23. çift X ve Y kromozomu ve dişiler için iki X kromozomu vardır. Her kromozomun “p” olarak adlandırılan kısa bir kolu, “q” harfi ile tanımlanan uzun bir kolu ve iki kolun birleştiği (sentromer) daralmış bir bölgesi vardır. Kromozomlar ayrıca sentromerden dışa doğru numaralandırılmış bantlara bölünmüştür. Örneğin,
İlişkili semptomların aralığı ve ciddiyeti, 9p’nin monozomik kısmının spesifik uzunluğuna ve konumuna bağlı olabilir. Kanıtlar, bu kromozomal sendromun karakteristik özelliklerine sahip çoğu kişinin, 9p22 bandında (kırılma noktası) başlayan ve 9p kromozomunun sonuna (veya “terminaline”) kadar uzayabilen delesyonlara sahip olduğunu göstermektedir.
Çoğu durumda, Kromozom 9, Kısmi Monozomi 9p, embriyonik gelişimin çok erken dönemlerinde bilinmeyen nedenlerle (ara sıra) meydana gelen spontan hatalardan kaynaklanıyor gibi görünmektedir. Bu gibi durumlarda, etkilenen çocuğun ebeveynleri genellikle normal kromozomlara sahiptir ve kromozomal anormalliği olan başka bir çocuğa sahip olma riski nispeten düşüktür.
Diğer durumlarda Kısmi Monozomi 9p, ebeveynlerden birinde “dengeli yer değiştirme” sonucu olabilir. Translokasyonlar, belirli kromozomların bölümleri kopup yeniden düzenlendiğinde meydana gelir, bu da genetik materyalin kaymasına ve değiştirilmiş bir kromozom setine neden olur. Bir kromozomal yeniden düzenleme dengeliyse, yani değiştirilmiş ancak dengeli bir kromozom setinden oluşuyorsa, genellikle taşıyıcı için zararsızdır. Bununla birlikte, böyle bir kromozomal yeniden düzenleme, taşıyıcının yavrularında artan anormal kromozomal gelişim riski ile ilişkilendirilebilir.
Bazı durumlarda, Kromozom 9, Kısmi Monozomi 9p, ultrason, amniyosentez ve/veya koryon villus örneklemesi (CVS) gibi özel testlerle doğumdan önce önerilebilir. Fetal ultrasonografi sırasında yansıyan ses dalgaları, gelişmekte olan fetüsün bir görüntüsünü oluşturarak potansiyel olarak bir kromozomal bozukluğu veya diğer gelişimsel anormallikleri düşündüren bazı karakteristik bulguları ortaya çıkarır. Amniyosentez sırasında, gelişmekte olan fetüsü çevreleyen bir sıvı örneği alınır ve analiz edilirken, CVS, doku örneklerinin plasentanın bir kısmından çıkarılmasını içerir. Bu tür sıvı veya doku numuneleri üzerinde yapılan kromozomal çalışmalar, Kısmi Monozomi 9p’nin varlığını ortaya çıkarabilir.
Çoğu durumda, bozukluk, kapsamlı bir klinik değerlendirmeye, karakteristik fiziksel bulguların saptanmasına ve kromozomal analize dayalı olarak doğumdan sonra teşhis edilir veya doğrulanır. Bozuklukla ilişkili olabilecek belirli anormallikleri saptamaya ve/veya karakterize etmeye yardımcı olmak için çeşitli özel testler de yapılabilir. Örneğin, mevcut olabilecek herhangi bir kalp anormalliğini tespit etmek için kapsamlı bir kardiyak değerlendirme önerilebilir. Bu tür değerlendirmeler kapsamlı bir klinik muayeneyi, kalp ve akciğer seslerinin bir stetoskop kullanılarak değerlendirilmesini ve doktorların kalbin yapısını ve işlevini değerlendirmesine olanak tanıyan özel testleri (örneğin, röntgen çalışmaları, elektrokardiyografi [EKG]) içerebilir.
Kromozom 9, Kısmi Monozomi 9p’nin tedavisi, her bireyde belirgin olan spesifik semptomlara yöneliktir. Bu tür bir hastalık yönetimi, çocuk doktorları gibi tıp uzmanlarından oluşan bir ekibin koordineli çabalarını gerektirebilir; cerrahlar; kalp uzmanları (kardiyologlar); iskelet, kaslar, eklemler ve ilgili dokuların bozukluklarını teşhis eden ve tedavi eden doktorlar (ortopedistler); nörologlar; ve/veya diğer sağlık uzmanları.
Konjenital kalp kusurları olan etkilenen bireyler için belirli ilaçlarla tedavi, cerrahi müdahale ve/veya başka önlemler gerekebilir. Ek olarak, omfaloselli bebeklerde anormallik tipik olarak doğumdan hemen sonra cerrahi olarak onarılır. Bazı durumlarda doktorlar, belirli kraniyofasiyal malformasyonların (örn., kraniyosinostoz), genital kusurların, fıtıkların ve/veya hastalıkla ilişkili diğer malformasyonların cerrahi olarak onarılmasını veya düzeltilmesini önerebilir. Gerçekleştirilen spesifik cerrahi prosedürler, anatomik anormalliklerin doğasına ve ciddiyetine, bunlarla ilişkili semptomlara ve diğer faktörlere bağlı olacaktır.
Yukarıda belirtildiği gibi, bebeklerin burun ve boğaz arasındaki geçidin tıkanmasından (koanal atrezi) etkilendiği nadir vakalar da bildirilmiştir. Koanal atrezi ilişkili solunum, beslenme ve yutma problemleriyle sonuçlanabileceğinden, bu tür bebekler için ilk tedavi aynı zamanda hızlı bir şekilde oral bir hava yolu açılmasını veya boyundan nefes borusuna bir tüpün yerleştirileceği bir açıklığın oluşturulmasını (trakeostomi) gerektirebilir.
Ek olarak, beslenmeyi iyileştirmeye yardımcı olacak destekleyici önlemler, değiştirilmiş yapay meme uçlarının veya tüple beslemenin (sondayla besleme) kullanımını içerebilir. Koanal atrezinin cerrahi olarak düzeltilmesi, durumun ciddiyetine, diğer tıbbi problemlerin varlığına ve/veya diğer faktörlere bağlı olarak yenidoğan döneminde veya daha sonra çocukluk döneminde önerilebilir.
Nöbetlerden etkilenen bireyler için tedavi, nöbet bölümlerini önlemeye, azaltmaya veya kontrol etmeye yardımcı olmak için antikonvülsan ilaçların uygulanmasını içerebilir.
Erken müdahale hizmetleri, etkilenen çocukların potansiyellerine ulaşmalarını sağlamada da önemli olabilir. Yararlı olabilecek özel hizmetler arasında özel iyileştirici eğitim, konuşma terapisi, fizik tedavi ve/veya diğer tıbbi, sosyal ve/veya mesleki hizmetler yer alır. Genetik danışmanlık, etkilenen bireyler ve aileleri için de faydalı olacaktır. Bu bozukluğun diğer tedavisi semptomatik ve destekleyicidir.
