Puna Pamir Kimdir? Hayatı, Eserleri

1946 yılında Balıkesir’de dünyaya gelen TED Ankara Koleji ve Orta Doğu Teknik Üniversitesi Şehir ve Bölge Planlama Bölümü’nü bitirdi. Daha sonra aynı bölümde restorasyon alanında yüksek lisans derecesi aldı.

TRT’de program spikerliği, redaktör spikerlik, program yapımcılığı ve sunuculuk yaptı. Yine TRT bünyesinde birçok televizyon belgeseline imza attı. Çalışma hayatına reklam şirketi yöneticisi, metin yazarı olarak devam etti. Aynı yıllarda kişisel ve karma resim sergileri de açtı.

Puna Pamir, ayrıca öykü ve anı türünde kitaplar yazdı. 2004 yılında yayımladığı İstanbul ve Bodrum odaklı öykülerden oluşan “Yolculuklar” adlı kitabının tanıtım yazısında “gündelik hayatın sıkıcı ayrıntılarından, tekdüze yaşantılardan ve geçmişin gölgelerinden uzaklaşmaya çalışan insanların hikâyelerini” anlattığı belirtildi.

2008 yılında basılan ikinci kitabı “Benim İnsanlarım” ise anı ve öykü türünde yazılmıştır. Bu kitapta, çocukluk yıllarından itibaren hayatında yer etmiş kişilerin hikâyelerini anlatmaktadır. Babasının notlarını kitaplaştırdığı “316 Gün Küçük Kartal’ın Kore Günlüğü” adlı kitabı ise 2014 yılında Yapı Kredi Yayınları tarafından basılmıştır.

Puna Pamir’in eserleri: Yolculuklar (2004), Benim İnsanlarım (2008), 316 Gün Küçük Kartal’ın Kore Günlüğü (2014), Biçim Mekan İnsan (1993 Belgesel), Satır Arası (2005 Yapımcı, Sunucu), Çevre (1991 Sunucu).

Paylaşın

Rahmi Oruç Güvenç Kimdir? Hayatı, Eserleri

1948 yılında Kütahya’nın Tavşanlı ilçesinde dünyaya gelen Oruç Oruç Güvenç, 5 Temmuz 2017 yılında İstanbul’da hayatını kaybetti ve Karacaahmet Mezarlığı’na defnedildi.

İlkokul ve ortaokulu İstiklal İlkokulu ve Tavşanlı Ortaokulu’nda tamamladı. Kütahya Lisesi’nde lise eğitimini tamamladı. Babası Ahmet Kamil Güvenç’in çıkardığı Tavşanlı Postası Gazetesinde makaleler yazdı. Halit Kakınç’ın Dönüşüm topluluğunda müzisyen olarak çalıştı. Daha sonra felsefe okudu ve İstanbul Üniversitesi’nden mezun oldu.

Klinik psikolojide doktora derecesini Cerrahpaşa Tıp Fakültesi’nde Prof. Dr. Ayhan Songar’ın yanında tamamlayarak müzik terapisi konusunda uzmanlaştı. Daha sonra Cerrahpaşa Tıp Fakültesi’nde Türk Müziği Araştırma ve Uygulama Merkezi’ni kurdu. Güvenç, ortaokuldayken Fethi Bey’den keman dersleri alarak müzik hayatına başladı. Üniversite yıllarında ud, rebab, ney ve davul çalmayı öğrendi.

1975 yılında Türk Müziği’ni incelemek ve tanıtmak amacıyla TÜMATA adlı bir organizasyon kurdu. İstanbul Üniversitesi’nde ders verdi ve 1991’den 1996’ya kadar üniversitenin Müzik Etnolojisi, Araştırma ve Müzik Terapi bölümünün başkanlığını yaptı. 1992 yılında Fergana Üniversitesi tarafından fahri profesörlük unvanı verildi. Aynı yıl, Arjantin Ulusal Akademisi tarafından onurlandırıldı.

Rahmi Oruç Güvenç’in eserleri: Albüm: Hatıralar Okyanusu (1995), Ocean of Remembrance (1995), O’nun Nehirleri (1997), Rivers of One (1997).

Kitap: Musik Terapi: Hüseyini Makamı, Allah’ın Sevdikleri – Hazret-i Mevlana.

Paylaşın

Oğuz Özdeş Kimdir? Hayatı, Eserleri

1920 yılında İstanbul’da dünyaya gelen Oğuz Özdeş, 7 Haziran 1979 yılında hayatını kaybetti. Ankara Erkek Lisesi’ni bitirdikten (1938 veya 1939) sonra bir süre İstanbul (veya Ankara) Hukuk Fakültesi’ne devam etmiş; ancak eğitimini tamamlamamıştır.

Hakkında müstakil bir çalışma olmayan Oğuz Özdeş’in hayatıyla ilgili bilgiler, sınırlı ve tartışmalıdır. Buna göre liseden mezun olduğu tarih, hatta yüksek eğitime başladığı kurum dahi kesin olarak bilinmemektedir. Aynı şekilde Özdeş’in yazı hayatına giriş tarihi de problemlidir.

Atilla Özkırımlı, Özdeş’in ilk yazısının 1936’da Yavrukurt dergisinde çıkmış bir röportaj olduğunu, söyler (965) ki kaynaklarda bundan daha eski bir tarihe rastlanmamaktadır. Bütün bu karışıklık için kesin olan, Özdeş’in çok erken yaşta yazı hayatına girdiğidir. Nitekim ilk romanı olan Aşk Izdıraptır, 1939’da Özdeş henüz on dokuz yaşındayken yayımlanmıştır.

Genç yaşta başladığı yazı hayatı ömrü boyunca süren Özdeş, askerlik dönüşü İstanbul’a yerleşerek Türkiye Yayınevinde çalışmaya başladı (1946).

Bazılarında sekreterlik ve yazı işleri müdürlüğü gibi idari görevlerde de bulunduğu Yeni Sabah, Yavrukurt, Yarımay, Yeni İstanbul, Çocuk Haftası, Ateş, Altın Işık, Hafta, Yasemin, Çınaraltı, Yıldız, Posta, Yasemin, Yeni İstanbul, Resimli Roman ve İzmir’de çıkan Kovan gibi gazete ve dergilerde yayımlanan farklı tür ve konulardaki yazılar, röportajlar, şiirler, çocuk hikâyeleri ve romanlarla hayatını kazandı.

Ancak Özdeş’i geniş kitlelere tanıtıp sevdiren bazıları tefrika hâlinde kalmış, birçok defa basılan bazıları ise sinemaya uyarlanmış olan romanlarıdır.

Bazı romanlarını sinemaya kendi uyarlayan Özdeş, senaryolar da yazmıştır. 1952 tarihli Bu Kız Böyle Düştü filminde oyunculuk yapacak kadar sinemayla ilgili olan Özdeş, 10. Altın Portakal Ulusal Uzun Metrajlı Film Yarışması’nda (1973) jüri üyeliğine seçilmiştir.

Oğuz Özdeş’in eserleri: Aşk Istıraptır (1939), Hasret (1940), Gizlenen Istıraplar (1940), İtiraf (1941), Coşkun Gönüller (1941), Cennet Yolu (1941), Uçurum (1943), Memnu Meyva (1944), Kalbimin Güzel Kadınına (1946), Rusya’da Bir Türk Subayı: Şafak Sökerken (1957), Vatan Borcu (1958), Bay Tekin Meçhul Dünyalarda (1959), Korkusuz Pilot Casus Kadına Karşı (1959),

Dağ Başını Duman Almış (1960), Gecekondu Rüzgârı (1960), Tuna Nehri Akmam Diyor (1962), Karabaşlı Kadırga (1963), Çölde Açan Zambak (1964), Oğuz Han (1964), Yavuz’un Pençesi (1964), Karapençe (1965), Karapençe Estergon’da (1966), Karapençe’nin İntikamı (1966), Karapençe Voyvoda’ya Karşı (1967), Karapençe’nin Oğlu (1967), Liseli Bir Kız Sevdim (1968), Şebnem (1970),

Reyhan: Aşka Dönüş (1970), Aşka Susayan Dudaklar (1970), Yerdeki Bulutlar (1971), Aşk, Para, Şöhret (1972), Kızım ve Ben (1972), Dertli Kadınlar (1972), Hülya (1972), Herkesten Uzak (1973), Ağlayan Kadın (1973), Gülmeyi Unutanlar (1974), Kıbrıs Kanı (1974), Kader (1975), Kadınım (1975), Hasret (1976), Şeyh Şamil (1977), Gurbet (1981).

Oğuz Özdeş’in filmografisi: Rol aldığı filmler: Bu Kız Böyle Düştü (1952),

Senaryosunu yazdığı filmler: Kader (1955), Gecekondu Yasması (1956), Katibim (1956), Dağ Başını Duman Almış (1964).

Paylaşın

Orhan Asena Kimdir? Hayatı, Eserleri

7 Ocak 1922 yılında Diyarbakır’da dünyaya gelen Orhan Asena, 15 Şubat 2001 yılında hayatını kaybetti. Çocukluğu daha çok dedesinin konağında geçti. Edebiyatçı kişiliğinin oluşmasında en çok etkisi olan kişi, Ziya Gökalp’ın ablası olan babaannesi Sacide Hanım.

Babaannesi ona Siyer-i Nebi, Altıparmak Tarihi, Mesnevi, Tutiname gibi kitapları, dedesi ise Fuzuli, Nefi, Nedim, Nabi gibi şairlerin şiirlerini okumuştur. Annesi roman okumaya meraklı olan Orhan Asena, babasından Orta Asya Türk tarihini, Cengiz Han’ı ve Celalettin-i Harzemşah’ı öğrendi.

1939’da Diyarbakır Lisesi’ni, 1945’te de İstanbul Tıp Fakültesi’ni bitirdi. Çocuk hastalıkları doktorudur. İlk görevi, Ramandağı Petrol Arama Kampları hekimliğidir. Bu sırada Neriman Hanım’la evlenmiş, bu evlilikten iki oğlu olmuşturdu. 1946-1952 yılları arasında Anadolu’nun değişik şehirlerinde hükûmet tabibi olarak çalıştı.

1952’de ihtisas için Ankara’ya gelen Orhan Asena, Ankara Çocuk Hastanesi’nde asistanlık yaptı. 1955’te çocuk hastalıkları uzmanı olan yazar, 1964‘te Almanya’ya doktor olarak çalışmaya gitmiş ve burada iki buçuk yıl kaldı. 1970’te tekrar Almanya’ya giden Asena, orada beş buçuk yıl daha kaldı. Daha sonra hekimliğe Ankara’da devam eden, Çocuk Esirgeme Kurumu’nda Sağlık İşleri Müdürü olarak çalıştı.

Orhan Asena’nın eserleri: Masal (1941 Şiir), Tanrılar ve İnsanlar (Gılgameş) (1952 Tiyatro), Korku (1956 Tiyatro), Kıt Kanaat (1957 Şiir), Hürrem Sultan (1960 Tiyatro), Yalan (1962 Tiyatro), Kocaoğlan (1962 Tiyatro), Kapılar, Öç, Korkunç Oyun, Bir Kadın Üzerine Çeşitlemeler, Ana, El Kapısı, İkili Yaşam (1963 Tiyatro), Mustafa (1963 Tiyatro), Tohum ve Toprak, Alemdar Paşa (1964 Tiyatro),

Gecenin Sonu (1964 Tiyatro), Boğazdere (1964 Tiyatro), Pastör (1964 Araştırma), Bir Fındık Düştü Dalından (1964 Diğer), Hastaya Nasıl Bakılır (1965 Araştırma), İlk Yardım (1965 Araştırma), Fadik Kız (1966 Tiyatro), Geçkin Kız (1967 Tiyatro), Simavnalı Şeyh Bedrettin (1969 Tiyatro), On Altı Mart Bin Dokuz Yüz Yirmi (1974 Tiyatro), Şili’de Av (1975 Tiyatro), Ölü Kentin Nabzı (1978 Tiyatro),

Atçalı Kel Mehmet (1979 Tiyatro), Ali (1979 Tiyatro), Tek Perdelikler 1 (1980 Tiyatro), Atatürk ve Ziya Gökalp (1981 Araştırma), Ya Devlet Başa Ya Kuzgun Leşe (1982 Tiyatro), Karagöz Oyun Metinleri (1987 Tiyatro), Sığıntı (1987 Tiyatro), Yıldız Yargılaması (Orhan Asena), Devlet ve İnsan (Güngör Dilmen) (1990 Tiyatro), Orhan Asena Toplu Oyunları 1. Şili’de Av, Bir Başkana Ağıt, Ölü Kentin Nabzı (1992 Tiyatro),

Candan Can Koparmak (Senaryo) (1993 Tiyatro), Dede Torun (1993 Tiyatro), Toroslardan Öteye (1994 Tiyatro), Ayla Öğretmen (1994 Tiyatro), Ölümü Yaşamak (1994 Tiyatro), Kurtuluş Savaşı Destanı (1995 Şiir), Hünkar Bektaş Veli (1995 Tiyatro), Yunus Emre İlke (1995 Tiyatro), Nazım Üçlemesi, Arayan Adam, İçerdeki Adam, Dünya Yurttaşı (1995 Tiyatro), Çocuk ve Doğa (1997 Hikâye), Kısa Oyunlar (1998 Tiyatro), Kanuni Sultan Süleyman Dörtlemesi (1998 Tiyatro), Bir Ömrün Akşamında (1999 Tiyatro), Cehennemde Üç Ay (2000 Tiyatro).

Paylaşın

Osman Aysu Kimdir? Hayatı, Eserleri

20 Şubat 1936 yılında İstanbul’da dünyaya gelen Osman Aysu’nun kökeni üç asırdan beri İstanbul’da yaşayan bir Osmanlı ailesine dayanmaktadır. Annesi Şükran Hanım, babası Selim Aysu’dur.

İlk ve orta öğrenimini tamamlamasının ardından, Haydarpaşa Lisesini bitirdi. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesinden 1961 yılında mezun oldu. 1972 yılından itibaren altı yıl boyunca serbest avukatlık yaptı.

Daha sonra yazarlık çalışmlarına ağırlık verdi ve polisiye anlatılarıyla adını duyurdu. Cellat (1996) adlı romanı Feyzi Tuna tarafından “Ölümün El Yazısı” adıyla filme çekildi. Evli ve bir çocuk babası olan Osman Aysu, halen İstanbul’da yaşamakta ve çalışmalarını burada sürdürmektedir.

Osman Aysu’nun eserleri: Havyar Operasyonu; Bir Suikastın Anatomisi, Kurt Sığınağı, Sır Duvarları, Sorguç, Cellat, Mavi Beyaz Rapsodi, Lenin’in Mangası, Çöl Akrebi, Yanık Yüz, Şeytanı Maskesi, Karanlıkta Fısıltılar, Kuşkunun Ötesi, Londra-Moskova Hattı, Bir Aşk Masalı,

Nemrut’un Gazabı, Ay Işığı, Yazar ve Aşkı, Miras, Güvercin Kayalıkları, Atkuyruklu, Odak Noktası, Bıçak Sırtı, Terörün Gölgesinde, Taş Plak, Aşk Oyunu, Yedinci Uzman, Tilkiler Savaşı, Saklı Gerçek, Darbe, Doğum Günü 15 Aralık, Kuş Kafesi, Sevdim Bir Genç Kadını, Leoparın İzleri, Şantaj, Korku Evis,

Tutkunun Esiri, Kuşku Zinciri, Osman Hilmi Efendi’nin Laneti, Puslu Anılar, Yüreğimde Yare Var, Karanlıklar Hakimi, Fidye, Tamara’nın Gözyaşları, Uzun Gece, İktidar Merdiveni, Çifte Tehlike, Bir Beyazperde Masalı, Soğuk Taşlar, Ölü veya Diri, Sönmeyen Ateş, Şok Dalgası, Nikâhta Keramet Vardır, Casus Sonsuz, Tavşan Uykusu,

Kanlı Tutku, Travma, Kartopu, Sınır Ötesi, Kayıp İncil Yüz Elli Yıllık Bir Sırrın Peşinden…, Yalıdaki Sır, Ahtapotun Kolları, Mor Salkımlı Köşk-1, Sahte Ajan, Cinayet Sancısı, Gölgede Kalan Sırlar, Büyük Hesaplaşma, Tehlikeli Cazibe, Ölüm Oyunu, Gece Baskını, Kanlı Pazar, Küçük Tatlı Kız, Cennete Açılan, Kutsal Resim, Elissa,

Sessiz Çığlık, Karla Gelen Adam, Mor Salkımlı Köşk-2, Kayıp, Çıkış Yok, Özgürlük Tuzağı, Karanlık Zeminde Pembe, Karadul, Önce Aşk, Kargaların Çığlığı, Bir Hadise Var Can İle Canan Arasında, Sınırların Ötesinde, Özgürlük Tuzağı, Devlet Sırrı, Mütareke Yıllarında Aşk, Ölüm Meleği, Kerpeten.

Paylaşın

Ömer Büyüka Kimdir? Hayatı, Eserleri

1901 yılında Düzce ilinin Gölkaya ilçesine bağlı Hacısüleymanbey (Efteni) köyünde dünyaya gelen Ömer Büyüka, 26 Şubat 2001 yılında İstanbul’da hayatını kaybetti.

1930’da Orman Yüksek Mektebi’ni birinci olarak bitirdi. Çeşitli yerlerde memuriyetlerde bulundu. 1964’te emekliye ayrıldı. Gazete ve dergilerde makaleler yazdı, şiirlerini yayımladı. Abhazca üzerine inceleme ve tezlerini kitaplaştırdı.

1991’de hayatı bir belgesele konu olan Büyüka, 92’de Abhazya Cumhuriyeti Hükûmeti’nce “Dırmıt Gulya Devlet Ödülü” ile mükâfatlandırıldı. Gerek menşur kitapları ve dergilerde kalmış makaleleri; gerekse yayımlanmamış kitapları büyük bir bütün oluşturur.

Ömer Büyüka’nın eserleri: Abhaz Mitolojisi Anaç mı? (1971), Hazret-i İbrahim’le Awubla ve Kafkaslılar(1975), Kafkas Kaynaklarına Göre İlk Yaradılışlar-İlk İnsanlık-Kafkas Gerçekleri(2 Cilt, 1985-1986), Astampılıtıy Apsıva Bjı (Abhazca şiirleri, 1992-biyografisiyle beraber), Kafkas Aahları (Türkçe şiirleri, 1992), Abhaz Tarihinin İskeleti (1993), Abhazca İlk Dil mi? (1994).

Paylaşın

Ömer Doğan Öztürkmen Kimdir? Hayatı, Eserleri

1929 yılında İstanbul’da dünyaya gelen Ömer Doğan Öztürkmen, 1 Kasım 2010 yılında İstanbul’da hayatını kaybetti. İlkokulu İstanbul’da, ortaokulu Kerkük’te okudu. İstanbul Taksim Lisesi’nden sonra 1955’te İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’nden mezun oldu.

1949’da, öğrencilik döneminde gazeteciliğe başladı. Yeni İstanbul, Tercüman, Son Havadis gazetelerinde çalıştı. 1953’te Yeni İstanbul gazetesinde yazı işleri müdür yardımcılığı yaptı. 1956’da İngiltere’de Daily Express’te dört ay stajyer gazeteci olarak çalıştı. 1957 yılında Türkiye’ye döndü. 1959’da Almanya’da Vatan gazetesinin muhabirliğini yaptı. 1962 ve 1965 yılları arasında Anadolu Ajansı’nda görev aldı.

Orta Doğu muhabiri olarak Beyrut’ta bulundu. 1965 ve 1969 yılları arasında Adalet Partisi Bursa Milletvekili oldu. 1969 yılında bir uçak şirketi kurdu. 1973 ve 1978 yılları arasında Orta Doğu gazetesini çıkardı. 1982’den itibaren Türkiye gazetesinde köşe yazarı olarak çalıştı.

1950 yılında Tanrıdağı dergisini çıkardı. 1951 yılında Karakedi mizah dergisinin editörlüğünü yaptı. 1984 yılından itibaren on yıl İnsan ve Kâinat dergisinin editörlüğünü yaptı. 1983 yılında Gözyaşı Medeniyeti adlı deneme kitabı ile 1983 Türkiye Milli Kültür Vakfı Jüri Özel Ödülü’nü aldı. Şiirleri başta Diriliş olmak üzere çeşitli dergilerde yayımlandı.

Necip Fazıl Kısakürek, Peyami Safa, Ahmet Hamdi Tanpınar ve Nurettin Topçu’dan etkilendiğini ve daha sonra izinden gittiği isimler olduğunu söyleşilerinde belirtti. İlk şiir kitabı Kerkük’te Irak’ta yaşayan Türklerden bahsetti. Eserlerinde İslam dünyasının ve Doğu medeniyetinin izlerine sık sık rastlanmaktadır. Taşkent’te Sabah Namazı kitabında yer alan “Malazgirt Marşı” adlı şiirinde Türk mücadelesinden bahseder. Bu şiir daha sonra bestelenmiştir.

Son kitabı Karıncalardan Özür Dilerim’de özellikle Fransa etkisinde seyreden Batılaşma ve çağdaşlaşma önderleri Jön Türklerin entelektüel bakış açılarını okura sunar.

Ömer Doğan Öztürkmen’in eserleri: Kerkük (1949 Şiir), Asya’da Komünist Stratejileri (1967 Çeviri), Taşkent’te Sabah Namazı (1974 Şiir), İslâm: Gözyaşı Medeniyeti (1984 Deneme), Zihniyet İnkılabı (1995 Deneme), Bilimden Damlalar (1995 Deneme), Geleceğin Eşiğinde (1998 Deneme), Karıncalardan Özür Dilerim (2004 Deneme).

Paylaşın

Erol Özbilgen Kimdir? Hayatı, Eserleri

1935 yılında İstanbul’da dünyaya gelen Erol Özbilgen, 24 Şubat 2022 yılında yaklaşık 1 ay süren bir kovid tedavisini müteakiben çoklu organ yetmezliği sebebiyle 87 yaşında İstanbul Sarıyer de vefat etti. Sarıyer Merkez Mezarlığına defnedildi.

Öğrenimini Galatasaray Lisesi, İTÜ İnşaat Fakültesi ve İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Bölümü’nde Doktora eğitimini tamamladı. İstanbul Belediyesi’nin “Büyükşehir Belediyesi” olmadan önceki son İmar Müdürüydü. İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nin Kütüphane ve Müzeler Müdürlüğü’nden emekli oldu.

Yeniden göreve çağrıldığı İstanbul Vakıflar Bölge Müdürlüğü’nden 1991 yılında (ikinci ve son kez) emekli oldu. “Türkiye Hayvanları Koruma Derneği”nde üç dönem İkinci Başkan olarak çalıştı. Çeşitli gazete ve dergilerde köşe yazarlığı, tarih, sanat tarihi, kitap eleştirileri ve antika konularında yazılar yazdı. Sempozyumlara katıldı.

Erol Özbilgen’in eserleri: Osmanlı Hukuku’nun Yapısı (1985), Mağlupların Zaferi (1988), Pozitivizm’in Kıskacında Türkiye (1994), Bütün Yönleriyle Osmanlı (6. Baskı-2012), Osmanlının Balkanlardan Çekilişi- Süleyman Hüsnü Paşa Dönemi (2006), 100 Soruda Osmanlı (2012).

Paylaşın

Pakize Özcan Kimdir? Hayatı, Eserleri

20 Şubat 1951 yılında Karabük’ün Eflani ilçesine bağlı Daday köyünde dünyaya gelen Pakize Özcan, Kastamonu Yatılı Kız Öğretmen Okulu mezunudur. Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Eğitim Ön lisans programını tamamladı.

Eğitimini tamamladıktan sonra, 1970-1974 yılları arasında Eflani’nin Yağlıca köyünde, 1975-1977 yılları arasında Ankara Çerikli Çongar köyünde ve 1979-1996 yılları arsında Mersin’in çeşitli okullarında öğretmenlik yaptı ve emekli oldu. Emekli olduktan sonra Mersin, İstanbul ve Karabük illerinde yaşadı.

1997 yılında Eğitim-Sen Öykü Yarışması’nda Gücünü Yitiren Kral ve 1998 yılında Bu Yayınevi Çocuk Edebiyatı Masal Yarışmasında Gülkız adlı masal kitabıyla ödüller aldı.

Pakize Özcan’ın eserleri: Ayşe’nin Kitabı (1996 Hikaye), Türkçe Dil Bilgisi (1997 Araştırma), Söyleyemediğim Sözcükler (2001 Roman), Gülkız (2002 Masal), Toprağa Düşen (2003 Hikaye), Yıldız Toplayan (2004 Roman),

Üstüme Kar Yağıyor (2005 Roman), Sürüsünü Yitiren Küçük (2005 Roman), Minti Düşler Ülkesinde (2007 Roman), Tatlım Ödevini Yap (2009 Hikaye), Gücünü Yitiren Kral (2011 Hikaye).

Paylaşın

A. Turan Oflazoğlu Kimdir? Hayatı, Eserleri

17 Şubat 1932 yılında Adana’nın Karataş ilçesinde bağlı İsahacılı köyünde dünyaya gelen A. Turan Oflazoğlu, dokuz yaşına kadar babasının görev yaptığı Ceyhan ilçesinin Mangıt köyünde kaldı.

Bu tarihte babasının ölmesinin ardından, annesiyle birlikte önce Ceyhan’a, ardından da Kayseri’nin ilçesi olan Bünyan’a yerleşti. İlkokulu, Bünyan İlkokulu’nda okudu. Öğretmeni Yusuf Batur, yazarın gölge oyununa ilgi duymasını sağladı. Kendi kuklalarıyla Karagöz oynatmaya başlayan yazar, eğitimine bir yıl ara verdikten sonra, ağabeyinin yanına gittiği İstanbul’da Gedikpaşa Ortaokulu’nda okudu.

Liseyi, yine İstanbul’da Vefa Lisesi’nde okuyan yazar, İstanbul Üniversitesi, Hukuk Fakültesi’nde başladığı eğitimini yarıda bıraktı ve aynı üniversitenin Edebiyat Fakültesi’nde çift ana dal hakkını kullanarak Felsefe ve İngiliz Dili ve Edebiyatı bölümlerini 1960 yılında tamamladı.

Dönem genelkurmay başkanının özel çevirmeni olarak yaptığı askerlik görevinden sonra 1963 yılında Fulbright bursu ile Amerika Washington Üniversitesi’nde gitti ve bir yıl süreyle tiyatro eğitimi aldı. Hocası Redford, onun tiyatro yazarlığında ustalaşmasını sağlar. 1964 yılında Türkiye’ye dönen yazar, eserler vermeye devam etti. 1968’den emekli olacağı 1997’ye kadar TRT İstanbul Radyosu’nda dramaturg ve prodüktör olarak görev yaptı.

A. Turan Oflazoğlu’nun eserleri: Ceza Sömürgesi (1955 Çeviri), Bir Değer Teorisinin Ana Çizgileri (1959 Çeviri), Böyle Buyurdu Zerdüşt (1964 Çeviri), Othello İstanbul Üniversitesi (1965 Çeviri), Bernarda Alba’nın Evi (1965 Çeviri), Kanlı Düğün (1965 Çeviri), Yedinci Mühür (1966 Çeviri), Kafka ile Konuşmalar (1966 Çeviri), Keziban (1967 Tiyatro), Allah’ın Dediği Olur (1967 Tiyatro), Deli İbrahim (1967 Tiyatro),

Sokrates Savunuyor (1971 Tiyatro), Baba (1972 Çeviri), Seçme Şiirler (1976 Çeviri), Shakespeare (1977 Biyografi), Moliere (1978 Biyografi), Duino Ağıtları (1979 Çeviri), Kış Masalı (1979 Çeviri), Elif Ana (1979 Tiyatro), IV. Murat (1981 Tiyatro), Seçilmiş Oyunlar (1982 Çeviri), Bütün Oyunları I (1982 Çeviri), Kösem Sultan (1982 Tiyatro), III. Selim Kılıç ve Ney (1983 Tiyatro), Romeo İle Juliet (1986 Çeviri),

Sevgi Hakanı (1986 Şiir), Cem Sultan (1986 Tiyatro), Güzellik ile Aşk (1986 Tiyatro), Atatürk (1987 Diğer), Sinan (1988 Tiyatro), Bizans Düştü- Fatih (1988 Tiyatro), Gardiyan (1989 Tiyatro), Dörtbaşımamur Şahin Çakırpençe (1991 Tiyatro), Fetih (1992 Destan), Topkapı Sarayı (1992 Diğer), Mütarekeden Büyük Taarruza (1994 Diğer), Genç Osman (1994 Tiyatro), Yine Bir Gülnihal (1997 Tiyatro),

Kanuni Süleyman (1997 Tiyatro), Korkut Ata (1998 Tiyatro), Yavuz Selim (1998 Tiyatro), Mutlak Avcıları (2001 Deneme), Dibbuk (2003 Çeviri), Dörtlükler (2004 Şiir), Fatih ve Kısa Oyunlar (2010 Tiyatro).

Paylaşın