17 Aralık 1957 İstanbul’da dünyaya gelen Hasan Öztoprak, İstanbul’da Tarık Us İlkokulu (1964-1969), Ahmet Rasim Ortaokulu (1969-1972) ve Fatih Vatan Lisesi (1972-1976)’de okuduktan sonra 1976’da girdiği Marmara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Kamu Yönetimi bölümünden 1982’de mezun oldu.
Haber Merkezi / Gendaş Yayınları (1989-2002), İnkılâp Yayınları (2003-2006), Dharma Yayınları (2006-2007) gibi yayın organlarında idarecilik ve editörlük yaptı. 1989’da İblis Dergisi’nin kuruculuğunu ve yayın kurulu üyeliğini, 1990’da Düşler Dergisi’nin kuruculuğunu, 1996’da Göçebe Dergisi’nin kuruculuğunu ve yayın kurulu üyeliğini, 1999’da E Dergisi’nin kuruculuğu, yayın direktörlüğünü ve editörlüğünü yaptı.
Öztoprak’ın şiire ilgisi gençlik yıllarında başladı. Turgut Uyar, Rilke, Orhan Pamuk, Virginia Woolf gibi şair ve yazarların yanında Jean Baudrillard ve Cioran gibi filozofların etkisinde kaldı. İlk şiirleri 1984’te Hasan Sabri mahlasıyla Yönelişler dergisinde yayımlandı. İlk eseri ise 1991’de yayımlanan O Hayalle Kal adlı şiir kitabıdır.
Şairliği aşkın bir ruh hâli gibi gören Öztoprak, şairi içine doğduğu dünyaya ait kültürel alışkanlıkları terk edip, kendi doğasının derinliğini ve mahremiyetini keşfe çıkmış bir kişi olarak tanımlar. Şiirlerinde de bu doğrultuda gerek toplumsal bir meseleyi dile getirirken gerekse doğal bir atmosferi betimlerken aslında kendi iç dünyasından izlenimler sunar.
Şiirlerinin imajinatif yapısında sürrealizm, dışavurumculuk ve büyülü gerçekçilik akımlarının etkisi vardır. Bu bakımdan zaman zaman şiir dilinde imge ve simgelere ağırlık verdiği görülür. Toplumsal meseleleri ele aldığı şiirlerde ise olay ve olgular toplumcu gerçekçi anlayış çerçevesinde eleştirel bir yapıda ele alınmıştır.
Roman türünde de eserler veren Öztoprak’ın, romanlarının arka planını Türkiye’nin siyasal ve toplumsal yapısı oluşturur. Romanlarında çoğunlukla psikolojik bir fenomen olarak insanın yalnızlaşması ve özgürlük arayışı işlenir. Bireysel ve toplumsal konuların iç içe geçtiği romanlarda toplumsal özgürleşmenin yolunun bireysel özgürleşmekten geçtiği derin yapısı hâkimdir. Şiir ve romanlarının ortak yönü ise her ikisinin de ilham kaynağının İstanbul olmasıdır.
Eserleri;
O Hayalle Kal ( 1991)
Sanırım Hiçbirimizin Farkedemediği Bir Sarsıntı Oldu (1993)
Ağıtlar (1996)
Ey Aşkı Anlayanlar (1999).