1917 yılında Manisa’nın Akhisar İlçesi’nde dünyaya gelen Fahri Erdinç, 11 Kasım 1986 yılında Bulgaristan’da öldü. Aslen Ankaralı olan Deveci Çandaroğulları ailesinden öğretmen Halil Yaşar Erdinç’in oğludur.
Küçük yaşta annesini kaybeden Erdinç, çocukluk yıllarını şu cümlelerle anlatır: “Sokaklarda büyüdüm, toprak yedim… Çocukluğumun en tatlı uykularına, sıtma nöbetleriyle, tütün tarlalarının zifiri karıştı.”
İlköğrenimini ve liseyi Akhisar’da tamamlayan Fahri Erdinç, daha sonra Balıkesir Necatibey İlköğretmen Okulu’ndan mezun oldu (1936). Ardından Balıkesir, Afyon, Manisa ve Tekirdağ’ın köylerinde ilkokul öğretmenliği yaptı; bir süre de Ankara Konservatuvarı Tiyatro Bölümü’nde okudu (1938); tekrar öğretmenlik mesleğine döndü.
Öğretmenliğin yanı sıra Ankara Radyosu’nun Tiyatro Bölümü’nde çalıştı (1946). “Hayat Bir Tekerrürden İbaret”, “Mübarek Efendi”, “Selami Baba” gibi pek çok radyofonik oyunu Ankara Radyosu’nda seslendirildi.
Hakkında Seçilmiş Hikâyeler ve Türkiye Defteri dergilerinde özel sayılar hazırlandı. Siyasal düşüncelerinden dolayı tutuklandı; 1949’dan ölümüne kadar Bulgaristan’da yaşadı. Kemal Anadol, Karşı Yaka Memleket (1998) adlı belgesel romanında Fahri Erdinç’in hayatını ele almıştır.
Fahri Erdinç, edebiyata şiirle girdi; kendi deyişiyle, Nâzım Hikmet etkisinde şiirler yazdı (1940). Daha sonra öyküye yöneldi; 1947-49 arasında Seçilmiş Hikâyeler, Varlık, Adım Adım, Yücel, Büyük Doğu, Yeni Ufuklar ve özellikle Şadırvan dergilerinde yayımladığı öyküleriyle toplumsal gerçekçi sanatçılar arasında adını duyurdu.
Bu öykülerde hayat deneyimleri ile gözlemlerini gerçekçi, fakat eleştirel olmayan bir tavırla ve mizah unsurunu ekleyerek Sabahattin Ali tarzında işledi. Hayatının düğümünü oluşturan göçmenlik olgusu ve Türkiye’nin toplumsal değişimi yapıtlarının başlıca konularını oluşturdu. Türkiye’de iken yazdığı dokuz öyküsü Seçilmiş Hikâyeler dergisinin Fahri Erdinç Özel Sayısı’nda (1948) neşredildi.
Fahri Erdinç’in eserleri: Şen Olasın Halep Şehri (Şiir 1945), İşte Böyle (Şiir 1956), Akrepler (Öykü 1952), Âsi (Öykü 1955), Memleketimi Anlatıyorum (Öykü 1960), Diriler Mezarlığı (Öykü 1964), Canlı Barikat (Öykü 1973), Alinin Biri (Roman 1958), Acı Lokma (Roman 1961),
Kore Nire (Roman 1966), Kardeş Evi (Roman 1979), Göç (Piyes 1952), Türkiye’de Çocuklar (İnceleme 1951), Kalkın Nâzım’a Gidelim (Anı 1987).
