1935 yılında İstanbul’da dünyaya gelen Erol Özbilgen, 24 Şubat 2022 yılında yaklaşık 1 ay süren bir kovid tedavisini müteakiben çoklu organ yetmezliği sebebiyle 87 yaşında İstanbul Sarıyer de vefat etti. Sarıyer Merkez Mezarlığına defnedildi.
Öğrenimini Galatasaray Lisesi, İTÜ İnşaat Fakültesi ve İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Bölümü’nde Doktora eğitimini tamamladı. İstanbul Belediyesi’nin “Büyükşehir Belediyesi” olmadan önceki son İmar Müdürüydü. İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nin Kütüphane ve Müzeler Müdürlüğü’nden emekli oldu.
Yeniden göreve çağrıldığı İstanbul Vakıflar Bölge Müdürlüğü’nden 1991 yılında (ikinci ve son kez) emekli oldu. “Türkiye Hayvanları Koruma Derneği”nde üç dönem İkinci Başkan olarak çalıştı. Çeşitli gazete ve dergilerde köşe yazarlığı, tarih, sanat tarihi, kitap eleştirileri ve antika konularında yazılar yazdı. Sempozyumlara katıldı.
Erol Özbilgen’in eserleri: Osmanlı Hukuku’nun Yapısı (1985), Mağlupların Zaferi (1988), Pozitivizm’in Kıskacında Türkiye (1994), Bütün Yönleriyle Osmanlı (6. Baskı-2012), Osmanlının Balkanlardan Çekilişi- Süleyman Hüsnü Paşa Dönemi (2006), 100 Soruda Osmanlı (2012).
