16 Haziran 1939 yılında İzmir’in Torbalı İlçesinde dünyaya gelen Dinçer Sezgin, 19 Ocak 2010 yılında İzmir’de hayatını kaybetti. Doğançay Mezarlığı’nda defnedildi. Karşıyaka Belediyesi bir parka Dinçer Sezgin adını verdi.
Haber Merkezi / 1956’da Çanakkale Öğretmen Okulunu, 1959’da Gazi Eğitim Enstitüsü Edebiyat Bölümünü bitirdi. Bir süre edebiyat öğretmenliği yaptı. 1966’da TRT’ye prodüktör olarak girdi; radyo ve televizyon için pek çok program ve dizi hazırladı, çocuk oyunları yazdı. Cumhuriyet, Milliyet, Yeni Yüzyıl ve Radikal gazetelerinde köşe yazıları yazdı. 1995’te TRT’den emekli oldu.
İlk yazısı Tekerlemeler 1959’da Türk Dili dergisinde çıktı. Yazılarını Varlık, Türkiye Yazıları, Sanat Olayı, Gösteri, Türk Dili, Sanat Rehberi ve Düşlem dergilerinde yayımladı.
1971 TDK Radyo Televizyon Dil Ödülü; 1984 İzmir Kültür Sanat Vakfı Öykü Ödülü; 1993 Yunus Nadi Röportaj Ödülü; 1994 Çankaya Belediyesi Öykü Ödülü; Son Yazı ile 1998 Televizyon ve Tiyatro Yazarları Derneği Ödülü’ne değer bulundu.
Dinçer Sezgin, hikâyeleri, şiirleri, denemeleri ve köşe yazıları ile okuyucularına sanat ve edebiyattan politik sorunlara, toplumsal olaylara kadar geniş kapsamlı bir yazı çerçevesi sunuyor. Yazdığı eserlerinde hüzün ve umut, başlangıçlar ve bitişler bir aradadır.
Ona göre şiir; duyumsatan bir olaydır, anlatan bir şey değildir. Bir şiir, düzyazı gibi yazılmış olsa bile, içinde tufanlar yaratan imgeleri yoksa, o zaman o, şiir değildir ilkesini de eserlerine yansıtmıştır.
Şiir uzamaya başladığı zaman işin içine hikâye girecek gibi bir korku taşıyan Dinçer’in şiir kitaplarında; kısa şiirler daha belirgindir. Ona göre şiir; duyumsatan bir olaydır, anlatan bir şey değildir. Bir şiir, düzyazı gibi yazılmış olsa bile, içinde tufanlar yaratan imgeleri yoksa, o zaman o, şiir değildir ilkesini de eserlerine yansıtmıştır.
