Kökeni 10. yüzyıla kadar dayanan Dambe, Nijerya’nın Hausa halkı arasında, kendini savunma ve topluluk içindeki anlaşmazlıkları çözmenin bir yolu olarak ortaya çıkmıştır.

Haber Merkezi / Dambe, hasat festivalleri sırasında, genç erkeklerin güçlerini ve cesaretlerini kanıtlamalarının bir yolu olarak varlığını korumuştur.

Günümüzde, kuralları ve teknikleri olan bir dövüş sanatına dönüşen Danbe için yerel ve uluslararası turnuvalar düzenlenmektedir. Bu turnuvalarda, hem gelenekçi hem de modern Dambe dövüşçüleri kendilerine yer bulmaktadır.

Geleneksel Dambe dövüşleri “savaş alanı” adı verilen bir meydanda yapılır ve seyirciler ringin sınırlarını belirler. Modern Dambe dövüşleri ise ringlerde gerçekleşir.

İster geleneksel ister modern olsun, dövüşlerden önce perküsyon müziği çalınır ve tezahüratlar yapılır. Müzik ve tezahüratlar hem dövüşçüleri ringe çağırmak hem de seyirci katılımını teşvik etmek için kullanılır.

Danbe nasıl yapılır?

Dövüşçülerin ellerinden biri bez (kara) ve ip (zare) ile sarılır ve bu ona koruma ve güçlü yumruklar atma özelliği kazandırır, bu ele “mızrak” denir. Diğer el “kalkan” olarak kullanılır. En fazla üç raunttan oluşan dövüşte amaç, bu üç raunt içinde rakibi yere sermektir.

Bazı boksörler yakın bir zamana kadar mızrağını kırık cam parçalarıyla karıştırılmış yapışkan reçineye batırıyordu; günümüzde yasaklanmış bir uygulama. “Kalkan” olarak adlandırılan diğer el, açık avuç içi rakibe bakacak şekilde tutulur, söz konusu el gerektiğinde kavramak veya tutmak için kullanılır.

Dövüşçülerin öndeki bacağı genellikle bir zincirle sarılır ve zincirle sarılı bacak hem saldırı hem de savunma için kullanılırken, diğer bacak daha çok denge için kullanılır.