Renal hücreli karsinom, bir böbrek kanseri türüdür. Renal hücreli karsinomlu bazı hastalarda semptom görülmez (asemptomatik). Semptomlar mevcut olduğunda, idrarda kan; kahverengi veya pas renginde idrar; karın ağrısı; kilo kaybı; erkek bir hastada bir testisin büyümesi veya testiste varisli damarlar (varikosel); ateş; zayıf, yetersiz beslenmiş görünüm; görme bozuklukları; ve yüksek kan basıncı görülebilir. Sendromun en yaygın özelliği idrarda kan bulunmasıdır (hematüri).
Haber Merkezi / Renal hücreli karsinom, nadir de olsa, yetişkinlerde bulunan en yaygın böbrek kanseri türüdür. Genellikle bir şeylerin ters gittiğinin ilk işareti idrarda kan görülmesidir. Diğer belirtiler arasında yan ağrısı ve muayene eden doktor tarafından hissedilebilen karın kitlesi yer alabilir. Renal hücreli karsinomun diğer belirtileri arasında yüksek tansiyon (hipertansiyon), anemi, anormal karaciğer fonksiyonu ve ateş yer alabilir. Bazen belirtiler kanser vücudun başka bir yerine, genellikle lenf düğümlerine, akciğerlere veya uzun kemiklere yayılana kadar ortaya çıkmaz.
En yaygın tanı yöntemi BT taramaları veya sonografi kullanımıdır. Hastalığın erken evrelerde teşhis edilmesi, hızlı tedavinin başlayabilmesi için çok önemlidir. Evreleme, kanserin yayılıp yayılmadığını ve nereye yayıldığını belirlemek için çok önemli bir sistemdir. Evreleme 1’den 4’e doğru ilerler:
Evre 1, tümör böbrek dokularıyla sınırlı olduğunda ortaya çıkar; Evre 2, tümör böbreğin yağ veya böbrek üstü dokularını içerdiğinde ortaya çıkar; Evre 3, böbreğin damarlarında veya vena kavasında tümör olduğunda, tümör bölgesel böbrek düğümlerine yayıldığında veya tümör lenf düğümlerini ve böbrek damarlarını veya vena kavasını tuttuğunda ortaya çıkar; Evre 4, tümör diğer organlara (karaciğer, kolon, pankreas veya mide) yayıldığında veya vücuttaki uzak bölgelere yayıldığında ortaya çıkar.
Renal hücreli karsinomun kesin nedeni bilinmemektedir. Ancak sigara içme geçmişi bu hastalığın gelişme riskini artırır. Von Hippel-Lindau hastalığı, at nalı böbrek, erişkin polikistik böbrek hastalığı ve böbrek yetmezliği olan hastalar da renal hücreli karsinom geliştirmeye daha yatkındır.
Son araştırmalar, kromozom 3’ün kısa kolundaki iki genin (yani, PRC ve TFE 3) bu belirli kötü huylu tümör türünün gelişiminde rol oynayabileceğini öne sürüyor. Bu böbrek kanseri türü aynı ailenin birkaç üyesinde gelişmiştir ve bilim insanlarını hastalığın genetik bir formu veya belki de renal hücreli karsinom geliştirmeye yönelik genetik bir yatkınlık olabileceğine inandırmıştır. Ancak, hastalığın tam olarak nasıl kalıtıldığı hala bilinmemektedir. VHL olarak bilinen başka bir gen de böbrek kanseriyle ilişkilendirilmiştir. Böbrek hücreli karsinom akciğerlere ve diğer organlara kolayca yayılır (metastaz yapar).
Renal hücreli karsinomun tanısında genellikle bilgisayarlı tomografi (BT) ve abdominal ultrasonografi (USG) olmak üzere görüntüleme çalışmaları kullanılır. Kan ve idrar testleri de yardımcı olabilir. Sorafenib (Nexavar) ilacı, 2005 yılında ABD Gıda ve İlaç Dairesi (FDA) tarafından ileri böbrek hücreli karsinomun tedavisi için onaylandı. Nexavar, Onyx Pharmaceuticals ve Bayer Pharmaceutical Corporation ortaklığıyla geliştirildi.
Böbrek kanseri tedavisi genellikle böbreğin tamamının veya bir kısmının cerrahi olarak çıkarılmasını (nefrektomi) içerir. Bu ayrıca mesanenin veya çevreleyen dokuların çıkarılmasını da içerebilir. Hormon tedavileri bazı durumlarda tümörün büyümesini azaltabilir. Kemoterapi de kullanılabilir.
Proleukin (interleukin-2 [IL-2]) 1992 yılında FDA tarafından renal hücreli karsinomun tedavisi için onaylanmıştır. İlaç, genellikle kanserin yayılmış olabileceği (metastatik) bölgelerdeki tümör büyümesini yavaşlatmak için ameliyattan (nefrektomi) sonra verilen bir anti-tümör ajanıdır. Afinitor® (everolimus) tabletleri, 2009 yılında ABD Gıda ve İlaç Dairesi (FDA) tarafından Sutent® (sunitinib) veya Nexavar® (sorafenib) tedavisi başarısız olduktan sonra ileri böbrek hücreli karsinomlu (RCC) hastalar için onaylandı.
