Berilyoz, berilyum tozlarının veya bileşiklerinin solunması veya maddenin deriye implantasyonu sonucu oluşan bir metal zehirlenmesi şeklidir. Berilyumun toksik etkileri en yaygın olarak mesleki maruziyet nedeniyle ortaya çıkar. 

Haber Merkezi / Berilyum, elektronik, yüksek teknoloji seramik, metal çıkarma ve diş alaşımı hazırlama gibi birçok endüstride kullanılan metalik bir elementtir.

Akut ve kronik berilyum kaynaklı akciğer hastalığının iki formu vardır. Akut berilyoz ani ve hızlı bir başlangıç ​​gösterir ve akciğerlerde şiddetli iltihaplanma (pnömonit), öksürük, artan nefes darlığı (dispne) ve diğer ilişkili semptom ve bulgularla karakterizedir. Ayrıca bazı kişilerde cilt veya gözler de etkilenebilir.

Hastalığın daha yaygın, kronik formu daha yavaş gelişir ve bazı durumlarda ilk berilyum maruziyetinden sonra yıllarca belirgin olmayabilir. Kronik berilyoz, belirli doku ve organlarda enflamatuar kitlelerin veya nodüllerin (granülomlar) anormal oluşumu ve derin akciğer dokularında yaygın skarlaşma ve kalınlaşma (interstisyel pulmoner fibroz) ile karakterize edilir.

Granülom gelişimi öncelikle akciğerleri etkilese de, deri ve altta yatan (deri altı) dokular veya karaciğer gibi diğer vücut dokuları ve organlarında da oluşabilir. Kronik berilyozlu bireylerde, ilişkili semptomlar ve bulgular genellikle kuru öksürük, yorgunluk, kilo kaybı, göğüs ağrısı ve artan nefes darlığını içerir.

Akut berilyoz, berilyuma maruz kalma nedeniyle aniden gelişen nadir bir durumdur. Durum öncelikle akciğerlerin şiddetli iltihaplanması (pnömonit) ile karakterize edilir. İlişkili semptomlar tipik olarak ani başlayan öksürük ve nefes almada güçlük (nefes darlığı) içerir. Etkilenen bazı kişilerde ayrıca boğaz ağrısı (farenjit) gelişebilir; burun mukoza zarının iltihaplanması (rinit) ve buna bağlı burun akıntısı; ve nefes borusu ve akciğerlerin hava yollarının iltihaplanması (trakeobronşit).

Ayrıca bazı durumlarda cilt veya gözler gibi vücudun diğer bölgeleri de etkilenebilir. Akut berilyozu olan çoğu bireyde herhangi bir kalıcı etki olmaksızın tam bir iyileşme görülse de, hızlı ve uygun tedavi yapılmazsa potansiyel olarak yaşamı tehdit eden komplikasyonlar ortaya çıkabilir.

Kronik berilyoz, berilyuma karşı anormal derecede abartılı bir bağışıklık tepkisinin (aşırı duyarlılık) olduğu sistemik bir hastalıktır. İlk berilyum maruziyetinden sonra semptomların başlangıcı, birkaç aydan yıllara ve hatta on yıllara kadar değişen, son derece değişken olabilir. Kronik berilyozu olanlarda, akciğerlerde ve bazı durumlarda diğer vücut dokularında anormal enflamatuar nodüller (granülomlar) oluşur.

Bunlar lenf düğümlerini, karaciğeri, deriyi ve altta yatan (deri altı) dokuları ve/veya diğer organları ve dokuları içerebilir. Kronik berilyoz ayrıca derin akciğer dokularında yaygın yara izi ve kalınlaşma (interstisyel pulmoner fibroz) ile karakterizedir. Bozuklukla ilişkili belirti ve bulgular arasında kuru öksürük; artan nefes darlığı (nefes darlığı); göğüs ağrısı; tükenmişlik; ateş; gece terlemeleri; iştahsızlık (anoreksiya); kilo kaybı; ve lenf düğümlerinin büyümesi.

Bazıları ayrıca ciltte kızarık yamalar veya küçük kabarık noktalar geliştirebilir. Hastalık ilerledikçe, etkilenen bireylerde giderek daha ciddi akciğer hasarı olabilir ve bu da en ufak bir eforla zor nefes almayla sonuçlanır; karaciğer hasarı; ve potansiyel olarak yaşamı tehdit eden komplikasyonlar.

Berilyoz tanısı, kapsamlı bir klinik değerlendirme, karakteristik fiziksel bulguların saptanması, eksiksiz bir hasta öyküsü ve özel testler temel alınarak konulabilir. Stetoskop ile muayene sırasında anormal akciğer sesleri duyulabilir. Ek olarak, akciğerlerin işlevini değerlendirmek için bir dizi prosedür uygulanabilir (solunum fonksiyon testleri) ve tipik olarak göğüs röntgeni çekilir.

Görüntüleme çalışmaları anormal olabilse de, değişiklikler genellikle sarkoidoz gibi diğer akciğer bozuklukları olan kişilerde görülenlere benzerdir. CBD’li birçok hastada, ilk sunum sırasında görüntüleme çalışmaları normal bile olabilir. Teşhis değerlendirmesi, akciğer dokusunun cerrahi olarak çıkarılmasını (biyopsi) ve mikroskobik incelemeyi içerebilir. Kronik berilyozu olanlarda, akciğer biyopsisi tipik olarak granülom gelişimini ortaya çıkarır (sarkoidoz ile de ilişkili bir bulgu).

Tanısal değerlendirme, berilyozu diğer akciğer bozukluklarından ayırmaya yardımcı olacak ek, daha özel testler içerebilir. Örneğin, berilyuma duyarlılığı doğrulamak için kan testleri yapılabilir (berilyum lenfosit proliferasyon testi [BeLPT]).

Etkilenen bireylerden alınan beyaz kan hücreleri (lenfositler), belirli berilyum tuzlarının varlığında (in vitro) kültürlendiğinde, berilyum duyarlılığı veya kronik berilyoz ile ilişkili pozitif bir bağışıklık reaksiyonu göstererek anormal şekilde çoğalmaya başlarlar. Bazı durumlarda BeLPT, akciğerlerin küçük hava keselerinden (alveoller) ve hava yollarından (bronşioller) elde edilen hücreler ve sıvı (bronkoalveolar lavaj) üzerinde de gerçekleştirilebilir.

Bazı işyerleri, berilyum duyarlılığı olan çalışanları belirlemek için BeLPT kan testleri kullanan gönüllü tarama programları uygulamıştır. Bu tür testlerin amacı, CBD geliştirme riski yüksek olabilecek kişileri belirlemek ve bu tür çalışanları yüksek maruziyetli çalışma alanlarından uzaklaştırmaktır. Kanıtlar, berilyum duyarlılığı için pozitif BeLPT sonuçları olanların yaklaşık yüzde 45’inin CBD geliştirmeye devam ettiğini göstermektedir.

Bununla birlikte, mevcut testler henüz yüksek düzeyde hastalık belirleyicileri olarak kabul edilmediğinden, bu tür işyeri taramasının kullanımına ilişkin büyük bir tartışma vardır. Bu nedenle birçok kişi, bu tür tarama programlarının uygulanmasının mahremiyet, potansiyel genetik ayrımcılık sorunları, ve olumlu sonuçları olan bireyler için etkili önleyici adımların veya tedavilerin mevcut olup olmayacağı.

Akut berilyozlu bireylerin tedavisi, kortikosteroid ilaçlarla tedaviyi, solunum desteğini (ventilatör kullanımı gibi) ve/veya diğer destekleyici önlemleri içerebilir. Hızlı ve uygun tedavi ile, etkilenen bireylerin çoğu hiçbir kalıcı etki olmaksızın tamamen iyileşir.

Bireylerin berilyuma karşı duyarlı hale geldiği ancak kronik berilyum hastalığı (CBD) geliştirmediği belirlenirse tedavi gerekmeyebilir. Bununla birlikte, bu tür kişiler, CBD’nin erken saptanmasını ve hızlı, uygun tedaviyi sağlamak için doktorlar tarafından düzenli olarak izlenmelidir. Berilyuma daha fazla maruz kalmaktan kaçınılması önerilir.

Şu anda CBD için bir tedavi yoktur. Bu nedenle, risk altındaki bireylerin önlenmesi ve erken tanınması çok önemlidir. Kronik berilyoz teşhisi konan bireylerde, prednizon ilacı gibi kortikosteroid tedavisi verilebilir. Böyle bir tedavinin bazı durumlarda belirli semptomları hafifletmeye yardımcı olması mümkündür. Diğer tedavi semptomatik ve destekleyicidir.

Not: Sunulan bilgilerin amacı herhangi bir hastalığı teşhis veya tedavi etmek, iyileştirmek veya önlemek değildir. Tüm bilgiler yalnızca genel bilginize yöneliktir, tıbbi tavsiye veya belirli tıbbi durumların tedavisinin yerine geçmez. Uygulamadan önce bu bilgileri doktorunuzla görüşün.