image

Osteomalazi nedir? Nedenleri, Belirtileri, Tedavisi

0

Kemik oluşumu veya kemik oluşturma süreci ile ilgili sorunlar osteomalaziye neden olur. Osteomalazi, kemiklerin zayıflamasıdır. Osteomalazi, düşük D vitamini düzeyine sahip olmanın daha yaygın olan durumundan farklıdır. Osteomalazi ayrıca kemik incelmesine neden olan osteoporozdan da farklıdır.

Osteomalazili çocukların ve genç yetişkinlerin yumuşamış kemikleri, özellikle bacakların ağırlık taşıyan kemiklerinde büyüme sırasında eğilmeye neden olabilir. Yaşlı erişkinlerde osteomalazi kırığa neden olabilir. Osteomalazi, düşük D vitamini düzeyine sahip olmanın daha yaygın olan durumundan farklıdır. Osteomalazi ayrıca kemik incelmesine neden olan osteoporozdan da farklıdır. Osteomalazi tedavisi, kemikleri sertleştirmek ve güçlendirmek için gerekli olan yeterli D vitamini ve kalsiyumun sağlanması ve bu duruma neden olabilecek altta yatan bozuklukları tedavi etmeyi gerektirir.

Nedenleri;

Osteomalazinin görülmesinin en yaygın nedeni vücuttaki D vitamini eksikliğidir. D vitamini diyetle alınan kalsiyum ve fosfatın emilmesine yardımcı olarak vücuttaki kalsiyum ve fosfat metabolizmasının düzenlenmesinde önemli bir görev alır. Vücuttaki kalsiyum ve fosfat seviyelerinin korunması, kemiklerin düzgün ve sağlıklı bir şekilde oluşması ve gelişmesi için şarttır. D vitamini kişilerin güneş ışığına maruz kalması ile ultraviyole (UV) ışınları sayesinde vücutta sentezlenir. Ayriyeten dışarıdan hazır olarak da alınabilmektedir. Fakat vücut için gerekli olan D vitaminin çoğu vücutta sentezlenmektedir.

Eğer kişilerde D vitamini üretiminde gerçekleşen herhangi bir sıkıntı sonucu veya dışarıdan yetersiz D vitamini alımı sonucu D vitamini seviyesinde eksiklik olursa, kalsiyum seviyesi ile ilgili birtakım problemler ortaya çıkar. Kandaki kalsiyum seviyesinde düşüşler olur. Kalsiyum eksikliği sonucu kemiklerde zayıflama görülür.

D vitamini eksikliğine sebep olabilecek durumlar:

  • D vitamini açısından yetersiz gıdalar ile beslenme
  • Güneşe az veya yetersiz maruz kalma (UV ışınlar D vitamini sentezi için şarttır. yetersizliğinde vücut yeterli D vitaminini sentezleyemez.)
  • Mide veya ince bağırsağın bir kısmının alınması sonucu D vitamini emiliminde problemlerin ortaya çıkması
  • Çölyak Hastalığı; Bağırsaklarda emilimde rol alan villus isimli yapılarda oluşan bozukluk sonucu besin emiliminde problemlerin ortaya çıkması. Bu hastalar glutensiz besinlerle beslenirler
  • Bazı kanser türleri D vitamini metabolizmasının bozulmasına neden olabilmektedir
  • Böbreklerde ve karaciğerde meydana gelen bir bozukluk D vitamini metabolizmasını bozabilir
  • Fenitoin ve fenobarbital gibi nöbet önleyici ilaçlar osteomalaziye neden olabilmektedir

Belirtileri;

Osteomalazinin erken evrelerinde herhangi bir belirti görülmez. Fakat hastalığın biraz ilerlemesi ve şiddetini artırması ile kemikte ağrılar ortaya çıkar. En sık görülen belirti kemiklerde kolayca kırıkların oluşabilmesidir. Bir diğer sık görülen belirti kas güçsüzlüğüdür. Kas güçsüzlüğü kasın kemikle bağlantı bölgesinde oluşan bir problemden kaynaklanır. Kişiler hafif eşyaları bile taşımakta güçlük çekerler. Yürümekte zorlanırlar.

Kalça bölgesinde sık sık kemik ağrılarının görülmesi de osteomalazinin bir belirtisidir. Bu bölgedeki kemik ağrıları yakındaki kemiklere yayılabilmektedir. D vitamini eksikliği sonucu kalsiyum emiliminin azalması ile veya başka sebeplerden dolayı kandaki kalsiyum miktarı giderek azalır. Kandaki düşük kalsiyum seviyesi birtakım belirtilerin görülmesine yol açabilir. Bu belirtiler şunlardır:

  • Düzensiz kalp ritmi (aritmi)
  • Ağız çevresinde uyuşma
  • Kollarda ve bacaklarda uyuşma
  • El ve ayaklarda kramplar (spazmlar)

Teşhisi;

Osteomalazi hastalığı, belirtilerin şiddetlenmesine kadar ne yazık ki fark edilememektedir. Bu nedenle vitamin ve mineral düzeylerinin düzenli aralıklarla kontrol edilmesinde fayda vardır. Hastalığın teşhisi için basit bir kan testi ile D vitamini, fosfor ve kalsiyumun kandaki düzeyleri incelebilir. Ayrıca kemik üreten hücreler olan osteoblastlar tarafından üretilen bir enzim türü olan Alkalen Fosfataz (ALP) ve paratiroid hormonu tarafından üretilen paratiroid hormonu (PTH) osteomalazi hastalarında genellikle normal aralıkların dışındadır.

Bu parametrelerden herhangi biri veya birkaçında anormallik tespit edilmesi durumunda tıbbi görüntüleme tekniklerinden faydalanılarak kemik dokusundaki yumuşamalar ve yoğunluk düzeyleri belirlenebilir. Tüm bu araştırmaların sonucunda kemik yumuşaması teşhisi alan hastalarda tedavi süreci bir an önce başlatılmalıdır. Erken evrelerde teşhis alan hastalarda kemiklerde eğrilme, çatlama ve kırılma gibi sorunlar önlenerek kalıcı hasarların oluşumu büyük ölçüde önlenebilmektedir.

Tedavisi;

Osteomalazi hastalığında semptomlar çok belirgin olmadığından hastalığın teşhisi genellikle gecikmektedir. Bu durum tedavide başarı oranının düşmesine ve kemiklerde geri dönüştürülemez hasarların ortaya çıkmasına neden olur. Teşhisin gecikmesinin önlenebilmesi için herhangi bir nedene bağlı olarak sürekli kapalı ortamda yaşayan veya güneşli gün sayısının yetersiz olduğu coğrafi bölgelerde bulunan bireylerde düzenli olarak vitamin ve mineral düzeyleri araştırılmalıdır. Yine aynı şekilde orta yaş döneminden itibaren kemik taramaları düzenli olarak yapılmalıdır.

Erken evrede tespit edilen osteomalazi olgularında genellikle kalsiyum, fosfor ve D vitamini takviyeleri tedavi için yeterlidir. Bu takviyeler yardımıyla semptomların birçoğunda en geç birkaç ay içerisinde iyileşme elde edilir. Verilen vitamin ve mineral takviyeleri enjeksiyon veya oral ilaçlar şeklinde olabilir. Mide ve bağırsak operasyonları veya sindirim sistemi hastalıklarına bağlı olarak vitamin ve mineral emiliminde bozukluklar söz konusu olan hastalarda vitamin destekleri genellikle damardan (intravenöz) yolla verilir.

Buna ek olarak diyetisyen tarafından hastaya özgü olarak hazırlanmış ve vitamin ve mineral gereksinimlerini tam olarak karşılayan sağlıklı ve dengeli bir beslenme programı uygulanmalıdır. Ciddi osteomalazi vakalarında kemiklerde oluşan çatlak, kırık ve yapısal bozulmaların onarımı için bazı durumlarda cerrahi operasyonlara başvurulması gerekebilir. Ayrıca dişlerde oluşan sağlık sorunlarının tedavisi için de diş hekimliği uygulamalarından yararlanılmalıdır.

Eğer siz de D vitamini eksikliğine sorunu yaşıyorsanız, osteomalazi ve diğer kemik ve eklem hastalıklarına yakalanmamak adına sağlıklı ve dengeli beslenmeye özen göstermeli, hekiminizin gerekli görmesi halinde D vitamini takviyeleri kullanmalısınız. Osteomalazi belirtileri yaşıyorsanız ve osteomalazi ne demek, nasıl tedavi edilir gibi soruların yanıtlarını arıyorsanız derhal bir sağlık kuruluşuna başvurarak gerekli kontrollerden geçip tetkiklerinizi yaptırarak tedavi sürecinize başlayabilir, daha sağlıklı bir yaşam sürebilirsiniz.

Dikkat: Sayfa içeriği sadece bilgilendirme amaçlıdır. Tanı ve tedavi için mutlaka doktorunuza başvurunuz.

Paylaşın

Osteofitoz (kemik mahmuzları) nedir? Bilmeniz gerekenler

0

Kemik mahmuzları (Osteofitoz) aslında kemiklerinizden uzanan, genellikle iki kemiğin bir eklemde buluştuğu yerde oluşan pürüzsüz çıkıntılardır. Osteofitoz oluşumu 60 yaşından sonra çok daha yaygındır. Ancak daha genç yetişkinler de kemik mahmuzları geliştirebilir. Kemik mahmuzlarının genellikle hiçbir semptomu yoktur. 

Osteoartritiniz varsa, hangi semptomları aramanız gerektiğini ve tedavinin ne zaman gerekli olabileceğini bilmelisiniz.

Semptomlar;

Çoğu zaman kemik çıkıntıları küçüktür ve ağrılı semptomlara neden olmaz. Parmak eklemlerinizin çevresinde oluştuklarını fark edebilirsiniz, çünkü parmaklarınızı biraz düğümlü gösterebilir. 60 yaş ve üstü insanların yalnızca yüzde 40’ı tıbbi müdahale gerektirecek kadar ağrılı kemik çıkıntısı semptomları yaşayabilir.

Dizde osteofit olarak da adlandırılan kemik çıkıntıları oluştuğunda, bacağınızı düzeltmek ağrılı olabilir. Omuzda kemik mahmuzları da oluşabilir, bu da döndürücü manşonunuzu tahriş edebilir ve orada ağrı ve şişmeye neden olabilir. Kalçada kemik çıkıntıları da ağrılı olabilir ve hareketi sınırlayabilir.

Kemik çıkıntısı büyümesi için en yaygın yerlerden biri omurgadır. Bir omurun içinde mahmuzlar oluşursa, omuriliğe veya sinir köklerine baskı yapabilirler. Bu sadece ağrıya değil, aynı zamanda sırtınızda, kollarınızda ve bacaklarınızda uyuşmaya da neden olabilir.

Bir veya iki gün içinde iyileşmeyen bir eklemde ağrı veya sertlik varsa, doktorunuza görünün. Kemik çıkıntıları veya herhangi bir sayıda durum olabilir. Kemik dikenlerinin erken teşhisi ve tedavisi, neden oldukları hasarı sınırlayabilir. Buzlanıp dinlenmeyen bir eklemde ağrı ve şişlik fark ederseniz, doktorunuzla osteofitoz olasılığı hakkında konuşun.

Nedenleri;

Açık farkla kemik dikenlerinin en yaygın nedeni osteoartrittir. Bu, eklemlerinizdeki uzun süreli aşınma ve yıpranmanın neden olduğu artrit türüdür. Osteoartrit yaşlı yetişkinlerde gelişme eğilimindedir, ancak bir spor yaralanması, kaza veya başka bir nedenden dolayı bir eklem hasar görmüşse daha erken başlayabilir.

Artritli bir eklemde, kemiklerinizin ucundaki kıkırdak yıpranır. Kıkırdak, bir eklemdeki kemikleri birbirine bağlayan ve yastıklayan esnek dokudur. Vücudun hasarlı kıkırdağı tamir etme girişiminin bir parçası olarak, kemik mahmuzları şeklinde yeni kemik materyali ortaya çıkar.

Omurgada, yumuşak, yaylı bir disk her omuru yastıklar. Diskler zamanla yıprandıkça ve inceldikçe, omurga kemik çıkıntısı oluşumuna daha duyarlı hale gelir.

Risk faktörleri;

Yaşlanma, kemik çıkıntıları için en büyük risk faktörüdür. Zamanla, tüm eklemleriniz en azından biraz aşınma ve yıpranmaya maruz kalır. Belirgin bir yaranız olmasa bile bu geçerlidir. Skolyoz (eğri omurga) gibi yapısal problemlerle doğduysanız riskiniz de daha yüksektir. Kötü duruş sizi kemik mahmuzları için daha fazla risk altına sokabilir. Kalıtsal bir faktör de olabilir. Kemik mahmuzlu bir ebeveyniniz varsa, onları alma olasılığınız daha yüksektir.

Teşhis;

Kemik çıkıntılarının neden olduğu eklem ağrınız varsa, derinin altında bir yumru görebilir veya hissedebilirsiniz. Ancak çoğu durumda ağrınızın kaynağını belirleyemezsiniz.

Doktorunuz muhtemelen kemik yapısındaki değişiklikleri aramak için X ışınları kullanacaktır. Diğer görüntüleme testleri de kullanılabilir. Bunlar, bağlar ve kıkırdak gibi yumuşak dokuların ayrıntılı görünümlerini sağlayan MR testlerini ve X ışınlarından daha ayrıntılı kemik ve diğer doku görüntülerini sağlayabilen BT taramalarını içerir.

Doktorunuz ayrıca tıbbi geçmişinizi değerlendirecek, belirtilerinizin açıklamasını dinleyecek ve tıbbi bir muayene yapacaktır. Örneğin, şüpheli kemik çıkıntısı dizinizdeyse, doktorunuz eklemde herhangi bir anormallik hissederken dizinizi hareket ettirmenizi sağlayacaktır.

Tedavisi;

Kemik çıkıntısı yalnızca hafif ağrıya neden oluyorsa ve yalnızca arada bir fark ediliyorsa, doktorunuz reçetesiz satılan bir ağrı kesici önerebilir. Bir steroid atışı, şişliği ve iltihabı geçici olarak azaltmada da yardımcı olabilir. Genellikle bir yıl içinde aynı eklemde en fazla üç steroid enjeksiyonu yapabilirsiniz.

Omurga dahil, etkilenen ekleminizin çevresindeki kasları güçlendirmeye odaklanırsa fizik tedavi yardımcı olabilir. Ayrıca sinir baskısını önleyecek şekilde hareket etmenize de yardımcı olabilir.

Kemik çıkıntısı bir sinire baskı yapıyorsa veya hareket açıklığınızı önemli ölçüde kısıtlıyorsa, cerrahi olarak tedavi ettirmeniz gerekebilir. Kemik çıkıntısı omurgadaysa, osteofitin bir sinire baskı yapmasını önlemek için bazen etkilenen omurlara bir tür “ara parça” yerleştirilebilir. Omuz veya dizdeki bir kemik çıkıntısı, bazen çok küçük kesilerden ekleme ulaşmak için özel aletler kullanan artroskopik cerrahi ile çıkarılabilir.

Ağrı yönetimi için ipuçları; Kemik çıkıntısı ağrınızı kontrol etmeye yardımcı olmak için aşağıdaki adımları uygulayabilirsiniz:

  • Eklemlerinizdeki yükü hafifletmek için fazla kilolu veya obezseniz kilo verebilirsiniz
  • Yürürken ayaklarınız ve diğer eklemlerini için iyi ayakkabılar giyin
  • Eklem çevresindeki kasları güçlendirecek ve onu stabilize edecek egzersizleri öğrenmek için fizik tedaviye başlayın
  • Sırt gücünü korumaya yardımcı olmak ve omurganızı uygun şekilde hizalı tutmak için ayakta dururken veya otururken uygun duruşu koruyun
  • Kemik çıkıntısı nedeniyle iltihaplanma ve ağrı alevlendiğinde ibuprofen gibi reçetesiz satılan ağrı kesiciler kullanın. Antiinflamatuar bir ilaç almadan önce doktorunuza danışın

Dikkat: Sayfa içeriği sadece bilgilendirme amaçlıdır. Tanı ve tedavi için mutlaka doktorunuza başvurunuz.

Paylaşın

Osteoartrit nedir? Nedenleri, Belirtileri, Tedavisi

0

Osteoartrit (OA), en yaygın kronik (uzun süreli) eklem rahatsızlığıdır. Eklem, iki kemiğin bir araya geldiği yerdir. Bu kemiklerin uçları kıkırdak adı verilen koruyucu doku ile kaplıdır. OA ile bu kıkırdak parçalanır ve eklem içindeki kemiklerin birbirine sürtünmesine neden olur. Bu ağrıya, sertliğe ve diğer semptomlara neden olabilir.

OA, her yaştan yetişkinde görülebilmesine rağmen, en sık yaşlı insanlarda görülür. OA ayrıca dejeneratif eklem hastalığı, dejeneratif artrit ve yıpranma artriti olarak adlandırılır.

Engelliliğin önde gelen bir nedeni olan OA hakkında bilmeniz gereken her şey haberimizde.

Nedenleri;

OA, eklem hasarından kaynaklanır. Bu hasar zamanla birikebilir, bu nedenle yaş, osteoartrite yol açan eklem hasarının ana nedenlerinden biridir. Yaşlandıkça eklemlerinizde daha fazla aşınma ve yıpranma olur.

Eklem hasarının diğer nedenleri arasında şunlar bulunur:

  • Yırtık kıkırdak
  • Çıkık eklemler
  • Bağ yaralanmaları

Ayrıca eklem bozuklukları, obezite ve kötü duruş içerir. Aile öyküsü ve cinsiyet gibi belirli risk faktörleri, osteoartrit riskinizi artırır.

Osteoartrit ve kıkırdak;

Kıkırdak, kemikten daha esnek ve daha yumuşak olan sert, lastiksi bir maddedir. İşi, eklem içindeki kemik uçlarını korumak ve birbirlerine karşı kolayca hareket etmelerini sağlamaktır.

Kıkırdak bozulduğunda bu kemik yüzeyleri çukurlaşır ve pürüzlü hale gelir. Bu, eklem içinde ağrıya ve çevredeki dokularda tahrişe neden olabilir. Hasarlı kıkırdak kendi kendini onaramaz. Bunun nedeni, kıkırdağın herhangi bir kan damarı içermemesidir.

Kıkırdak tamamen yıprandığında, sağladığı yastıklama tamponu kaybolarak kemik üzerinde kemik temasına izin verir. Bu, yoğun ağrıya ve OA ile ilişkili diğer semptomlara neden olabilir.

Semptomları;

OA herhangi bir eklemde ortaya çıkabilir. Bununla birlikte, vücudun en sık etkilenen alanları şunları içerir:

  • Eller
  • Parmak uçları
  • Dizler
  • Kalça
  • Omurga , tipik olarak boyunda veya sırtta

Osteoartritin en yaygın semptomları;

  • Ağrı
  • Hassasiyet (bölgeye parmaklarınızla bastırırken oluşan rahatsızlık)
  • Sertlik
  • İltihap

OA ilerledikçe, onunla ilişkili ağrı daha yoğun hale gelebilir. Zamanla eklemde ve çevresinde şişlik de meydana gelebilir. OA’nın erken semptomlarını tanımak, durumu daha iyi yönetmenize yardımcı olabilir.

Şiddetli osteoartrit; OA, 0’dan 4’e beş aşamalı ilerleyici bir durumdur. İlk aşama (0) normal bir eklemi temsil eder. Aşama 4, şiddetli OA’yı temsil eder. OA olan herkes 4. aşamaya kadar ilerlemeyecektir. Durum genellikle bu aşamaya ulaşmadan çok önce stabilize olur. Şiddetli OA olan kişilerde bir veya daha fazla eklemde kapsamlı veya tam kıkırdak kaybı vardır. Bununla ilişkili kemik üzerindeki kemik sürtünmesi, aşağıdaki gibi ciddi semptomlara neden olabilir:

  • Artan şişme ve iltihaplanma; Eklem içindeki sinovyal sıvı miktarı artabilir. Normalde bu sıvı, hareket sırasında sürtünmeyi azaltmaya yardımcı olur. Ancak daha büyük miktarlarda eklem şişmesine neden olabilir. Kırık kıkırdak parçaları da sinovyal sıvının içinde yüzerek ağrıyı ve şişmeyi artırabilir
  • Artan ağrı; Aktiviteler sırasında ve aynı zamanda dinlenirken de ağrı hissedebilirsiniz. Gün ilerledikçe ağrı seviyenizde bir artış veya gün boyunca çok kullandıysanız eklemlerinizde daha fazla şişlik hissedebilirsiniz.
  • Azalan hareket aralığı; Eklemlerinizdeki sertlik veya ağrı nedeniyle siz de hareket edemeyebilirsiniz. Bu, eskiden kolayca gelen günlük aktivitelerin tadını çıkarmayı zorlaştırabilir.
  • Ortak istikrarsızlık; Eklemleriniz daha az stabil hale gelebilir. Örneğin dizlerinizde şiddetli OA varsa, kilitlenme (ani hareket eksikliği) yaşayabilirsiniz. Ayrıca düşme ve yaralanmaya neden olabilecek bükülme ( diziniz dışarı çıktığında) yaşayabilirsiniz
  • Diğer belirtiler; Eklem yıpranmaya devam ettikçe kas güçsüzlüğü, kemik çıkıntıları ve eklem deformitesi de ortaya çıkabilir

Şiddetli OA’nın neden olduğu eklem hasarı geri döndürülemez, ancak tedavi semptomları azaltmaya yardımcı olabilir.

Osteoartrit ve romatoid artrit;

OA ve romatoid artrit (RA) aynı semptomları paylaşır ancak çok farklı durumlardır. OA, dejeneratif bir durumdur, yani zamanla ciddiyetinin arttığı anlamına gelir. RA ise bir otoimmün bozukluktur .

RA’lı kişiler, eklemlerin etrafındaki yumuşak astarı vücut için bir tehdit olarak algılayan ve bu bölgeye saldırmasına neden olan bağışıklık sistemlerine sahiptir. Bağışıklık sistemi saldırıyı başlatırken, eklem içinde sıvı birikmesi meydana gelir ve sertliğe, ağrıya, şişmeye ve iltihaplanmaya neden olur.

Hangi artrit türüne sahip olduğunuzdan emin değilseniz, yapabileceğiniz en iyi şey doktorunuzla konuşmaktır. Ancak kendi araştırmanızı da yapabilirsiniz.

Teşhisi;

OA genellikle ağrılı veya zayıflatıcı semptomlara neden olmaya başlayana kadar teşhis edilmesi zor olabilen yavaş gelişen bir hastalıktır. Erken OA genellikle bir kaza veya X ışını gerektiren bir kırılmaya neden olan başka bir olaydan sonra teşhis edilir .

X ışınlarına ek olarak, doktorunuz OA’yı teşhis etmek için bir MR taraması kullanabilir. Bu görüntüleme testi, kemik ve yumuşak doku görüntülerini oluşturmak için radyo dalgaları ve bir manyetik alan kullanır.

Diğer teşhis testleri, RA gibi eklem ağrısına neden olan diğer durumları dışlamak için bir kan testi içerir. Bir eklem sıvısı analizi, iltihabın altında yatan nedenin gut veya enfeksiyon olup olmadığını belirlemek için de kullanılabilir.

Tedavisi;

OA tedavisi semptom yönetimine odaklanır. Size en çok yardımcı olacak tedavi türü, büyük ölçüde belirtilerinizin şiddetine ve bunların konumuna göre belirlenecektir. Çoğu zaman, yaşam tarzı değişiklikleri, ilaçlar ve ev ilaçları, ağrı, sertlik ve şişlikten kurtulmanızı sağlamak için yeterli olacaktır.

OA için evde tedaviler ve yaşam tarzı değişiklikleri;

  • Egzersiz yapmak; Fiziksel aktivite eklemlerinizin etrafındaki kasları güçlendirir ve sertliğin giderilmesine yardımcı olabilir. En azından iki günde bir, en az 20 ila 30 dakika fiziksel hareket etmeyi hedefleyin. Yürüme veya yüzme gibi nazik, düşük etkili aktiviteler seçin. Tai chi ve yoga ayrıca eklem esnekliğini artırabilir ve ağrı yönetimine yardımcı olabilir
  • Kilo kaybı; Fazla kilolu olmak eklemlerinizi zorlayabilir ve ağrıya neden olabilir. Fazla kiloları atmak bu baskıyı hafifletmeye yardımcı olur ve ağrıyı azaltır. Sağlıklı bir kilo, şeker hastalığı ve kalp hastalığı gibi diğer sağlık sorunları riskinizi de azaltabilir
  • Yeterli uyku; Kaslarınızı dinlendirmek şişliği ve iltihabı azaltabilir. Kendinize karşı nazik olun ve aşırıya kaçmayın. Geceleri yeterince uyumak, ağrıyı daha etkili bir şekilde yönetmenize de yardımcı olabilir
  • Isı ve soğuk tedavisi; Kas ağrısını ve sertliğini gidermek için sıcak veya soğuk terapi deneyebilirsiniz . Ağrıyan eklemlere günde birkaç kez 15 ila 20 dakika soğuk veya sıcak kompres uygulayın

Bu uygulamalar semptomlarınızın üstesinden gelmenize ve yaşam kalitenizi artırmanıza yardımcı olabilir. OA tedavilerinin tam listesi için buradan daha fazla bilgi edinin.

Osteoartrit için egzersizler;

Nazik germe egzersizleri OA hastaları için çok yararlı olabilir, özellikle dizlerinizde, kalçalarınızda veya sırtınızda sertlik veya ağrı varsa. Germe hareketliliği ve hareket aralığını iyileştirmeye yardımcı olabilir.

Herhangi bir egzersiz planında olduğu gibi, başlamadan önce doktorunuza danışın, bunun sizin için doğru hareket tarzı olduğundan emin olun. Germe egzersizleri yeşil ışık yakıyorsa, bu dört osteoartrit egzersizini deneyin.

Osteoartrit ilaçları;

Ağrı veya şişlikten kurtulmaya yardımcı olabilecek bir dizi farklı OA ilacı vardır.

  • Oral analjezikler; Tylenol (asetaminofen) ve diğer ağrı kesiciler ağrıyı azaltır ancak şişliği azaltmaz
  • Topikal analjezikler; Bu OTC ürünleri kremler, jeller ve bantlar olarak mevcuttur. Eklem bölgesini uyuşturmaya yardımcı olurlar ve özellikle hafif artrit ağrısında ağrıyı hafifletebilirle
  • NSAID’ler (nonsteroid antiinflamatuar ilaçlar); Advil (ibuprofen) ve Aleve (naproksen) gibi NSAID’ler ağrının yanı sıra şişliği de azaltır
  • Cymbalta; Doktorunuz OA ağrısının giderilmesine yardımcı olmak için antidepresan Cymbalta’yı ( duloksetin ) size etiket dışı yazabilir
  • Kortikosteroidler; Bu reçeteli ilaçlar oral formda mevcuttur. Doğrudan bir ekleme enjeksiyonla da verilebilirler

Doktorunuz, ilk savunma hattı olarak OTC çözümlerini denemenizi önerebilir. OTC ve osteoartrit için reçete seçenekleri hakkında daha fazla bilgi edinin.

Osteoartrit doğal tedaviler;

Alternatif tedaviler ve takviyeler, iltihaplanma ve eklem ağrısı gibi semptomları hafifletmeye yardımcı olabilir. Yardımcı olabilecek bazı takviyeler veya şifalı bitkiler;

  • Balık Yağı
  • Yeşil çay
  • Zencefil

Diğer alternatif tedavi seçenekleri;

  • Akupunktur
  • Fizik Tedavi
  • Masaj terapisi
  • Diğer çareler; Epsom tuzu banyosundan sıcak veya soğuk kompres kullanmaya kadar değişebilir .

Kullanmadan önce düşündüğünüz bitkileri veya takviyeleri doktorunuzla konuşmalısınız. Bu, güvenli ve etkili olmalarına yardımcı olur ve aldığınız diğer ilaçlara müdahale etmez.

Beslenme;

Sağlıklı beslenmenin bir dezavantajı yoktur, ancak OA’nız varsa beslenme özellikle önemlidir. Öncelikle, eklemleriniz üzerindeki gereksiz baskıyı azaltmak için kilonuzu normal bir aralıkta tutmak isteyeceksiniz.

Diz osteoartriti gibi bazı OA türlerinin, meyve ve sebzelerde bulunan besinler olan flavonoidler bakımından zengin bir diyete olumlu yanıt verdiğini düşündürmektedir. Ayrıca, birçok meyve ve sebzede bulunan antioksidanlar , iltihaplanmanın ürettiği serbest radikallerle savaşmaya da yardımcı olabilir. Serbest radikaller, hücre hasarına neden olabilen moleküllerdir. Yüksek kaliteli bir diyet, iltihabı ve şişliği azaltarak OA semptomlarından kurtulmaya yardımcı olabilir.

Aşağıdakilerden yiyecekler yemek oldukça faydalı olabilir:

  • C vitamini
  • D vitamini
  • Beta karoten
  • Omega-3 yağlı asitler

Osteoartrit önleme;

Kalıtım, yaş ve cinsiyet gibi OA için kontrol edemediğiniz risk faktörlerine sahip olabilirsiniz. Ancak diğer risk faktörleri kontrol edilebilir;

  • Vücudunuzu destekleyin; Bir sporcuysanız veya hevesli bir sporcuysanız, vücudunuza özen gösterdiğinizden emin olun. Dizleriniz üzerindeki etkiyi azaltan atletik destekler ve ayakkabılar giyin . Ayrıca sporunuzu çeşitlendirdiğinizden emin olun, böylece her seferinde sadece aynı kaslar değil, tüm kaslarınız da çalışır
  • Kilonuza dikkat edin; Vücut kitle indeksinizi (BMI) boyunuza ve cinsiyetinize uygun aralıkta tutun
  • Sağlıklı bir diyet yapın; Taze sebze ve meyvelere odaklanarak çeşitli sağlıklı yiyecekler yiyin
  • Yeterince dinlenin; Vücudunuza dinlenmek ve uyumak için bolca fırsat verin
  • Diyabetiniz varsa, kan şekerinizi kontrol etmek OA riskinizi yönetmenize de yardımcı olabilir.

Dikkat: Sayfa içeriği sadece bilgilendirme amaçlıdır. Tanı ve tedavi için mutlaka doktorunuza başvurunuz.

Paylaşın

Oligüri nedir? Nedenleri, Belirtileri, Tedavisi

0

Günlük idrar miktarının 400-500 ml’nin altında olması oligüri ve 50-100 ml’nin altında olması anüri olarak tanımlanır. Oligürinin diğer tanımı idrar miktarının saatte 20 ml’nin altında olmasıdır. Çocuklarda idrar miktarının saatte 0.8 ml/kg’ın altında olması oligüri olarak tanımlanır.

Bazı bilim insanları günde 50-100 ml’nin altındaki idrar miktarını şiddetli oligüri olarak tanımlar ve mutlak idrar yokluğunu anüri olarak kabul eder.

Oligüriye ne sebep olur?

Oligüri’nin birçok potansiyel nedeni vardır. Bunlar, geçici koşullardan daha ciddi hastalıklara kadar değişir.

Dehidrasyon; Dehidrasyon , azalmış idrar çıkışının en yaygın nedenidir. Tipik olarak dehidratasyon, ishal, kusma veya başka bir hastalıktan dolayı hasta olduğunuzda ortaya çıkar ve kaybettiğiniz sıvılar yerini alamaz. Bu olduğunda böbrekleriniz olabildiğince fazla sıvı tutar

Enfeksiyon veya travma; Enfeksiyon veya travma, oligüri için daha az tipik nedenlerdir. Bunlar vücudun şoka girmesine neden olabilir. Bu, organlarınıza giden kan akışını azaltır. Şok tıbbi bir acil durumdur ve acil müdahale gerektirir.

İdrar yolu tıkanıklığı; Bir idrar yolu tıkanıklığı veya tıkanıklık, idrar böbreğini terk edemez. Bu, bir veya iki böbreği etkileyebilir ve genellikle idrar çıkışının azalmasına neden olur. Tıkanmanın ne kadar hızlı oluştuğuna bağlı olarak, bir tıkanma aşağıdaki gibi başka semptomlara da neden olabilir:

  • Vücut ağrısı
  • Mide bulantısı
  • Kusma
  • Şişme
  • Ateş
  • İlaçlar; Bazı ilaçlar daha az idrar üretmenize neden olabilir.

Ne zaman tıbbi yardım almalıyım?

İdrar çıkışında azalma yaşıyorsanız daima doktorunuzu uyarmalısınız. Vücudunuzun şoka girebileceğini düşünüyorsanız, acil tıbbi yardım almalısınız. Bunun nedeni, hızlı tıbbi tedavi gerektiren ciddi bir enfeksiyon veya travma olabilir.

Büyümüş prostatın veya başka bir durumun idrar yolunuzu tıkadığını düşünüyorsanız, derhal tıbbi yardım almalısınız. Tıkalı bir idrar yolu hızla anüriye dönüşebilir. Anüri, böbreklerde ciddi hasarı önlemek için acil tedavi gerektirir. Aşağıdakilerle birlikte idrar çıkışınız azalırsa hemen doktorunuzu arayın:

  • Baş dönmesi
  • Hızlı nabız
  • Baş dönmesi

Oligüri nasıl teşhis edilir?

Azalmış idrar çıkışı için kendi kendine tedavi seçeneği yoktur. Nedeni belirlemek ve en uygun tedaviyi sağlamak için her zaman tıbbi yardım gereklidir. Randevunuz sırasında, doktorunuz teşhis koymadan önce size birkaç soru soracaktır. Muhtemelen azalan çıktının ne zaman başladığını, aniden olup olmadığını ve başladığından beri daha kötüye gidip gitmediğini bilmek isteyeceklerdir.

Her gün yaklaşık olarak ne kadar sıvı içtiğinizi bilmeniz yardımcı olabilir. Ayrıca daha fazla içmenin idrar çıkışınızı artırıp artırmadığını ve günlük olarak ne kadar idrar ürettiğinizi de bilmelisiniz. Doktorunuzun idrar örneği vermeniz veya en azından denemeniz gerekebilir. Renk, protein ve ürik asit seviyeleri için analiz edecekler. Ayrıca numuneyi herhangi bir enfeksiyon belirtisi için test edecekler.

Doktorunuza sahip olduğunuz diğer semptomları, aldığınız ilaçları veya bitkisel takviyeleri ve böbrekleriniz veya mesanenizle ilgili bir sorun geçmişiniz olup olmadığını anlattığınızdan emin olun. Ek testler isteyebilirsiniz. Bunlar;

  • Kan testleri
  • CT tarama
  • Karın ultrasonu
  • Böbrek taraması

Oligüri için tedavi seçenekleri nelerdir?

Tedaviniz oligüri nedeninize bağlı olacaktır. Doktorunuz, böbrekleriniz tekrar düzgün çalışana kadar çeşitli tedavi yöntemleri reçete edebilir.

Uzun vadeli görünüm nedir?

Oligüri hastasının görünümü, durumun nedenine bağlıdır. Tedavi edilmeden bırakılırsa, idrar çıkışının azalması aşağıdaki gibi tıbbi komplikasyonlara neden olabilir:

  • Hipertansiyon
  • Kalp yetmezliği
  • Anemi
  • Trombosit disfonksiyonu
  • Gastrointestinal problemler

Çoğu vaka tıbbi tedavi gerektirir. Sizin için en iyi olan bir tedavi planı geliştirmek için oligüri yaşar geçirmez doktorunuzla konuşun.

Oligüriyi nasıl önleyebilirim?

Genel olarak, tıbbi bir durum nedeniyle idrar çıkışının azalmasını önleyemezsiniz. Bununla birlikte, bu semptomun en yaygın nedeni dehidrasyondur. Her zaman sulu kalmanızı sağlayarak dehidrasyonu önleyebilirsiniz .

Ateşiniz, ishaliniz veya başka bir rahatsızlığınız olduğunda sıvı alımınızı artırdığınızdan emin olun. Bu süre zarfında kaybedilen elektrolitleri değiştirmek ve oligüriyi önlemek için özel içecek karışımları da kullanmak isteyebilirsiniz.

Dikkat: Sayfa içeriği sadece bilgilendirme amaçlıdır. Tanı ve tedavi için mutlaka doktorunuza başvurunuz.

 

Paylaşın

Beyin tümörü hakkında bilmeniz gereken her şey!

0

Beyin tümörü, beyninizdeki anormal hücrelerin bir topluluğu veya kütlesidir. Böylesine sınırlı bir alan içindeki herhangi bir büyüme sorunlara neden olabilir. Beyin tümörleri kanserli (kötü huylu) veya kanserli olmayan (iyi huylu) olabilir. İyi huylu veya kötü huylu tümörler büyüdüğünde, kafatasının içindeki basıncın artmasına neden olabileceği gibi beyin hasarına neden olabilir ve yaşamı tehdit edebilir.

Beyin tümörleri birincil veya ikincil olarak kategorize edilir. Birincil beyin tümörü beyninizden kaynaklanır. Birçok birincil beyin tümörü iyi huyludur. Metastatik beyin tümörü olarak da bilinen ikincil beyin tümörü, kanser hücreleri beyninize akciğer veya göğüs gibi başka bir organdan yayıldığında ortaya çıkar.

Beyin tümörü nasıl oluşur?

Tüm vücuttaki organlarda olduğu gibi beyin içerisindeki hücrelerden tümör oluşmaktadır. Normalde hücreler gelişir büyür ve yaşlanır veya ölür yerine yeni yeni hücreler yapılır. Ancak anormal durumlarda bu yapım yıkım işlemi farklı çalışmaya başladığında ihtiyaç duyulmayan hücreler yapılmaya başladığında veya yapılan hücreler zamanında ölmediğinden yapılan gereksiz fazla hücre brikimi kümeleşmeye başlar’ ki böylece o organda tümör denilen bir oluşum ortaya çıkar’ ki bu brikime tümör adı verilmektedir. Her tümöre kanser denilemediğinden beyinden oluşanlara beyin tümörü adı verilmektedir.

Beyin tümörü kimlerde daha çok görülür?

Beyin tümörü doğumdan itibaren her yaşta görülebilmektedir. Bununla birlikte, 70 yaş üstü bireylerde ve 10 yaşından küçük çocuklarda daha çok ortaya çıkmaktadır. Yaşın yanı sıra cinsiyet ve beyaz ırka dahil olma da risk faktörleri arasında sayılmaktadır. Beyin tümörü, erkeklerde kadınlara göre daha yaygın olarak görülmektedir. Ailesinin tıbbi öyküsünde beyin tümörü bulunanların da tümöre yakalanma riski daha fazladır.

Beyin tümörü ne sıklıkta görülür?

Günümüzde 5/100.000 şeklinde görülen beyin tümörü için uzmanların öngörüsü ilerleyen yıllarda hastaların artış göstereceğidir. Bunun önemli nedenleri arasında ileri yaştaki bireylerin hızla artması ve görüntüleme tekniklerinin gelişmesi bulunmaktadır.

Kimler risk altında?

  • Erkek olmak; Beyin tümörleri genellikle, kadınlardan çok erkeklerde görülür. Fakat meningioma adı verilen bir tür merkezi sinir sistemi tümörü, kadınlarda daha sık görülür
  • Irk; Beyin tümörleri, beyaz ırka mensup kişilerde diğer ırklara nazaran daha sıklıkla görülür
  • Yaş; Beyin tümörü riski yaşla birlikte artmakta, çoğunlukla 70 yaş ve üzeri kişilerde görülmektedir. Diğer yandan, beyin tümörleri, çocuklarda lösemiden sonra en sık görülen ikinci kanser çeşididir. Beyin tümörleri 8 yaşın altındaki çocuklarda, 8 yaş üstüne göre daha sıklıkla görülür
  • Aile; Ailesinde glioma adı verilen santral sinir sistemi tümörü olan kişilerin de aynı hastalığa yakalanma riski yüksektir
  • İşyerinde belli kimyasal ve/ya da radyasyona maruz kalmak; Endüstriyel radyasyon, formaldehid, vinil klorür, akrilonitril’e maruz kalmış olmak da risk unsurudur

Belirtileri;

Beyin tümörü belirtileri bazı faktörlere bağlı olarak hastadan hastaya değişiklik göstermektedir. Tümörün yeri, büyüklüğü, büyüme hızı ve tipi belirtilerin değişmesine neden olmaktadır. Semptomların ortaya çıkması ise tümörün sinir uçlarına baskı yapması ve çok büyük tümörlerin beyin içinde sıvı birikmesine neden olması gibi sebeplere dayanmaktadır.

Beyin, vücudun tüm hareketlerini yöneten organ olduğu için farklı bölgelerde belirti görülebilmektedir. Çok şiddetli baş ağrısı beyin tümörü ile karakteristik olsa da hastalarda genel olarak görülen belirtiler şu şekildedir:

  • Şiddetli baş ağrısı
  • Epilepsi nöbetlerine benzeyen bayılma atakları
  • Mide bulantısı ve kusma
  • Denge ve yürüme bozuklukları
  • Kol ve bacaklarda uyuşukluk ve hissizlik
  • Bulanık ve çift görme gibi görme problemleri
  • Konuşmada yaşanan bozukluklar
  • Bilinç bozuklukları
  • Kişilik değişiklikleri
  • Hareket ve mimiklerde yavaşlama

Tanısı;

Beyin tümörlerinin tanısında kullanılan görüntüleme yöntemleri; beyin tomografisi ve manyetik rezonans görüntülemedir. Bazı özel tümörlerde beyin tomografisi çok değerli bilgiler vermektedir. Ancak günümüzde beyin tümörü tanısında standart, manyetik rezonans görüntülemedir.

Beynin yapısı, tümörün bulunduğu bölge, bazen tümörün cinsi ile bu tümörden beynin ve sinirlerin ne kadar etkilendiği konusunda ayrıntılı bilgi alınıyor. Bunların dışında anjiyografi, PET gibi farklı bazı yöntemlere de ihtiyaç duyulabiliyor. Bunlarla tümörün kanlanma özellikleri, kötü huylu olup olmadıkları konusunda bilgi elde edilebiliyor.

Tedavisi;

Beyin tümörlerinin tedavisinde temel olarak 3 ayrı yöntem kullanılıyor. Bunlar; cerrahi, ilaç tedavisi ve radyasyon tedavisi. Bu yöntemlerden genellikle cerrahi yöntem ön plana çıkıyor. Bunun nedeni; tümörlerin genellikle kafatası içinde beyine baskı yapmaları ve kafa içi basıncı arttırmalarıdır.

  • Cerrahi tedavi; Cerrahi tedavide; tümörün çıkartılması, beyin ve sinirlerin rahatlatılması ve tümörün cinsinin saptanması için patolojik inceleme olanağı bulunuyor. Üstelik günümüzde cerrahi tedavilerde son derece büyük ilerlemeler kaydediliyor. Birkaç örnek vermek gerekirse; cerrahi mikroskobun kullanımı bir standart haline gelmiş durumda. Bazı tümörlerin çıkartılmasında intraoperatif MR kullanımı önemli katkılar sağlıyor. Eskiye göre cerrahi girişime bağlı komplikasyonların oranı çok azaldı
  • Kemoterapi (ilaçlı tedavi); İlaçlı tedaviler alanında son yıllarda çok önemli gelişmeler kaydediliyor. Genellikle kötü huylu tümörlerde kullanılan kemoterapiler hastaların yaşam süresini uzatıyor, bazen de tamamen iyileşme sağlıyor. Ancak bazen özellikle hipofiz bezi tümörlerinde olduğu gibi iyi huylu tümörlerde de ilaç tedavilerine ihtiyaç duyuluyor
  • Radyasyon (ışın tedavisi); Radyasyonun beyin tümörlerinde kullanılması çok uzun bir geçmişe sahip. Buna ek olarak radyocerrahi adı verilen Gamma Knife, CyberKnife radyocerrahisi gibi yöntemler de beyin tümörü tedavisinde kullanılabiliyor

Destek tedaviler;

  • Steroidler
  • Antikonvülsan (nöbet önleyici) ilaçlar
  • Şant

Rehabilitasyon;

  • Fizik tedavi
  • Konuşma terapisi

Dikkat: Sayfa içeriği sadece bilgilendirme amaçlıdır. Tanı ve tedavi için mutlaka doktorunuza başvurunuz.

Paylaşın

Oligodendroglioma nedir? Detaylar

0

Glioma adı verilen bir grup beyin tümörü ailesinden olan Oligodendroglioma, beyinde oluşan nadir bir tümördür. Tüm beyin tümörlerinin yaklaşık % 3’ü oligodendrogliomlardır. Bu tümörler hızlı veya yavaş büyüyebilir. Daha çok yetişkinlerde teşhis edilirler, ancak küçük çocuklar da görülebilir.

Nadir durumlarda, tümörler, beyniniz ve omuriliğinizin etrafındaki sıvı yoluyla merkezi sinir sistemine yayılabilir. Oligodendrogliomalar tipik olarak iki türe ayrılır:

  • Yavaş büyüyen
  • Hızlı büyüyen ve kötü huylu

Oligodendrogliomalı insanlar, diğer beyin tümörlerinin çoğundan daha yüksek bir hayatta kalma oranına sahiptir. Mevcut birçok tedavi seçeneği vardır ve oligodendrogliomalar tedaviye iyi yanıt veriyor gibi görünmektedir. Hastalığı tamamen ortadan kaldırmak alışılmadık bir durumdur, ancak bir oligodendrogliomalı bir kişinin ömrünü uzatmak mümkündür.

Oligodendrogliomalı bir kişinin yaşam beklentisi, tümörün derecesine ve ne kadar erken teşhis edildiğine bağlıdır. Her kişinin koşullarının farklı olduğunu ve yaşam beklentisi istatistiklerinin genel sağlığınız ve bakım kaliteniz gibi bireysel faktörleri hesaba katmadığını unutmamak önemlidir.

Genel bir kural olarak, yavaş büyüyen oligodendrogliomalı kişilerin teşhisi takiben yaklaşık 12 yıl yaşama olasılığı yüksektir . Hızlı büyüyen kötü huylu oligodendrogliomalı kişilerin ortalama 3,5 yıl yaşaması beklenir. Doktorlarınla ​​konuş. Durumunuz için size daha kişiselleştirilmiş bir prognoz verebilirler.

Semptomlar;

Oligodendroglioma için çok çeşitli semptomlar vardır. Yaşadığınız semptomlar, tümörün boyutuna ve tümörün beyninizin hangi bölümünde büyüdüğüne bağlı olacaktır.

Oligodendroglioma semptomları sıklıkla inme olarak teşhis edilir. Semptomlar zamanla ilerledikçe, genellikle daha fazla teşhis aranır. Bu durumlarda, tümör genellikle uygun bir tanıya ulaşıldığında büyümüştür.

Tümör frontal lobda bulunduğunda, semptomlar genellikle şunları içerir:

  • Baş ağrısı
  • Felç
  • Nöbetler
  • Davranışınızda ve kişiliğinizde değişiklikler
  • Hafıza kaybı
  • Görme kaybı

Tümör parietal lobda bulunduğunda, semptomlar genellikle şunları içerir:

  • Dokunma hissinizdeki değişiklikler
  • Koordinasyon ve denge ile ilgili sorunlar
  • Konsantrasyon zorluğu
  • Okuma, yazma ve hesaplamada zorluk
  • Duyguları tanımak ve yorumlamakta zorluk
  • Nesneleri dokunarak tanıyamama

Tümör temporal lobda bulunduğunda, semptomlar genellikle şunları içerir:

  • Sağırlık
  • Dili ve müziği anlayamama
  • Hafıza kaybı
  • Halüsinasyonlar
  • Nöbetler

Nedenleri;

Oligodendrogliomun bilinen bir nedeni yoktur. Genetiğe odaklanan araştırmalar şu anda devam ediyor. Ne yazık ki, nadir görülen kanser türleri için daha az klinik çalışma vardır çünkü bunların organize edilmesi daha zordur. 

Tedavisi;

Bir dizi tedavi seçeneği mevcuttur. Sizin durumunuzda en iyi hareket tarzının ne olduğuna doktorlarınız sizinle birlikte karar verecektir. Kararlarını bir dizi faktöre dayandıracaklar: genel sağlığınız, tümörünüzün derecesi ve konumu ve bir beyin cerrahı tarafından verilen son tanı.

  • İlaç tedavisi; Başlangıçta, tümör etrafındaki şişliği en aza indirmek için steroidler verilecektir. Nöbet geçiriyorsanız size antikonvülsanlar da verilebilir
  • Ameliyat; Cerrahi özellikle tümör düşük dereceli ise, oligodendrogliomaları tedavi etmek için kullanılır. Bununla birlikte, cerrahi genellikle tümörü etkili bir şekilde tamamen ortadan kaldırmaz, bu nedenle tekrar oluşmasını önlemek için ameliyattan sonra başka tedavilerin kullanılması gerekir
  • Radyoterapi; Radyoterapi, yüksek enerjili ışınların kullanılmasını içerir. Genellikle ameliyattan sonra kalan küçük tümör parçalarını öldürmeye yardımcı olmak için kullanılır. Ayrıca kötü huylu tümörleri tedavi etmek için de kullanılır

  • Kemoterapi; Bu tedavi, kanser hücrelerini öldürmeye yardımcı olmak için sitotoksik ilaçlar kullanır ve radyoterapiden önce ve sonra kullanılabilir. Beyin tümörlerini, özellikle ameliyatla çıkarılamayanları küçültmek için de faydalıdır. Kötü huylu tümörler ve tekrarlayan vakalar için önerilir
  • Yineleme; Oligodendroglioma tümörlerinin görünümü, tümörün derecelendirme ölçeğine, teşhis edilen kişinin genel sağlığına ve tümörün ne kadar erken teşhis edildiğine bağlıdır. Daha erken teşhis edilen ve tedaviye başlayan kişilerin hayatta kalma şansı daha yüksektir

Başarılı tedavi planları genellikle birkaç yöntem kullanır. Bu, tümörün tekrar oluşma olasılığını azaltır. Diğer tüm gliomalar gibi, oligodendrogliomalar da çok yüksek bir nüks oranına sahiptir ve sıklıkla zamanla dereceli olarak kademeli olarak artar. Tekrarlayan tümörler genellikle daha agresif kemoterapi ve radyoterapi biçimleriyle tedavi edilir.

Dikkat: Sayfa içeriği sadece bilgilendirme amaçlıdır. Tanı ve tedavi için mutlaka doktorunuza başvurunuz.

Paylaşın

‘Aşırı Aktif Mesane Sendromu’ hakkında bilmek istediğiniz her şey!

0

Kadın ve erkeklerde aynı oranda görülen ve toplumda sıkça karşılaşılan Aşırı Aktif Mesane Sendromu, ani bir idrara çıkma dürtüsüne neden olan durumdur. Bu durum, bazı kişilerin sosyal aktivitelerini sınırlandırmalarına neden olabilir ve bu da yaşam kalitenizi etkileyebilir. 

Aniden gelen idrar yapma isteği (sıkışma), sık idrara gitme (günde 8’den fazla), gece 1 kereden daha fazla idrar çıkma ve bazı hastalarda kimi zaman veya her zaman sıkışma hissiyle birlikte idrar kaçırma ile seyredebilen bir rahatsızlıktır.

Nedenleri;

Aşırı aktif mesanenin kesin nedeni bilinmemektedir. 

  • Çok fazla sıvı tüketmek
  • İdrar üretimini artıran ilaçlar almak
  • İdrar yolu enfeksiyonları
  • Kafein, alkol veya diğer mesane tahriş edici maddelerin tüketimi
  • Mesanenin tamamen boşaltılamaması
  • Mesane taşları gibi mesane anormallikleri

Belirtileri;

  • Acil ve kontrol edilemeyen bir idrara çıkma ihtiyacı
  • Sık ve istemsiz idrar kaybı
  • Sık sık idrara çıkma (24 saatlik bir süre içinde sekiz kereden fazla)
  • Gecede birden fazla idrar için uyanmak

Aşırı aktif mesanenin belirtileri değişebilir. Kişiden kişiye de farklı olabilirler ve bu da sorunun bir doktor yardımı olmadan tanımlanmasını zorlaştırabilir.

Erkeklerde aşırı aktif mesane;

Erkeklerde birçok aşırı aktif mesane vakası prostatın büyümesinin sonucudur. Bez şiştikçe idrar akışını engelleyebilir ve idrar kaçırmayı daha yaygın hale getirebilir. Büyümüş prostat yaşlı erkeklerde daha yaygındır, bu nedenle aşırı aktif mesane yaşlı erkeklerde de daha yaygındır.

Kadınlarda aşırı aktif mesane;

Aşırı aktif mesane menopozdan sonra kadınlarda daha yaygın hale geliyor. Bu östrojen eksikliğinin bir sonucu olabilir. Ancak aşırı aktif mesane her yaşta ortaya çıkabilir. Kadınlarda aşırı aktif mesane ilaç, ameliyat ve bazı fiziksel egzersizlerle tedavi edilebilir.

Çocuklarda aşırı aktif mesane;

Çocuklar büyüdükçe daha az yaygın hale gelir. Yaşla birlikte çocuklar mesanelerini doğru şekilde kontrol etmeyi ve idrara çıkmaları gerektiğine dair sinyalleri fark etmeyi öğrenirler. Aşırı aktif mesane semptomları düzelmiyor gibi görünüyorsa veya kötüleşiyorsa, çocuğunuzun doktoruyla konuşun.

Teşhisi;

Aşırı aktif mesaneyi teşhis etmek için kullanılan testler şunları içerir:

  • İdrar örneği (İdrar tahlili); İdrarın bir örneği alınır ve ardından kan dahil herhangi bir anormallik açısından test edilir. Bir idrar tahlili idrar yolu enfeksiyonu veya diğer idrar yolu sorunları tespit yardımcı olabilir
  • Fiziksel inceleme
  • Mesane taraması; Bu test, idrar yaptıktan sonra mesanede kalan idrar miktarını ölçmek için bir ultrason kullanır
  • Ürodinamik test; Bu test çeşitleri, mesanenin idrarı tutma ve saklama yeteneğini değerlendirebilir
  • Sistoskopi; Bir sistoskopi belirtiler mesane taşları veya tümörler gibi mesane içindeki herhangi anormallikleri, kaynaklanıp kaynaklanmadığını doktorunuz belirlenmesine yardımcı olur. Biyopsi de alınabilir.

Doktor, aşırı aktif mesane teşhisini ekarte etmeye veya doğrulamaya yardımcı olmak için ek testler kullanabilir.

Tedavisi;

Aşırı aktif mesane semptomlarını yönetmenize yardımcı olacak çeşitli tedaviler mevcuttur. Bunlar;

  • Pelvik taban fizik tedavi; Pelvis kaslarında uzmanlaşmış fizyoterapistler var. Hedeflenen kas egzersizleri ve güçlendirme yoluyla, aciliyet, sıklık ve gece semptomları dahil olmak üzere çeşitli idrar sorunlarının yönetilmesine yardımcı olabilirler
  • İlaç tedavisi; Aşırı aktif mesaneyi tedavi eden ilaçlar iki etkiye odaklanır: semptomları hafifletmek ve dürtü ve idrar kaçırma olaylarını azaltmak. Bu ilaçlar arasında tolterodin (Detrol, Detrol LA), trospium (Sanctura) ve mirabegron (Myrbetriq) bulunur. İlaçlar, kuru gözler, ağız kuruluğu ve kabızlık gibi bazı yan etkilere neden olabilir.
  • Botoks; Küçük dozlarda Botoks, mesane kaslarını geçici olarak felç edebilir veya zayıflatabilir. Bu onların çok sık kasılmasını engeller ve bu da aşırı aktif mesane semptomlarını azaltabilir. Enjeksiyonun etkileri tipik olarak altı ila sekiz ay sürer, bu nedenle tekrarlanan tedavilere ihtiyacınız olabilir
  • Sinir uyarımı; Bu prosedür, uyarıları mesaneye taşıyan sinirlerin elektrik sinyalini değiştirir. Elektriksel uyarım bel veya alt bacak deri içine sokulan küçük iğne içine yerleştirilmiş küçük bir tel kullanılarak gerçekleştirilebilir
  • Ameliyat; Belirtileriniz ilaç, sinir stimülasyonu veya diğer tedavilerle iyileşmezse, doktorunuz mesanenizin kapasitesini artırmak için ameliyat önerebilir.

Beslenme;

Beselenmenin idrar sağlığı üzerinde doğrudan bir etkisi olabilir. Yiyecek ve içecekler mesaneyi zorlayarak, tahriş ve aşırı aktif mesane riskini artırabilir.

Ancak birisini etkileyen şeyler başka bir kişiyi etkilemeyebilir. Bir yiyecek günlüğü tutmak, hangi yiyeceklerin semptomları daha da kötüleştirebileceğini anlamaya yardımcı olabilir.

  • Gazlı içecekler; Kabarcıklı içecekler, aşırı aktif mesane semptomlarını şiddetlendirebilir ve mesanedeki kasları tahriş edebilir
  • Sıvı alımı; Yeterli su içmek genel sağlığık için önemlidir, ancak çok fazla su içmekte sık sık idrara çıkmayı gerektirebilir
  • Yatmadan önce içmek; Yatmadan önce iki ila üç saat içinde sıvı içilirse, gece idrara çıkmak için daha sık olabilir
  • Gluten hassasiyeti; Alerjisi olan veya glütene duyarlı kişiler (ekmek, makarna ve kraker gibi buğday bazlı yiyeceklerde bulunan bir protein) daha fazla aşırı aktif mesane semptomu yaşayabilir
  • Kafein; Bu uyarıcı, aşırı aktif mesane semptomlarını artırabilir. Kafein soda, kahve, çikolata, dondurma ve bazı reçetesiz satılan ilaçlarda bulunur
  • Tahriş edici yiyecekler; Bazı insanlar turunçgiller, domates ürünleri, baharatlı yiyecekler, yapay tatlandırıcılar, alkollü içecekler, suni tatlandırıcılar veya koruyucular gibi yiyeceklerin aşırı aktif mesane semptomlarını artırdığını görebilir

Dikkat: Sayfa içeriği sadece bilgilendirme amaçlıdır. Tanı ve tedavi için mutlaka doktorunuza başvurunuz.

Paylaşın

Osteoliz nedir? Detaylar

0

Osteoliz, kemik dokusunun tahrip olduğu durumdur. Bu süreçte kemikler mineral kaybeder (çoğunlukla kalsiyum), yumuşar, dejenere olur ve zayıflar. Osteoliz, kemikteki osteoklast adı verilen hücrelerin aktivitelerini arttırdığında ve çevresindeki mineralleri parçaladığında meydana gelir.

Farklı osteoliz türleri vardır ve her birinin osteoklast aktivitesindeki bu artışa ve bunun sonucunda ortaya çıkan demineralizasyon durumuna yol açan belirli mekanizmaları vardır.

Osteoliz türleri;

Genellikle birbiriyle ilgisi olmayan en yaygın osteoliz türleri şunlardır;

Distal klaviküler osteoliz;

Omzun üst kısmındaki akromioklaviküler eklemi (AC eklemi) etkiler. AC eklemi, kürek kemiğinin (kürek kemiği) bir parçası olan akromiyonun, distal (dış) ucunda klavikula (köprücük kemiği) ile buluştuğu yerdir. Akromioklaviküler bağ ile bağlanırlar. Bu bağ ile yapılan bağlantı, kolunuzu başınızın üzerine kaldırmanızı sağlar. Bazı insanlarda, AC eklemindeki klavikulanın distal ucu kalsiyum kaybetmeye, yumuşamaya ve aşınmaya başlayabilir.

Periprostetik osteoliz; 

Eklem replasman cerrahisinin komplikasyonları olarak ikinci bir osteoliz türü ortaya çıkabilir. Hastaların çoğu eklem protezi ameliyatından komplikasyon olmaksızın iyileşir. Ancak bazen bir eklem implantındaki polietilen veya diğer malzemeler aşınabilir. Bu olduğunda, çevredeki eklem dokusunda kalıntı birikebilir. Bu da kemiğin dejenerasyonuna neden olabilecek iltihaplanmaya neden olur.

Kalça, diz veya diğer eklem protezleri geçirmiş kişilerde, periprostetik osteolizin önemli bir işareti, eklem protezinin aseptik gevşemesidir (yani, herhangi bir enfeksiyon belirtisi olmaksızın implantın gevşemesi).

Bu durum genellikle, kapsamlı kemik kaybı olduktan sonra çok geç saatlere kadar hiçbir semptom göstermez. Bu nedenle eklem replasman hastalarının eklemlerinin periyodik takip röntgenlerini çektirmeleri gerekir. Oluştuklarında, bir eklem protezi etrafındaki osteoliz semptomları genellikle implantın buna bağlı olarak gevşemesiyle ilgilidir.

Akro-osteoliz (nadir);

Akro-osteoliz, el veya ayakların distal falankslarındaki (parmaklar veya ayak parmakları) kemiğin aşındığı ve dejenere olduğu yerdir. Osteoliz, altta yatan bir enflamatuar durumdan kaynaklanabilir. Bu, enfeksiyonları, genetik bozuklukları ve endokrin sistemle ilgili sorunları içerebilir.

Dikkat: Sayfa içeriği sadece bilgilendirme amaçlıdır. Tanı ve tedavi için mutlaka doktorunuza başvurunuz.

Paylaşın

Cam kemik hastalığı nedir? Detaylar

0

Cam Kemik Hastalığı (Gevrek Kemik Hastalığı, Kırılgan Kemik Hastalığı, Osteogenesis Imperfecta),  kolayca kırılan kırılgan kemiklerle sonuçlanan bir hastalıktır. Doğumda bulunur ve genellikle ailesinde hastalık öyküsü olan çocuklarda gelişir.

Cam kemik hastalığı hafiften şiddetliye kadar değişebilir. Bebeklerde doğumdan önce veya sonra kısa bir süre ortaya çıkarsa yaşamı tehdit edebilir. Yaklaşık 200 bin kişiden birinde kırılgan kemik hastalığı gelişir. Erkek ve kadınlarda ve etnik gruplar arasında eşit olarak görülür.

Türleri;

Bu hastalık, 4 alt tür olarak sınıflandırılmıştır:

  • Tip 1; Cam Kemik Hastalığı: Kemik deformasyonlarının yanı sıra göz akı mavimsi olur. Bu hastalar genellikle kısa boylu olur.
  • Tip 2; Göz akı koyu renklidir. Doğum sırasında kaburga ve uzun kemik kırıklarının yaşanabildiği ölümcül türdür.
  • Tip 3; Kısa boy ve üçgen yüz şekline neden olmakla birlikte göz akının gri olması, skolyoz ve kemik kırılmaları ile görülür.
  • Tip 4; Göz akının gri ve belirgin boy kısalığının görüldüğü tür

Nedenleri;

COL1A1, COL1A2, CRTAP ve P3H1 genlerindeki mutasyonlar cam kemik hastalığına neden olur. COL1A1 ve COL1A2 genlerindeki mutasyonlar, tüm cam kemik hasta vakalarının yüzde 90’ından fazlasından sorumludur. Bu genler, tip I kollajeni monte etmek için kullanılan proteinlerin yapımında talimatlar sağlar. Bu tip kolajen kemik, cilt ve diğer bağ dokularında en bol bulunan proteindir. Vücuda yapı ve güç sağlar.

Cam kemik hastalığına neden olan mutasyonların çoğu imperfekta tip I, COL1A1 geninde ortaya çıkar. Bu genetik değişiklikler vücutta üretilen tip I kollajen miktarını azaltır ve bu da kemiklerin kırılgan olmasına neden olur ve kolayca kırılabilir. Çoğu cam kemik hastalığı tip II, III ve IV’ten sorumlu mutasyonlar, COL1A1 veya COL1A2 geninde meydana gelir. Bu mutasyonlar tipik olarak tip I kollajen moleküllerinin yapısını değiştirir. Tip I kollajen yapısındaki bir kusur, bağ dokuları, özellikle kemiği zayıflatır, cam kemik hastalığının karakteristik özellikleri ile sonuçlanır.

Yukarıda tarif edilen genlerden birinde mutasyon tanımlanmayan cam kemik hastalığı vakalarında, hastalığın nedeni bilinmemektedir. Bu olgular cam kemik hastalığı V ve VI tiplerini içerir. Araştırmacılar, bu koşullardan sorumlu olabilecek ek genleri tanımlamaya çalışıyor.

Belirtileri;

Hastalığın belirtileri ve belirtilerin derecesi hastadan hastaya değişebilir. Hastalığın başlıca belirtileri ise şu şekildedir:

  • Kemik kırılmaları
  • Burun kanamaları
  • Hafif yaralanmalar sonrasında bile güçlükle durdurulan kanama
  • Morluklar
  • Bacaklarda çarpıklık
  • Nefes alma problemleri
  • Güçsüz ve sararmış dişler
  • Skolyoz (omurga eğriliği)
  • Boy kısalığı
  • Yorgunluk
  • Sıcağa dayanamama
  • Göz akında mavilik ya da renk değişimi
  • Gevşek eklemler
  • Zayıf kaslar

Tanısı;

Klinik muayene ile koyulabilmektedir. Ayrıca cilt biyopsisi, kanda genetik testler ve hamileliğin 14 ve 18’inci haftalarında yapılan amniosentez ile de teşhis yapılabilir. Kırıklar olduğunda tedavisi yapılır, oluşan sakatlıklar cerrahi yolla düzeltilir, kemikleri güçlendirmeye yönelik ilaç tedavisi uygulanır. Bu bireylerin günlük yaşamlarını sürdürebilmeleri konusunda fizik tedavi ve rehabilitasyona mutlaka ihtiyaç vardır. Cam kemik hastalığı tanısı almış kişilerin yakınlarına, kemiklerde kolay kırılma riski anlatılmalı, taşıma ve egzersiz yaptırma sırasında özen göstermeleri önerilmelidir. Sürekli ve düzenli fizik tedavi ve rehabilitasyon ise son derece önemlidir.

Tedavisi;

Pek çok genetik hastalıkta olduğu gibi cam kemik hastalığının da kesin bir tedavisi yoktur. İlgili gende görülen mutasyondan kaynaklanan hastalığın derecesi ve şiddeti hastadan hastaya değişebilir. Genel olarak tedavide belirtileri ve oluşabilecek komplikasyonları kontrol altında tutmak ve en aza indirmek hedeflenir. Aynı zamanda, hastaların hayat kalitesinin düşmemesi için normal yaşamlarına devam etmeleri de sağlanmaya çalışılır.

Tedavinin en önemli adımlarından biri de hastaların hayatları boyunca karşılaşacakları kemik kırıklarını en az düzeyde tutmak ve hareket kabiliyetini artırmaktır. Bu nedenle, hastaların düzenli olarak doktor kontrolüne gitmesi ve takip edilmesi büyük önem taşır. Hastalığın tedavisinde aşağıdaki yöntemler izlenebilir:

  • Kırıkların oluşması halinde kırık tedavisi
  • Hareket kabiliyetini artırma amaçlı fizik tedavi ve rehabilitasyon
  • Kemiklerin güçlendirilmesi için ilaç tedavisi (bifosfonat)
  • Oluşan deformasyonlar için cerrahi operasyon
  • Kemiklere implant takılması
  • Kemiklerin sabit durabilmesi için destekler
  • Diş yapısındaki bozuklukların giderilmesi

Bu hastalığa sahip kişilerin kemiklere binen yükün artmaması için kilo almaması ve ideal kilolarını koruması da büyük önem taşır. Buna ek olarak, alkol ve kafein içeren yiyecek ve içeceklerden de uzak durulması gerekir. Ayrıca, hastaların D vitamini ve kalsiyum değerlerinin düzenli olarak kontrol edilmesi ve hastaların vitamin ve mineral açısından zengin bir beslenme planına uyması da oldukça önemlidir.

Dikkat: Sayfa içeriği sadece bilgilendirme amaçlıdır. Tanı ve tedavi için mutlaka doktorunuza başvurunuz.

 

Paylaşın

Opiat ve opiat bağımlılığı nedir? Detaylar

0

Opiatler, genellikle ağrıyı tedavi etmek için reçete edilen ilaçlardır. Opiatler arasında hem morfin, kodein, eroin ve afyon dahil olmak üzere haşhaştan türetilen ilaçlar hem de benzer etkilere sahip olan hidrokodon, oksikodon ve metadon gibi sentetik opiatler bulunur.

Ağrıyı tedavi etmek için çok faydalı olsalar da bu ilaçlar fiziksel bağımlılığa ve bağımlılığa neden olabilir. Eroin gibi bazı yasa dışı uyuşturucular da opiattir. Metadon, genellikle ağrıyı tedavi etmek için reçete edilen bir opiattir. Ancak opiat bağımlısı olan kişilerde yoksunluk semptomlarını tedavi etmek için de kullanılabilir.

Aldığınız opiat miktarını durdurur veya azaltırsanız, fiziksel yoksunluk belirtileri yaşayabilirsiniz. Özellikle bu ilaçları birkaç haftadan uzun süre yüksek dozlarda kullanıyorsanız geçerlidir.

Opiat yoksunluğu hafif, orta, orta şiddetli ve şiddetli olarak kategorize edilebilir. Birinci basamak sağlık hizmeti sağlayıcınız, opioid kullanım geçmişinizi ve semptomlarınızı değerlendirerek belirleyebilir.

Reçeteli opiatler;

  • Oxycontin (oksikodon)
  • Vicodin (hidrokodon ve asetaminofen)
  • Dilaudid ( hidromorfon )
  • Morfin

Opiatlerin vücut üzerindeki etkisi nedir?

Opiatlerler kendilerini beyin, omurilik ve gastrointestinal sistemdeki opiat reseptörlerine bağlar. Opiatler bu reseptörlere bağlandıkları zaman etkilerini gösterirler. Beyin aslında ağrıyı azaltmak, solunum hızını düşürmek ve hatta depresyon ve anksiyeteyi önlemeye yardımcı olmak dahil olmak üzere birçok etkiden sorumlu olan kendi opiatlerini üretir. Bununla birlikte, vücut büyük miktarlarda opiat üretmez. Doğal olarak oluşan bu opiatleri taklit eder.

Bu ilaçlar vücudu çeşitli şekillerde etkileyebilir;

  • Opiatler, nefes almayı yavaşlatarak veya öksürüğü azaltarak nefes alma ve kalp atışı gibi işlevleri kontrol eden beyin sapını etkileyebilir
  • Opiatler, zevk veya rahatlama duyguları yaratmak için, beynin duyguları kontrol eden limbik sistem olarak bilinen belirli bölgelerinde hareket edebilir
  • Opiatler, beyinden vücudun geri kalanına mesajlar gönderen omuriliği etkileyerek ağrıyı azaltmaya çalışır ve bunun tersi de geçerlidir

Opiat bağımlılığına ne sebep olur?

Uzun süre opiat ilacı aldığınızda, vücudunuz etkilere karşı duyarsızlaşır. Zamanla, vücudunuzun aynı etkiyi elde etmek için daha fazla ilaca ihtiyacı vardır. Bu çok tehlikeli olabilir ve yanlışlıkla aşırı doz alma riskinizi artırır.

Bu ilaçların uzun süreli kullanımı, sinir reseptörlerinin beyninizdeki çalışma şeklini değiştirir ve bu reseptörler ilaca bağlı hale gelir. Bir opiat ilacı almayı bıraktıktan sonra fiziksel olarak hastalanırsanız, bu maddeye fiziksel olarak bağımlı olduğunuzun bir göstergesi olabilir. Bağımlılık semptomları, vücudun ilacın yokluğuna verdiği fiziksel tepkidir.

Çoğu insan ağrıdan veya yoksunluk belirtilerinden kaçınmak için bu ilaçlara bağımlı hale gelir. Bazı durumlarda, insanlar bağımlı hale geldiklerinin farkına bile varmazlar.

Opiat bağımlılığı belirtileri nelerdir?

Yaşadığınız belirtiler, yaşadığınız bağımlılık düzeyine bağlı olacaktır. Ayrıca, bir kişinin bağımlılık semptomlarını ne kadar süre yaşayacağını birden fazla faktör belirler. Bu nedenle, herkes opiat bağımlılığını farklı şekilde yaşar. Erken belirtiler ilacı kullanmayı bıraktıktan sonraki ilk 24 saat içinde başlar ve şunlardır:

  • Kas ağrıları
  • Huzursuzluk
  • Kaygı
  • Gözyaşı
  • Burun akması
  • Aşırı terleme
  • Uyuyamama
  • Çok sık esnemek

Daha yoğun olabilen sonraki belirtiler;

  • İshal
  • Karın krampları
  • Deride tüylerin diken diken oldu
  • bulantı ve kusma
  • Bulanık görme
  • Hızlı kalp atımı
  • Yüksek tansiyon

Çok rahatsız edici ve ağrılı olmasına rağmen, semptomlar genellikle 72 saat içinde düzelmeye başlar ve bir hafta içinde, opiat yoksunluğunun akut semptomlarında önemli bir azalma fark edilir.

Hamile iken opiat bağımlısı olan veya kullanan annelerden doğan bebekler de sıklıkla yoksunluk belirtileri yaşarlar. Bunlar şunları içerebilir:

  • Sindirim sorunları
  • Zayıf beslenme
  • Dehidrasyon
  • Kusma
  • Nöbetler

Belirtilerinizin ne kadar süreceği, kullanım sıklığına ve bağımlılığın ciddiyetine ve genel sağlığınız gibi bireysel faktörlere bağlıdır. Örneğin, eroin vücut sisteminden daha hızlı atılır ve semptomlar son kullanımdan sonraki 12 saat içinde başlar. Metadonun semptomlarının başlaması bir buçuk gün sürebilir.

Opioid yoksunluğu nasıl teşhis edilir?
Opioid yoksunluğunu teşhis etmek için, birinci basamak sağlık hizmeti sağlayıcınız fiziksel bir muayene yapacak ve semptomlarınız hakkında sorular soracaktır. Ayrıca, sisteminizdeki opioidlerin varlığını kontrol etmek için idrar ve kan testleri isteyebilirler.

Geçmişteki uyuşturucu kullanımı ve tıbbi geçmişiniz hakkında sorular sorulabilir. En iyi tedaviyi ve desteği almak için açık ve dürüst cevap verin.

Opiat bağımlılığı için hangi tedaviler mevcuttur?

Opiat bağımlılığı çok rahatsız edici olabilir ve pek çok insan bu ilaçları rahatsız edici semptomlardan kaçınmak için almaya devam eder veya bu semptomları kendi başlarına yönetmeye çalışır. Bununla birlikte, kontrollü bir ortamda tıbbi tedavi sizi daha rahat hale getirebilir ve daha büyük bir başarı şansına yol açabilir.

Hafif bağımlılık, asetaminofen (tylenol), aspirin veya ibuprofen gibi nonsteroid antiinflamatuar ilaçlar ( NSAID’ler ) ile tedavi edilebilir. Bol sıvı ve dinlenme önemlidir. Loperamid (imodium) gibi ilaçlar ishale yardımcı olabilir ve hidroksizin (vistaril, atarax) mide bulantısını hafifletebilir.

Daha yoğun bağımlılık semptomları hastaneye yatmayı ve diğer ilaçları gerektirebilir. Öncelikle yatan hasta ortamında kullanılan bir ilaç klonidindir. Klonidin, bağımlılık semptomlarının yoğunluğunu yüzde 50 ila 75 oranında azaltmaya yardımcı olabilir. Klonidin özellikle aşağıdakilerin azaltılmasında etkilidir:

  • Kaygı
  • Kramp
  • Kas ağrıları
  • Huzursuzluk
  • Terlemek
  • Gözyaşları
  • Burun akması

Suboxone , diğer opiatlerin bağımlılık yapıcı etkilerinin çoğunu üretmeyen daha hafif bir opiat (buprenorfin) ve opiat bloker (naloxone) kombinasyonudur. Opiat engelleyici, kabızlığı önlemek için çoğunlukla midede çalışır . Enjekte edilirse, anında bağımlılığa neden olacaktır, bu nedenle kombinasyonun diğer formülasyonlara göre kötüye kullanılması olasılığı daha düşüktür. Ağızdan alındığında, bu kombinasyon yoksunluk semptomlarını tedavi etmek için kullanılabilir ve diğer, daha tehlikeli opiatlerden gelen detoksifikasyonun yoğunluğunu ve süresini kısaltabilir.

Metadon uzun süreli idame tedavisi için kullanılabilir. Hala güçlü bir opiattir, ancak yoğun yoksunluk semptomları üretme olasılığı daha düşük olan kontrollü bir şekilde azaltılabilir.

Hızlı Detoksifikasyon nadiren yapılır. Nalokson veya Naltrekson gibi Opiat bloke edici ilaçlar ile anestezi altında yapılır. Bu yöntemin semptomları azalttığına dair bazı kanıtlar var, ancak yoksunluk için harcanan süreyi mutlaka etkilemiyor. Ek olarak, kusma sıklıkla bağımlılık sırasında ortaya çıkar ve anestezi altında kusma potansiyeli ölüm riskini büyük ölçüde artırır. Bu nedenle, riskler potansiyel faydalardan daha ağır bastığından çoğu doktor bu yöntemi kullanmaktan çekinmektedir.

Opiat bağımlılığın komplikasyonları nelerdir?

Bulantı ve kusma, yoksunluk sürecinde önemli belirtiler olabilir. Akciğerlere yanlışlıkla kusan maddenin solunması (aspirasyon olarak bilinir), pnömoni ( aspirasyon pnömonisi ) gelişmesine yol açabileceğinden bağımlılık ile ilişkili ciddi bir komplikasyon olabilir .

İshal, çok rahatsız edici ve potansiyel olarak tehlikeli bir yoksunluk belirtisidir. İshalden sıvı ve elektrolit kaybı , kalbin anormal bir şekilde atmasına neden olabilir, bu da dolaşım sorunlarına ve hatta kalp krizine yol açabilir. Bu komplikasyonları önlemek için kusma ve ishal nedeniyle kaybedilen sıvıların yenilenmesi önemlidir.

Kusma yaşamasanız bile mide bulantısı çok rahatsız edici olabilir. Opiat bağımlılığı sırasında kas krampları ve eklem ağrısı da olabilir. İyi haber şu ki, birinci basamak sağlık hizmeti sağlayıcınız bu rahatsız edici yoksunluk belirtilerine yardımcı olabilecek seçkin ilaçlar sağlayarak sizinle birlikte çalışabilir.

Bazı kişilerin burada listelenmeyen başka yoksunluk semptomları yaşayabileceğini de unutmamak gerekir. Bu nedenle, yoksunluk döneminde birinci basamak sağlık hizmeti sağlayıcınızla birlikte çalışmak önemlidir.

Uzun vadede ne beklenmeli?

Opiat ilaçlarının alınması yeni bırakıldıysa ve yoksunluk belirtileri yaşanıyorsa, mümkün olan en kısa sürede doktora görünülmelidir. Doktor semptomların yöneltilmesine ve ilaç alımını ayarlamaya yardımcı olacaktır. Doktora danışılmadan reçeteli opiat ilaçlar bırakılmamalıdır. Opiat bağımlılığı için yardım aramak, genel sağlığı iyileştirecek ve nüks, kaza sonucu aşırı doz ve opiat bağımlılığıyla ilgili komplikasyonlar riskini azaltacaktır.

Dikkat: Sayfa içeriği sadece bilgilendirme amaçlıdır. Tanı ve tedavi için mutlaka doktorunuza başvurunuz.

Paylaşın

KÜNYE

MESAJ

– Borsa ve Döviz
– Finans
– Enerji
– Otomobil
– Emlak
– Diğer Ekonomi

 

0 (537) 883 27 00

haberkaos.com@gmail.com

Sosyal Medyada Haber Kaos