1955 yılında Giresun’un Tirebolu İlçesi’nde dünyaya gele3n Ali Ziya Çamur, 1979’da Trabzon Fatih Eğitim Enstitüsü Türkçe Bölümünü bitirerek, öğretmen oldu. Yurdun çeşitli illerinde çalıştıktan sonra, Eylül 2005’te emekliye ayrıldı.

Haber Merkezi / Şiirde, tüm etkilerden uzaklaşarak, kendi biçemini bulmayı amaçlayan Ali Ziya Çamur; geleneksel halk şiirinden yola çıkarak, çağcıl şiir ve imge anlayışlarını kullandığı şiirlerin yanı sıra, günümüz şiirinin gelişim seyri içinde ve çağcıl poetikayı göz ardı etmeyen, özgür koşuklu, insanî, gerçekçi şiirler yazmaktadır.

Şiir dışında, yazınsal konularda inceleme ve eleştiri yazıları da yazan şairin yazı ve şiirleri; Öğretmen Dünyası, Ardıçkuşu, Aykırısanat, Ekin Sanat, Lül Sanat, Güney ve Duygu Seli dergilerinde yayımlanmaktadır. Ayrıca; çeşitli internet sitelerinde de şiir, öykü ve yazıları yayımlanmaktadır.

“Küllenen Güller”

– Uğur Kaymaz, İman El-Hams ve diğer savaş yitiği çocuklara –

Ölüm geceden gebe, kesik rüzgârlardan sağılır zulüm.

Bir çiçeğin kristal dişlerinde tuzlanmış düşler soğuk.

Hazları yırtık, hızları sırma, günceleri gergin, günleri seyrek;

İbretlik âlemlerin oturaksız deminde balatası sıyrık eller

Hasırı solgun, hazırı soygun kombine çözülüşlerde….

Kıvrık masalların zarsız duvarları yankısız parmaklara hazır.

Beyaz bir niçin oldu çocuğun gözlerine yaslanan,

Demir soğukluğunda aktı ellerine kara sükût ezberden.

Talihsiz gelişlerin tarifsiz yitikleriydiler tarihsiz güncesinde Tanrı’nın…

Kuru düşleri gök yatağında ıslanırken, yağmursu paylaşımlarda

Halkalanan suların merkezine düşmüş birer taştılar.

Gözlerden sızan gölde yazısız bir tarihin sözsüz ağıtıydılar

Düşürürlerken hayatın soğuk terlerine uçurumları

Sessizliğine döküldü takvim, gün günü döllerken kısır döngüye.

Payına düşen zaman kırıldı üşürken küllenen şafaklarda gül