Neşe Ersoy Kimdir? Hayatı, Eserleri
12 Temmuz 1957 yılında Artvin’in Şavşat İlçesi’nde dünyaya gelen Neşe Ersoy, ilk, orta ve liseyi Artvin’de bitirdi. 1975 yılında Ankara’ya geldi. İki yıl Ankara Üniversitesi Eczacılık Fakültesinde okudu ve oradan ayrıldı.
Haber Merkezi / Bir süre işçi olarak çalışan Neşe Ersoy, çeşitli dergilerde şiirleri yayımlandı. Bu arada Turizm ve Otelcilik Yüksek Okulundan mezun oldu. Ankara’da yaşamını sürdürdü ve Ankara’nın Yerel Haber adlı gazetesinde köşe yazıları yazdı. Edebiyatçılar Derneği üyesi oldu.
Neşe Ersoy, Türkiye’de bir ilki gerçekleştirip üçüncü kitabı ‘Hanisin’i VCD’li olarak çıkardı.
“Aşık oldum”
Artık açar çiçekler
Uçuşur kelebekler
Gözüm yolunu bekler
Ben aşık oldum
Yüreğim dolu umut
Ne şimşek ne de bulut
Korkutmaz, elimi tut
Ben aşık oldum
Şimdi dünya toz pembe
Yüreğim kaldı sende
Gözüm yok hiç kimsede
Ben aşık oldum
Çocuklar gibi şenim
Çırpınıyor yüreğim
Dünya yalnızca benim
Ben aşık oldum
“Bahçede Aşk”
Böyle güneşli günleri sever
bahçemdeki ağaçlar
yaprakları bir başka parıldar.
rüzgar,
oynaştırır dalları hafifçe
sarmaş dolaş olur yerlerde
gölgeler
soluksuz sevişir böyle günlerde
“Gidersin”
gün gelir
akan su, batan gün olur
gidersin
ne aşk kalır
ne yer minderinde sohbetler
hararetli kavgaların da biter
severim aşkını
sohbetini
kavganı da severim
gidersin yine de
yüreğinde ateş hiç yanmamış
soluksuz sevişmeler yaşanmamış
hiç gibi gidersin
git istersen
bırak kaçsın çayların tadı
sesine aşık menekşeler kurusun
bırak aşk yalnız uyusun.
gün gelir çeker gidersin
sohbet biter, biter kavga
ben biterim
“Ayrılık”
alışır mıyım dersin
ölüme alıştığım gibi
sensizliğe de…
böyle çekip gidemezsin alıp da başını
bana bir sevda borcun var elleri kınalı
bir sevda… her dem duvaklı
seviler doğuracaktı daha tanyeri
soluğunu katacaktım soluğuma
azalacaktı yalnızlıklarımız
ne yorulmaya doyacaktık, ne doymaya
aşk ustası olunmuyor
kaç kemale ermişsem hep acemi
ya yanılmalar eritiyor ya susmalar
düğmeye basar gibi konuyor adı ayrılığın
gülüşüm biber tadında
yüreğim yara
uçurum ister gözlerim
aşk mıydı koşulduğum kahır mı
bir gücenme değil bu, bir sitem hiç
daha uzun eylemeliydik geceyi
günü daha yaşanır, daha bir yürekli
ne ben tükenmeliydim ne mevsim
bana bir sevda borcun var elleri kınalı
bir sevda… her dem duvaklı
bir şubat fırtınası vurur
uzaklara düşerim
hem gözden…hem gönülden
öksüz kalır telgraf tellerinin kuşları
rolünü değişir şehir
günü yük, geceyi soğuk eyler omzuma
sessiz… soluksuz… onanmıyor yaralar
çağırmıyor, ne göz ne gönül
saklısı gizlisi yok
en mahreminde yüreğimin
kimsenin sahiplenmediği
haydi bulutlar… zamanıdır
azat olun gözümden
azat olun gözümden
