Necdet Tezcan Kimdir? Hayatı, Eserleri
8 Şubat 1942 yılında Kırklareli’nin Vize İlçesi’nde dünyaya gelen Necdet Tezcan, ilk ve orta öğrenimini tamamladıktan sonra Vize’de lise bulunmadığı için Çanakkale Öğretmen Okuluna gider. Mezun olunca (1960) Vize’nin küçük bir köyünde öğretmenliğe başlar.
Haber Merkezi / Sonraları İstanbul Eğitim Enstitüsünü bitiren (1966) Tezcan, Urfa’ya atanır. Urfa Kız Öğretmen Okulunda bir süre görev yaptıktan sonra Kastamonu Göl Öğretmen Okuluna geçer. Edirne Kız Öğretmen Okulunda da çalışan Tezcan, Edirne Anaolu Öğretmen Lisesinden 1993’te emekli olur.
Öğretmenlik mesleğin özelliklerini Başöğretmen Atatürk’ün ilke ve devrimleriyle bütünleştiren, çocuk sevgisiyle yoğrulan Tezcan’ın öğretmenlik coskusu, bir süre sonra şiire dönüşür. İstanbul Eğitim Enstitüsünde Behçet Necatigil ve Ahmet Kabaklı hocalardan ders alan Tezcan’ın üzerinde, mezun olduktan sonra da mektuplaşmaya devam ettiği, “şahsına duyduğum sevgi ve saygı da benim kırmızı çizgilerim oldu.” dediği Behçet Necatigil’in büyük tesiri vardır. Hesaplı kitaplı bir sanat olamayacağını düşünen Tezcan, şiirde esin, doğaçlama ve çağrışımı önceler. Duygu yükü, imge, arındırma ve sözcük seçiciliğinin şiir sanatındaki önemli yan yollar olduğunu belirtir. Sanata bir ömür adamak gerektiğini savunan Tezcan’a göre, sanatsal üretimin temelinde yetenek, yaratma gücü ve çalışma vardır.
“Balkanlardan göç eden bir ailede doğmam, Balkan topraklarının izlerini; Trakya’da yaşamam, Trakya’ya has özellikleri şiirime taşımıştır.” diyen Necdet Tezcan’ın ilk şiiri 1972’de İzmir Demokrat gazetesinde çıkar. Şiirleri sonraki yıllarda Damla, Kiraz, Türk Dili, Öğretmen Dünyası gibi dergilerde yayımlanır. Toplumsal olaylara öğretmen duyarlılığı ile bakan Tezcan “hüznün harman yerinde sabahla(yan)” ruhuyla, Keşan’da günlük olarak yayımlanan Önder gazetesinde köşe yazıları yazmaktadır. Türkiye Yazarlar Sendikası üyesidir. (Kaynak: teis.yesevi.edu.tr)
Eserleri;
Serhat Şehri Edirne (1972)
Medeniyet Yulari (1973)
Beşpinar (1989)
Yüzünün Yeryüzüyüm (1994)
Çagla Tadi (1994)
Gül/Açar Gül/Üşürüz (1999)
