Behzat Ay Kimdir? Hayatı, Eserleri
2 Mayıs 1936 yılında Mersin’de dünyaya gelen Behzat Ay, 9 Temmuz 1999 yılında İstanbul’da hayatını kaybetti. Anısına özel düzenlenen Behzat Ay Yazın Ödülü halen iki yılda bir verilmektedir.
1954’te Düziçi Köy Enstitüsü’nden, 1970’te Gazi Eğitim Enstitüsü Eğitim Bölümü’nden mezun oldu. İlkokul öğretmenliği ve müfettişliği yaptı. 2 Eylül 1980’de kendi isteğiyle emekliye ayrıldı.
Türkiye Yazarlar Sendikası üyeliği yaptı. Türkiye Öğretmenler Sendikası’nın kurucuları arasındadır. 1973’te yayımlanan “Çağdaş Atatürkçülüğün Yorumu” başlıklı yazısıyla Barış gazetesinden ödül aldı. 1982’de “Sınır” adlı hikâyesiyle Abdi İpekçi Dostluk ve Barış Ödülünde mansiyon kazandı.
Behzat Ay, 1954 yılından itibaren Varlık, İmece, Öncü, Sosyal Adalet, Yön, Vatan, Akşam, Türk Dili Dergisi, Hürriyet Gösteri gibi dergilerde yazıları yayımlandı. Eserlerinde en çok kullandığı temalardan biri köylü-kentli çatışmasıdır. İçindeki köylü ile yaşayan ama kentli görünmeye çalışan, özentilikten beslenen insanların sıkıntılarını dile getirdi.
Devrimci ve halkçı yönünü hem kurmaca eserlerinde hem de yazılarında görmek mümkündür. Gezi kitabı, roman, öykü, günlük, deneme gibi pek çok türde eser verdi. Cemal Süreya ile yakın dosttu.
Behzat Ay’ın eserleri: Köyden Geliyorum (1959 Gezi Yazısı), Başkanın Ankara Dönüşü (1961 Gezi Yazısı), Dor (1966 Roman), Gündoğusu (1970 Gezi Yazısı), Sis İçinde (1973 Roman), Sürgün (1975 Roman), Çanakkale’den Laik Cumhuriyete (1992 Araştırma), Kuşku ve Korku (1992 Hikaye),
O Uzun Yalnızlık (1993 Roman), Çırılçıplak Yüreğimle (1994 Günlük), Atatürk’ten Sonra Kir, Kin ve Yalan (1994 Araştırma), Kan ve Gözyaşı (1997 Araştırma).
