Bazal Hücreli Karsinom Patofizyolojisi

Bazal hücreli karsinomlar yavaş büyüyen kanserlerdir. Genellikle yüz, kafa derisi, çene, boyun veya sırt gibi vücudun güneşe maruz kalan kısımlarında bulunan kabarık veya düz lezyonlar olarak görünürler.

Haber Merkezi / Lezyonlar açık tenli ve sarışın veya kızıl saçlı kişilerde daha yaygındır. Bu nedenle Avrupa kökenli olanlar arasında yaygındır. Ayrıca, albinizm olanlar bazal hücreli karsinom geliştirme riski altındadır (albinizm, vücutta pigment üreten melaninlerin genetik olarak yokluğu anlamına gelir). Koyu ten rengine sahip Afrika veya Güney Asya kökenli bireyler, bazal hücre kanseri de dahil olmak üzere cilt kanserine karşı oldukça dirençlidir.

Organ naklinden sonra bazal hücre kanserlerine yatkınlık artar. Bazal hücreli karsinom, muhtemelen açık havada çalıştığı ve daha fazla güneşe maruz kaldığı için erkeklerde kadınlara göre biraz daha yaygındır. Ayrıca, bazal hücreli karsinom 50 yaş üstü bireylerde daha fazla görülür.

Patoloji

Bazal hücreli karsinom oldukça lokalizedir ve genellikle yayılmaz. Bununla birlikte, bu kanser türü hala çevreleyen dokuyu istila edip yok edebileceğinden, malign bir kanser türü olarak kabul edilir.

Tek bir bazal hücreli karsinom lezyonu geliştiren bireyler, ek lezyonlar geliştirme riski altındadır. Tahminlere göre 3 yıl içinde ek lezyon geliştirme riski yüzde 44’tür.

Genetik

Bazal hücreli nevüs sendromu (BCNS) adı verilen nadir bir kalıtsal bozukluk, bazal hücreli karsinom gelişme riskini artırır. Gorlin sendromu olarak da bilinen BCNS, insan kromozomu 9q22’de bulunan genlerin mutasyonları ile ilişkilidir. 

Bir tümör baskılayıcı gen PTCH1 de tanımlanmıştır. Bu gende mutasyonlar meydana gelirse, hücre sinyal yolları hücrenin kanserli büyümesini önlemede başarısız olabilmektedir.

Bazal hücreli karsinom lokalizasyonu

Bazal hücre kanserlerin büyümeleri sınırlıdır ve çok nadiren diğer organlara yayılır. Bu nedenle, cerrahi ile dikkatli eksizyonları yüzde 100 kür oranları ile sonuçlanır. Araştırmacılara göre, bazal hücre kanserleri de genetik olarak stabildir ve bu da metastaza yol açan daha fazla DNA mutasyonunu önler.

Dikkat: Sayfa içeriği sadece bilgilendirme amaçlıdır.

Paylaşın

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir