Bahri Çokkardeş kimdir?
1954 yılında Bosna’da dünyaya gelen Bahri Çokkardeş, ailesiyle birlikte Türkiye’ye göç edip Bursa’ya yerleşmiştir. Geçirdiği bir ruhsal bunalım sonucu, çeşitli hastanelerde tedavi görse de en son aşamada hayatla olan tüm ilişkisini kesen Bahri Çokkardeş, son aşamada yemek yemeyi de reddederek, 28 Eylül 2009 günü hayata veda etmiştir.
Haber Merkezi / Lise üçüncü sınıfta okulu bırakmış, bir süre amatör futbol oynamış daha sonra çeşitli serigrafi şirketlerinde desinatör olarak çalışmış ve emekli olmuştur. İlk şiirlerinin yayımlandığı Yeni Nilüfer dergisinden, son şiirlerinin yayımlandığı Akatalpa dergisine dek -1975 yılından 2008 yılına kadar- toplamda 154 şiir yazmış,
Gecenin Kalbinde Unutulmuş Şiirler ile Sessizlik İzleri isimli iki kitabı olan bir şairdir.
Onun şiir dili belirli sözcükler üzerine inşa edilmiştir. İlk şiirlerindeki tekrar eden dizelere ve tekrarlara dayalı monotonluğu; ikinci kitabında ve kitap dışı kalan şiirlerinde bırakmış, hissettiği, yaşadığı ve içselleştirdiği duygulara dayalı bir şiir oluşturmuştur. Bu sözcük ve olgulara dayandırdığı şiir dünyasında yer yer etkili şiirler söylemiş olan şair, yer yer sıradanlığa düşmekten kurtulamamıştır.
Şiirleri, öyküleri, yazıları ve söyleşileri Akatalpa, Aykırısanat, Dize, Eliz Edebiyat, Mavi, Patika, Sonsuzluk ve Bir Gün, Varlık vb. gibi dergilerde yayımlandı.
“Denizde Gül Bitti”
Suya tutundum
Sudaki su uykularında
Göçmen kuşlar dağıldı
Kendi düşüne ağladı ishak
Geçilmez yalnızlıktan
Geçti sessizlik
Sır oldu aşk
Denizde gül bitti
Us yürüdü
Sustu derin kederin çalgıcısı
Uğuldayan rüzgar
Boş gecede umutlar
Ay ışığı misafirim
Yağmura benzedim
Tozlu bir gölgeye değdim
Zamanın kapısını açtım
Ey anılar eski saatler
“Kırılmış Yürek”
annemin anısına…
Issız yıldızlarla
Sessiz kaldı şarkılar
Kederle kanayan gece
Soldu ay rengi yüzün
Bir damla buzdan gözyaşı
Yüreğimin son yalnızlığı
Siyah gözlerini örttü sisler
Veda etmeden kara güneşlere
Sonsuz gülümsemenle kal
Getirsin gece rüzgârı
Düşlerin hazan mevsimlerini
Me1ekler katından
Bundan sonrası hüzün
Korusun seni
Sakin gölgeleri
Beyaz güllerin
