Adiponektin Ve Diyabet
Diyabetin önlenmesi ve yönetimi büyük bir küresel sağlık sorunu haline gelmiş durumda. Son zamanlarda yapılan çalışmalar obeziteyi diyabetle ilişkilendirirken, yağ depolamanın ötesinde adipositlerin işlevlerine odaklanmada bir artış var.
Haber Merkezi / Adipositlerden türetilen proinflamatuar salgı proteinleri, obezite ve insülin direnci / tip 2 diyabet ve kardiyovasküler hastalıklar arasındaki ilişkiye biraz ışık tutmaktadır.
Adiponektin, adipositler tarafından salgılanan bir peptit hormonudur. Endotel hücrelerinin yanı sıra iskelet ve kalp miyositleri gibi diğer hücreler de adiponektin üretir. Bu hormon insülin direnci, tip 2 diyabet ve kalp hastalığında önemli bir rol oynar. Adiponektinin etkileri iki adiponektin reseptörü tarafından düzenlenir; AdipoR1 ve AdipoR2. Adiponektin doğrudan iskelet kası, karaciğer ve damar sistemi üzerinde etki eder.
Adiponektinin insülin duyarlılaştırıcı etkisi, öncelikle hepatik glukoneogenezin azalmasından kaynaklanır ve kasta glukoz taşınmasını arttırır. İkincil faktörler, ATP üretimini artırmak için daha yüksek enerji tüketimini ve periferik dokulardaki yağ asitlerinin oksidasyonunu içerir.
Adiponektinin glikoz düşürücü etkisinin ardındaki bir başka potansiyel neden de, insülin salgısının artmasıdır. Yağ asidi ve sitokin kaynaklı β-hücre işlev bozukluğunu önlediği gösterilmiştir. Birkaç küçük ölçekli çalışma, adiponektin ve inflamasyon belirteçleri arasında ters bir ilişki olduğunu bildirmektedir. Bu nedenle, düşük adiponektin seviyeleri, en azından sigara içmeyen kişilerde diyabet gelişimini öngörebilir.
Adiponektin yapısı
Adiponektin, 30 kDa ağırlığında multimerik bir proteindir. İnsan adiponektininde 244 amino asit bulunur ve fare adiponektininde 247 amino asit bulunur. Adiponektinin kolajen alanındaki birkaç lizin tortusunun hidroksilasyonu ve glikosilasyonu dahil olmak üzere translasyon sonrası modifikasyonların, yüksek moleküler ağırlıklı oligomerik adiponektin oluşumu için çok önemli olduğu bulunmuştur. Bu, insülin duyarlılaştırıcı ve kardiyo-koruyucu etkilerine yardımcı olan, adiponektinin önemli bir biyoaktif izoformudur.
APPL1 adı verilen bir adiponektin reseptörü bağlayıcı protein, adiponektinin insülin ile etkileşime girdiği sinyal yolunda bir aracı görevi görür. Protein, insülin reseptör substratları ile doğrudan etkileşime girer. Çalışmalar, APPL1’in, adiponektinin hücresel düzeyde etkilerine aracılık etmede önemli bir adım olan AMP ile aktive olan protein kinazı (AMPK) aktive ettiğini göstermektedir. Aktive edilmiş AMPK, nitrik oksit üretiminde yer alır ve bu da vazodilatasyona neden olur. AMPK aktivasyonu ayrıca IKK/NFκB/PTEN ile tetiklenen apoptozu da inhibe eder.
Adiponektin ve insülin direnci araştırmaları
Adiponektin kan seviyelerindeki azalmanın obezite ve insülin direnci ile ilişkili olduğu gösterildiğinden beri, adiponektin önemli bilimsel ilgi topladı ve hem hayvan hem de insan modellerinde kapsamlı araştırmalar yapıldı.
Birçok çalışma, adiponektin uygulamasının insanlarda olduğu kadar kemirgenlerde de anti-inflamatuar ve insülin duyarlılaştırıcı etkilere sahip olduğunu göstermektedir. Bazı ortamlarda, kilo kaybıyla da bağlantılı olduğu gösterildi. Bu nedenle, adiponektin replasman tedavisinin insanlarda diyabet, obezite ve ateroskleroz tedavisinde potansiyel faydaları olabilir.
İnsülin direncinin adiponektin ile ilişkisi, diyabetin (diyabet + obezite) inflamatuar bir hastalık olduğu iddiasını destekler, ancak altta yatan sinyal süreçleri henüz yeterince çalışılmamış veya anlaşılmamıştır. Bu sinyal moleküllerinin ve etkileşimlerinin daha iyi anlaşılması, diyabetin stratejik önleme ve tedavisi için anahtardır.
Çeşitli deneysel genetik ve hayvan çalışmalarından elde edilen kanıtlar bu bulguları desteklemektedir. Bununla birlikte, plazma adiponektin düzeylerinin azalmasının insülin direnci/diyabetin nedeni mi yoksa sonucu mu olduğu hala net değildir. Adiponektinin terapötik bir hedef olarak güvenle kullanılabilmesi için bilim adamlarının hala bu tür birçok soruya yanıt bulması gerekiyor.
Dikkat: Sayfa içeriği sadece bilgilendirme amaçlıdır.
