Kolajen Kaybına Ne Sebep Olur?
Vücudumuzdaki proteinlerinin yaklaşık yüzde 30’unu oluşturan kolajenin lif benzeri yapısı bağ dokusunun oluşumuna yardımcı olur ve cilt, kemikler, kaslar, kıkırdak ve tendonların önemli bir bileşenidir.
Haber Merkezi / Dokularımızı güçlendirmeye yardımcı olan kolajen, cildimize güç ve elastikiyet verir, ölü deri hücrelerinin yenilenmesinde rol oynar, yeni hücrelerin büyümesine yardımcı olur, eklem sağlığına katkıda bulunur ve organlarımız için koruyucu bir tabaka oluşturur.
İnsan vücudunda 28 çeşit kolajen vardır ve bunların yüzde 90’ından fazlası tip I kolajendir. Yara dokusunda, tendonlarda, bağlarda, kemiklerde, dermiste, dentin ve organ kapsüllerinde bulunur.
Tip II kolajen, eklem desteği sağlayan elastik kıkırdakta bulunur. Tip III kolajen, büyük kan damarlarında, rahimde ve bağırsakta önemli bir yapısal bileşendir.
Kolajen kaybına ne sebep olur?
Yaşlandıkça vücudumuz giderek daha az kolajen üretmeye başlar, ancak aşırı güneşe maruz kalma, sigara ve alkol, uyku ve egzersiz eksikliği, çok fazla şeker ve rafine karbonhidrat tüketimi gibi dış etkenler kolajen seviyesinin daha hızlı düşmesine neden olur.
Güneş ışığına uzun süre maruz kalmak, kolajenin hızla parçalanmasına ve üretiminin azalmasına neden olur.
Sigara içmek, onarım mekanizmalarına zarar veren ve kolajen ile elastin sentezini azaltan serbest radikallerin oluşmasına neden olarak cildin erken yaşlanmasına yol açar.
Düzenli alkol tüketimi cildin antioksidan savunma sistemini azaltır, cildi kurutur (bu da kırışıklıkların oluşmasına neden olur), yüzdeki kılcal damarların genişlemesine neden olur, bu da cildin kızarmasına yol açar.
Uyku, bağışıklık sisteminin onarılmasında hayati bir rol oynar ve bağışıklık tepkisindeki değişiklikler kolajen üretimini etkileyebilir; aslında, uzun süreli uyku eksikliği cilt bariyerinin işlevini bozar.
Şeker, iki kolajen lifini çapraz bağlayarak cildin yaşlanmasına neden olur ve bu da ikisinin de kolayca onarılamaz hale gelmesine yol açar.
Glikasyon, bir karbonhidratın protein, lipit veya DNA gibi başka bir biyomoleküle eklenmesidir. Glikasyon ve ileri glikasyon son ürünleri (AGE’ler) ilk olarak diyabet bağlamında tanımlanmıştır.
Ancak çalışmalar, insan dokusunda AGE’lerin birikmesinin, mekanik strese karşı direncin azalması, daha yavaş yara iyileşmesi ve bozulmuş dermal damarlanma gibi cilt yaşlanmasıyla da bağlantılı olduğunu göstermektedir.
