Sadrettin Celal Antel Kimdir? Hayatı, Eserleri
1890 yılında İstanbul’da dünyaya gelen Sadrettin Celal Antel, 1954 yılında İstanbul’da hayatını kaybetti. Yüksek Öğrenimini Sorbon Üniversitesinde yaptı. Yurda dönünce, Adana, sonra İstanbul’daki Galatasaray ve çeşitli lise ve öğretmen okullarında öğretmenlik ve yöneticilik yaptı.
1936’da İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi pedagoji profesörü oldu. Burada, ölümüne kadar çalıştı. O, İstanbul’da Meşrutiyet döneminde başlayan öğretmen okulları geleneğini devam ettirmiştir. Ders ve ders kitapları dışında pek çok çalışmalar yapmış ve bu bunları yayımlamıştır. Uluslararası eğitim kongrelerinde Türkiye’yi temsil etmiş, bildiriler sunmuştur.
İstanbul Üniversitesi Pedagoji Enstitüsünde, Yüksek Öğretmen Okulu öğrencilerine Türk Eğitim Tarihi, Öğretim Yöntemleri (Didaktik), tezli Pedagoji öğretimi yapanlara da “Eğitsel Rehberlik”, “Eğitim İstatistiği” ve “Eğitimde Ölçme” derslerini okutmuştur. Ayrıca öğrencilerin pedagojik araştırmalarını da yönetmiştir.
II. Meşrutiyet ve erken Cumhuriyet dönemlerinin önemli eğitim bilimcilerindendir. 1919’da İstanbul’da kurulan Türkiye İşçi ve Çiftçi Sosyalist Fırkası’nın etkin bir üyesi idi.
Sadrettin Celal Antel’in eserleri: Lenin ve Leninizm (1924), Cumhuriyet Çocuklarına Sevimli Kıraat (1929), Bizim Alfabe (1930), Yeni Terbiye ve Tedris Tekniği (1931), Test Usulü (1932), Maarifimiz ve Meseleleri (1939), Terbiyede Ölçü (1954).
Sadrettin Celal Antel’in çevirileri: Decroly Usulü (A. Hamai’den, 1926), Yarının Mektepleri (John Dewey’den, 1938).
