Tardif Diskinezi Nedir? Bilinmesi Gereken Her Şey
Tardif diskinezi (TD), belirli psikiyatrik veya gastrointestinal durumları tedavi etmek için reçete edilen dopamin reseptör bloke edici ilaçların kullanılmasının neden olduğu istemsiz bir nörolojik hareket bozukluğudur. Bu ilaçların uzun süreli kullanımı, beynin striatum olarak bilinen bölgesinde biyokimyasal anormallikler üretebilir.
Haber Merkezi / Bu ilaçları alan bazı kişilerin tardif diskineziye yakalanmasının ve bazılarının olmamasının nedenleri bilinmemektedir. Tardif distoni, boyun ve gövde kaslarının daha yavaş bükülme hareketlerinin belirgin olduğu geç diskinezinin daha şiddetli bir şeklidir.
Belirtileri ve semptomları
Tardif diskinezi, çene, dudak ve dilin istemsiz ve anormal hareketleriyle karakterizedir. Tipik belirtiler arasında yüz buruşturma, dil çıkarma, emme veya ağızda balık benzeri hareketler yer alır.
Bazı durumlarda, kollar ve/veya bacaklar da istemsiz hızlı, ani hareketlerden (korea) veya yavaş, kıvranma hareketlerinden (atetoz) etkilenebilir. Tardif distoninin semptomları, yüzün yanı sıra boyun ve gövdenin daha büyük kaslarının daha yavaş, bükülme hareketlerini içerir.
Nedenleri
Tardif diskinezi, nöroleptikler olarak bilinen bir ilaç sınıfının uzun süreli kullanımından kaynaklanır. Nöroleptik ilaçlar genellikle belirli zihinsel, nörolojik veya gastrointestinal bozuklukların tedavisi için reçete edilir. Metoklopramid ve proklorperazin, tardif diskineziye neden olabilen kronik gastrointestinal durumlar için kullanılan ilaçlardır.
Nöroleptik ilaçlar beyindeki dopamin reseptörlerini bloke eder. Dopamin, beyin hücrelerinin iletişim kurmasına yardımcı olan bir kimyasal olan bir nörotransmiterdir. Vakaların çoğu, kişi bu ilaçları birkaç yıl kullandıktan sonra ortaya çıksa da, bazı vakalar nöroleptik ilaçların daha kısa süre kullanılmasıyla ortaya çıkabilir.
Tedavisi
Tardif diskinezinin tedavisi, nöroleptik ilaç kullanan kişilerde istemsiz yüz, boyun, gövde veya ekstremite hareketleri saptanır saptanmaz, bunun psikiyatrik açıdan güvenli olduğu düşünülüyorsa, başlangıçta nöroleptik ilacın kesilmesini içerir. Psikiyatrik olarak uygun olduğu hissedilirse, “atipik” bir nöroleptik ilacın kullanımı genellikle geleneksel nöroleptiklerin yerine kullanılır.
Bununla birlikte, “atipik” nöroleptik ilaçlar da geç diskineziye neden olabilir veya bunu sürdürebilir. Bazı durumlarda, tardif diskinezi semptomları ilaç kesildikten sonra kaybolmaz ve çok şiddetli hale gelirse, doktorlar nöroleptik bir ilacı yeniden başlatmak zorunda kalabilirler.
Not: Sunulan bilgilerin amacı herhangi bir hastalığı teşhis veya tedavi etmek, iyileştirmek veya önlemek değildir. Tüm bilgiler yalnızca genel bilginize yöneliktir, tıbbi tavsiye veya belirli tıbbi durumların tedavisinin yerine geçmez. Uygulamadan önce bu bilgileri doktorunuzla görüşün.
