Hamilelikte Uykusuzluk; Nedenleri, Teşhisi, Tedavisi

Uykusuzluk, hamilelikte sık görülen değişikliktir. Birincil olabilir veya anksiyete, duygudurum bozuklukları, uyku apnesi ve huzursuz bacak sendromu gibi altta yatan bazı tıbbi duruma da bağlı olabilir. Hamile kadınların yaklaşık yüzde 80’i bir noktada uykusuzluk yaşar ve bu, üçüncü trimesterde en kötüsüdür.

Haber Merkezi / Çoğu araştırmacı, hamileliğe bağlı uykusuzluğun hormonal dalgalanmalar ve metabolik değişiklikler, sık mesane dolumu gibi fizyolojik değişiklikler ve psikolojik sorunlardan kaynaklandığını düşünmektedir. Kas tonusu normalden düşüktür, vücuttaki yüksek progesteron seviyeleri nedeniyle horlama gibi uyku apnesi daha olasıdır.

Büyüyen fetüsün neden olduğu mesane basıncı, hCG artışlarına bağlı bulantı ve kusma, sırt ağrısı, bazen ağrılı veya rahatsız edici duyumlar olarak yorumlanan fetal hareketler, bacak kramplarının oluşumu ve artan gastroözofageal reflü nedeniyle mide ekşimesi etkileyen faktörlerdir.

Endişelenme veya kolayca endişe duyma eğilimi olan kadınlar, hormonal değişikliklere karşı artan duyarlılığı olanlar gibi uykusuzluğa daha yatkındır. Hamilelik sırasında artan östrojen ve progesteron, progesteron tarafından kortikosteroid bağlayıcı globulin için rekabet yoluyla artan serbest kortizol gibi diğer hormonal dalgalanmalara da neden olabilir. Kortizolün bazı kişilerde uyarılma durumunu arttırdığı bilinmektedir.

Hamilelikte uykusuzluğun riskleri

Hamilelik, çoğu durumda anne adayı için bir endişe dönemidir ve bu, yetersiz uyku nedeniyle daha da kötüleşebilir. Bu, yaşam kalitesinin düşmesine neden olur, duygudurum bozuklukları için bir risk faktörüdür ve doğum süresini ve doğum şeklini olumsuz etkilediği bulunmuştur.

Duygudurum bozuklukları

Hamilelikte uykusuzluk gündüz uyku hali, yorgunluk, ruh hali değişiklikleri, eşe ve hatta doğumdan sonra bebeğe karşı olumsuz duygulara neden olabilir. Geç gebelikte veya doğum sonrası depresyon olasılığı da bu kadınlarda daha olasıdır.

Zor doğum ve düşük doğum ağırlığı

Geceleri 6 saatten az uyuyan kadınlarda sezaryen 4,5 kat daha sık yapılır. 8 saatten az uyuyan annelerde düşük doğum ağırlıkları vardı. Bu olumsuz etkiler muhtemelen yüksek düzeyde proinflamatuar sitokinler, interlökin 6 ve C-reaktif protein ile ilişkilidir. Oksitosin düzeylerinin doğumdan hemen önce arttığı ve bunun bu dönemde artan uykusuzlukla ilişkili olduğu bulunmuştur.

Kan şekeri düzeyleri

Gebelikte kaybedilen uykunun her saatinde kan şekeri seviyeleri yaklaşık %4 artar. Gestasyonel diyabet riski gibi, üçüncü trimesterde kan basıncındaki geç artışlar da not edilir. Erken ve geç gebelikte PSQI’de bir puanlık artış, erken doğum riskinde sırasıyla %25 ve %18’lik bir artış ile ilişkilidir.

Teşhis

Yukarıdaki gibi gereksiz olumsuz sonuçları önlemek için erken tedaviye başlamak için gebelikte uyku bozuklukları erken teşhis edilmelidir. Tanı genellikle klinik öyküye dayanır; bu, bir uyku günlüğü tutmak, son yemek, yatma zamanı, egzersiz egzersiz zamanı, uyanma saatleri ve varsa şekerleme saatleri gibi zamanları not etmek anlamına gelir. Uyku kalitesi de not edilir. Uykuyu başlatmada veya sürdürmede güçlük ya da çok erken uyanma gibi sorunun kesin doğası, özel sorgulamalarla not edilmelidir. Hastanın çevresi ve duygusal yapısı da anlaşılmalıdır.

Özellikle bir araştırma ortamında, uykuyu karşılaştırılabilir ve doğru bir şekilde belgelemek için güvenilir bir uyku anketi kullanılabilir. 

Bu tür kadınların anksiyete bozuklukları, duygudurum bozuklukları ve diğer uyku bozuklukları açısından taranması gerekir. Diğer bozukluklar arasında obstrüktif uyku apnesi-hiperpne, huzursuz bacak sendromu (sırasıyla doğum aberasyonları, doğum ağrısına karşı artan hassasiyet, yüksek sezaryen ve erken doğum insidansı ve tedavi edilmezse proinflamatuar durum ile bağlantılıdır) bulunur.

Tedavisi

Uyku bozukluklarının üstesinden gelmeye yardımcı olmak için hem farmakolojik olmayan hem de farmakolojik önlemler kullanılabilir.

Farmakolojik olmayan tedavi; Davranışsal terapi, uykusuzluk için önde gelen farmakolojik olmayan yöntemdir ve şunları içerir:

• Uyku hijyeni: Bu, hastaya karanlık bir ortam, uyarılma için tüm tetikleyicilerden kaçınma, gerekirse sadece öğleden önce şekerleme ve yatmadan en az 4 saat önce egzersiz yapma ve ayrıca akşam 5’ten sonra sıvı alımını sınırlama gibi öğretilmelidir. uyku saatlerinde tuvaleti çok sık ziyaret etmek
• Uyaran kontrolü , yatağı sadece uyku için tutmak ve uykusuzluk durumunda, uyku hissedene kadar hafif, uyandırıcı olmayan bir aktivite yapmak için yataktan çıkmaktan oluşan başka bir tekniktir
• Uyku kısıtlaması: Bu, uykuda geçirilen gerçek süreyi ve tahmini uyanma saatlerine gerçek uyku süresine eşit olana kadar uyumamayı ifade eder. Bunun sirkadiyen döngü değişimlerini düzeltmeye ve uyku verimliliğini artırmaya yardımcı olduğu düşünülmektedir. Yatakta geçirilen zamanın %85’i veya daha fazlası gerçekten uyuduktan sonra, yatma zamanı 15-30 dakikalık artışlarla geri alınabilir
• Gevşeme teknikleri , ilerleyici kas gevşemesi veya karından nefes alma veya rahatlatıcı düşüncelere odaklanma gibi doğru zihin çerçevesine sahip olmanıza yardımcı olabilir
• Bilişsel terapi: Bu müdahale, uykusuzlukla ilgili yıkıcı düşünceyi tanımayı ve araştırma yoluyla toplanan verileri ve hastanın geçmişteki gerçek uyku gereksinimini kullanarak, hastanın gerçekten ihtiyaç duyduğu uyku miktarı hakkında doğru düşüncelerin gelişimini teşvik etmeyi amaçlar. Düzgün çalışmak
• Bilişsel davranışçı terapi: Uykusuzluk durumunda buna uyku eğitimi, uyaran kontrolü, uyku kısıtlaması, bilişsel terapi, uyku hijyeni ve bunların hepsini uykusuzlukla başa çıkmak için işlevsel bir yaklaşıma entegre etmek dahildir.

Farmakolojik tedavi; Birçok doktor, çeşitli nedenlerle gebelikte uykusuzluk tedavisi için ilaç yazmakta tereddüt etmektedir. Huzursuz bacak sendromu uykusuzluğun başlıca nedenlerinden biridir ve bir dereceye kadar vitamin ve demir, özellikle folatla güçlendirilmiş tahıllar ile takviye edilerek tedavi edilebilir. Folat ve demir eksikliği hamilelikte bu durumun riskini artırır. Uyku apnesi, sürekli pozitif hava yolu basıncı (CPAP) ile mevcutsa tedavi edilmelidir.

Hamilelikte güvenlikleri nedeniyle antihistaminikler ilk seçenek olabilir. Düşük teratojenite riskine rağmen, gebelikte psikiyatrik hastalığın tedavi edilmemesinden kaynaklanan daha büyük riskten kaçınmak için bunu uygun antidepresan veya anksiyolitik tedavi izleyebilir. Ancak bunlar yalnızca kesinlikle gerekli olduğunda ve en düşük etkili dozlarda kullanılmalıdır. Benzodiazepinler neonatal hipotoni, sedasyon veya solunum problemlerine neden olabilir. Bununla birlikte, anne depresyonu aynı zamanda fetüsün kötü sağlığına da neden olabilir.

Duygudurum düzenleyicilerin kullanımı daha tartışmalıdır ve gebelikte akut mani veya depresyon riski göz önünde bulundurularak vaka bazında karar verilmelidir.

Dikkat: Sayfa içeriği sadece bilgilendirme amaçlıdır.