Bedriye Korkankorkmaz Kimdir? Hayatı, Eserleri

1965 yılında Bingöl’de dünyaya gelen Bedriye Korkankorkmaz, ilk orta ve liseyi Bingöl’de tamamladıktan sonra Sosyal Bilimler ön lisans eğitimini bitirdi. 1987 yılında Konya’da başladığı kamu görevinden 2014’de Mersin’de emekli oldu.

Haber Merkezi / Mersin’de yaşamayı sürdüren Bedriye Korkankorkmaz, çocukluğundan kalan bir hevesle okumayı ve yazmayı yaşam nedeni haline getirdim. Yazıya ve yazına kaldığı yerden devam ederek hem okuyor hem de üretmeye devam ediyor.

Şiirleri, öyküleri, kitap tanıtım yazıları, şiir üzerine değerlendirme ve söyleşileri Cumhuriyet Kitap, Öteki-siz, Budala, Mortaka, Kavram Karmaşa, Kül, Genç Kalemler, Lacivert, Berfin Bahar, Hayvan, Ünlem, Güzel Yazılar Andız, Kendi, Damar, Bireylikler, Çağdaş Türk Dili, Pencere, Öğretmen Dünyası, ABC, Ardıçkuşu, Aykırı Sanat, Papirüs, Kuvay- i Milliye, Virgül, Kültür Çağlayanı, Parşömen, İnsancıl, Her şeye Karşın, Afrodisyas, Güncel Sanat, Evrensel, Amanos Yazıları, Koridor, Emeğin Sanatı, Kıyı, Yaba, Süveyda Edebiyat, Edebiyat Nöbeti, Çini Kitap, Aydınlık Kitap, şiiri özlüyorum, Mühür, Patika, Sancı, Düşünbil, Kanon 2010, Şiirden, Sarmal Çevrim, ve Güney gibi dergilerde yayımlandı.

Eserleri;

Şiir; Yaşamak Çocuğum (2010), Eski Eser Karanfiller (2016), Paslı deniz (2020).

Deneme, inceleme, biyografi; Kitaplarla Söyleşi 2012), Ruhlarla Söyleşi (2014), Tinsel Söyleşiler (2016), Ölümsüz Karanfiller (Dosya halinde).

Ortak Kitap; Vecihi Timuroğlu Kitabı (Yay. Haz: Bedriye Korkankorkmaz, Nazire Akbulut, A. Alper Akçam, Munise Yıldırım, 2004).

Ödülleri; 68’liler Birliği Vakfı tarafından düzenlenen şiir yarışmasında Başarı Ödülü (1998)

“İnsanlığın madeni”

Sevilmemiş tenlerin
renklerini
Gülmemiş yüzlerin
Yaşlarını biliyorum

Bilirim işçiliğini
İkinci sınıf  yaşamların
Susamları dökülmüş
simitler gibi

İnsanlığın madenine
inmeden
Huzuru bulmayan yaram
Bayat ekmekler gibi
Gün görmüş ömrünü  yaşa

“Nasıl anlatsam”

Babamın sesiyle kendime kızım  diye seslenişimi
Minik bir serçe gibi o sese konuşumu
Nasıl anlatsam  yaşlandıkça konuşmayı unuttuğumu
Dedemin paltosu gibi  duvarda sallanan yıllarım

Yaralarımla kendimi yenilemek  isteyişimi
Minik  parmaklarımın   yaralarıma dokunamayışını
İnsanın  yaşadıkları  aydınlatmalı karanlığı
Nasıl anlatsam   bu yüzden  üstüme  gelenleri

Suları kirlenen çeşmeleri görünce
Yeni çeşmeler bulmak için yolları mesken tutuşumu
Her köşe başında   duvar diplerinde
Gömdüğüm gölgemi  öptüğümü nasıl anlatsam

Yaşamı elindeki ekmek gibi evine  taşıyanlar
Boşluğa düşen su damlalarının  yatağıyım ben
Gördüklerimin  bana nasıl dokunduğunu
Hangi sözcüklerle anlatsam  kırgınlığımı

“Suçluyum”

Kendime dair ne yazabilirim yaşadıklarımla
Kendi falıma bakamıyorum insanlığın falına bakmaktan
Gücün ve güçsüzlüğün karşısında verdiğim savaşlar
Hangi savaş insanın kendisiyle geçim derdini aklıyor

Barış meydanlarında çocuklar ölüyor
Ölenlere annelerinin yüreğiyle sesleniyorum
Yüz görümlüğü takarak duvağını açıyorum sessizliğimin
Hangi ses insanın sesinden daha yakın insanlığa

Her günü bir armağan gibi yaşamak
Ben gibi yaşam terzilerinin harcı
Elimde kalan son harca bakıyorum
Kalabalık bir kentin içinden geçiyorum

Şeker toplamak için kapılarını çalacağım evlerim
Poşetimin şekerle dolduğunu gören gözlerim
Ormanlara giden dolmuşlar
Dağılmadan kendimi toparlayacak gücüm olsaydı

Usum duygularıma düşman bir bedende kaç can taşıyor insan
Kaç kez öldürüyor yaşadıkları insanı tutmadım hesap
Tuşları bozuk telefon cihazıyım sesim içimde yankılanıyor
Kul hakkını dağıtan kervanların son yolcusuyum

Okulu oyun arkadaşıyım kendimin
İşim yok bir bardak çayı hesaplayanlarla
Varım yoğum üç beş kitapla birkaç yazma eser
Yazarlar yazdıklarını ben gibi yaşıyorlar mı?

Kent aksanıyla konuşanlar çakıl taşı sesimi duymuyor
Kentlinin kentliyi taşra sayma heveslileri
Bugünden yarına büyük payelerin erbapları
Bilmiyorlar hangi devirden geldiğimi benim

Gülün devri lale devri devrin devri geçti
Yirmi birinci yüzyılda evler evlerin balkonuna taşınıyor
Sınır ötesi getirim bekçileri devriye geziyor
Mezara kent soylu gömülme hırsı insanlığı tırpanlıyor

Çağın gerçeklerine asiyim
Asilerin hayat arkadaşıyım
Okulu oyun arkadaşıyım kendimin
Suçluyum beni anlamanızı istediğim için